کد مطلب: 44333
يکشنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۰۴
لزوم تعیین و تبیین گفتمان‌های جریانات سیاسی در انتخابات 96:
آرایش گفتمانی و جبهه بندی انتخابات ریاست جمهوری 96 چگونه خواهد بود؟
آنچه مشخص است جبهه بندی اصلاح طلبی و اصولگرایی اعتبار خود را از دست داده و هستند اصولگرایانی که این روزها سخنان و اعمالشان به امید اول اصلاح طلبان تبدیل شده است. شاید یکی از بهترین راههای شناسایی این افراد، این باشد که ببینیم غربی‌ها از چه گروهی در ایران حمایت میکنند و آنها را پیاده نظام خود میدانند.
به گزارش خط نیوز به نقل از پایگاه 598، برخلاف خیلی‌ها که این روزها از نامزدهای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری 96 سخن میگویند، و برخلاف خیلی‌ها که از هم اکنون به دنبال "تکرار میکنیم" و "تا 1400" و ... هستند، معتقدیم که برای ورود به بحث مصادیق، زمان بسیار زودی است و اکنون وقت تعیین و تبیین گفتمان‌ها و جبهه بندی هاست.
آنچه مشخص است جبهه بندی اصلاح طلبی و اصولگرایی اعتبار خود را از دست داده و هستند اصولگرایانی که این روزها سخنان و اعمالشان به امید اول اصلاح طلبان تبدیل شده است. به طور خلاصه میتوان جبهه بندی انتخاباتی را به این شکل مطرح کرد:
*انقلابی مثبت ( پیشرفت گرا، استکبار ستیزی، مردم گرا، استقلال طلب، عزت مدار، عدالت محور، رونق اقتصادی با تکیه بر توان داخلی کشور و ...)
*انقلابی منفی (راحت طلب، اشرافی گرا، فرصت طلب، موضع گیری غیر شفاف و ...)
*غربگرا و خلاف جهت انقلاب ( واداگی در برابر غرب، آمریکا دوست، امید به خارج کشور برای رونق اقتصادی، کم توان و ناکارآمد)
رهبر انقلاب در اسفند 79 انقلابیون را به دو بخش انقلابی مثبت و منفی تقسیم کردند. انقلابی مثبت کسی است که حاضر است آبرویش را نیز خرج کند و حتی اگر هیچ کاره هم باشد خودش را مسئول ترین افراد میداند و وارد میدان میشود.
انقلابی منفی شخصی است انقلابی اما وجاهت طلب و راحت خواه است و اگر یک وقت کاری هم به دستش افتاد مثل آدمهایی که هیچ کاری در دستشان نیست حالت منفی بافی و شکل اپوزیسیون به خودش میگیرد، کانه در هیچ کاری مسئولیت ندارد.
دسته سوم غربگرایان داخلی اند. همانها که از هر فرصتی برای آمریکایی شدن و مذاکره استفاده میکنند و تنها راه حل و امیدشان برای رفع مشکلات به آنسوی مرزهاست و نتیجه عملکردشان باز کردن راه برای ضربه به اصول جمهوری اسلامی است. با نگاهی به وقایع و مواضع سالهای گذشته میتوان این گروه را شناخت.
شاید یکی از بهترین راههای شناسایی این افراد، این باشد که ببینیم غربی‌ها از چه گروهی در ایران حمایت میکنند و آنها را پیاده نظام خود میدانند. جمله پرمعنای رهبر انقلاب مبنی بر ایستادگی در مقابل جریان غیر انقلابی داخل نظام، میتواند مصداق همین افراد باشد.
اما 2 مورد را باید مدنظر داشته باشیم:
اول آنکه با توجه به گریز بیش از پیش مردم از آمریکا و غرب و طرفداران آنها در داخل، احتمال آن میرود که گروه سوم با ژست گروه انقلابیون و دلسوزی انقلاب پا به میدان انتخابات بگذارند. باید فریب اینها را نخورد تا مبادا خسارت های بیشتری به عزت و فرهنگ و اقتصاد و امنیت وارد شود.
دوم آنکه انقلابیون منفی را هم باید شناخت تا مبادا کاری به آنها واگذار شود. شاید وادادگی در بین این گروه باعث بروز و ظهور گروه سوم در مناصب حساس شود.
اکنون باید تلاش کرد تا گروه اول را شناخت و در زمان مناسب به مردم معرفی کرد.
