گفتار قبل با عنوان
«تأملی در وضعیت فعلی حجاب در ایران/ بدحجابی مبارزه می‌خواهد یا فرهنگ‌سازی» بیش از ۳۰ هزار بار در یک روز کلیک شد که این موضوع نشان می‌دهد مسأله حجاب همچنان برای افراد جامعه از هر طیف و عقیده‌ای مهم و قابل توجه است. این موضوع در کامنت‌های مخاطبان گرامی در انتهای گزارش یا شبکه‌های اجتماعی دیگر نیز به چشم می‌خورد.
در برخی دیدگاه‌ها گفته شده است: «نویسنده این مطلب حتما خودش از مشتریان و طرفداران پر و پا قرص کمپانی ویکتوریا سکرت است که فکر می‌کند دختران ایرانی از آن الگوبرداری می‌کنند!» در پاسخ به این دوستان باید گفت برای درک این موضوع و لمس آن کافی است سری به پاساژهای مشهور شمال شهر بزنید تا مشاهده کنید چه تعداد از دختران ایرانی برای خرید لباس‌های این کمپانی اشتیاق دارند.
مخاطب محترم دیگری نیز خود را خانمی چادری معرفی کرده و با لحن تند و گلایه‌آمیزی نوشته بود:«کی گفته چادری‌ها در اقلیت هستند!؟ شما از کجا به این نتیجه رسیدی؟ با نگاه کردن به خیابون‌ها؟ بله زن باحیا و چادری در خیابان ول نیست، به موقع بیرون میاد. در راهپیمایی و نمازهایی مثل نماز عید فطر نگاه کن ببین که همین تهران چقدر چادری داره. اگه توی خیابون‌ها به نظرتون چادری کمه برای اینه که زن چادری حیا داره و ول نیست که خیابون‌گردی و پاساژ گردی کنه و بخواد خودشو به نمایش بذاره، برای همینه که شما چادری کمتر می‌بینی. در ضمن همیشه کار نادرست بیش از درست جلوه داره و دیده می‌شه.»
در پاسخ به این مخاطب محترم بار دیگر تأکید می‌کنیم قصد ما در این گفتار‌ها نفی کلی یا تایید کلی هیچ گروهی نیست، همانطور که در گزارش قبل گفته شد قصد داریم به یک اشتراک برسیم و برای یکدیگر اعتراف کنیم «چرا ما در یک جامعه اسلامی و شیعی به این نقطه رسیده‌ایم؟!»
واقعا قرار است تا کی واقعیت‌ها را کنار بگذاریم و بگوییم ما خوبیم و هیچ چیزی آن طور نیست که در کوچه، خیابان، بازار، دانشگاه و غیره می‌نماید؛ آمار طلاق، روابط نامشروع، قتل و ایدز به عنوان آسیب‌های اجتماعی دروغ است و ما هیچ مشکلی نداریم؟!
همین هفته پیش رییس مجلس شورای اسلامی در دیدار با رؤسا و معاونان سازمان بهزیستی قم گفت: «آمار طلاق و اعتیاد باید از دایره محرمانه بودن خارج شود.» این‌ها هشداری است به همه بانوان محجبه که تصور می‌کنند وظیفه اجتماعی خود را با شرکت در راهپیمایی‌ها، نماز جمعه، نماز عید فطر و ... به خوبی انجام می‌دهند.
موضوع وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانیم طبق گفته مدیر حوزه‌های علمیه خواهران، تاکنون ۷۵ هزار بانوی طلبه در سراسر کشور فارغ‌التحصیل شده‌اند.
به راستی اگر حضور فعال و مؤثر این بانوان در جامعه احساس نشود، پس هدف از فارغ‌التحصیلی این تعداد چیست؟ اگر روز به روز بر تعداد فارغ‌التحصیلان ما در رشته‌های علوم دینی و حوزوی اضافه می‌شود، قاعدتاً در چنین جامعه‌ای باید آسیب‌های اجتماعی آمار معکوس داشته و پایین بیاید، در صورتی که آمار و ارقام چیز دیگری می‌گوید.
آیا بانوان و آقایان طلبه و حوزوی به رسالت خود یعنی ترویج علوم دینی عمل نمی‌کنند یا اینکه آن‌ها عمل می‌کنند و برخی افراد جامعه آنقدر سرکش و لاقید شده‌اند که دیگر گوش شنوایی برای این حرف‌ها ندارند.
تمام موارد فوق یک واقعیت است که باید با دید باز به آن نگاه کرد و سریع دست به انتقاد نبرد. ما با واقعیت‌هایی روبرو هستیم که نمی‌توانیم آن را انکار کنیم باید تلنگری به همه مردان و زنان ارزشی و مذهبی زده شود که چرا جامعه ما هر روز از آموزه‌‌های دینی که اسلام ناب محمدی(ص) به آن تاکید داشته دور می‌شود؟!
* وزارتخانه اسلامى نباید در آن معصیت بشود
در گفتار قبل به حرف‌های دوست‌داشتنی شهید مطهری در بحث حجاب اشاره کردیم این‌بار به گفتارهای رهبر کبیر انقلاب در خصوص حجاب و حجاب اجباری اشاره می‌کنیم.
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، به حجاب بانوان در اداره‌ها بسیار تاکید داشتند، چرا که بی‌حجابی و بی بند و باری را ترفند استعمار برای تخدیر و به نابودی کشیدن نسل کشورها می‌دانستند.
بنابر این از همان روزهای اوّل انقلاب به مسئولان دولت وقت، برای جلوگیری از بی‌حجابی نهیب زدند:«الآن وزارتخانه‌ها - این را می‌گویم که به دولت برسد، آنطورى که براى من نقل می‌کنند- باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. وزارتخانه اسلامى نباید در آن معصیت بشود. در وزارتخانههاى اسلامى نباید زن‌هاى (بى حجاب) بیایند، زن‌ها بروند اما با حجاب باشند. مانعى ندارد بروند اما کار بکنند، لکن با حجاب شرعى باشند، با حفظ جهات شرعى باشند.» (صحیفه نور ج۶ – ۳۲۹)
* چادر یا مانتو از دیدگاه امام خمینی(ره)
حضرت امام(ره) چادر را حجاب کاملی می‌دانستند ولی پوشش‌های مشابه چادر ـ مانند مانتوی ساده، بلند و گشاد ـ که موجب مفسده نمی‌شود را نیز کافی می‌دانستند و قائل بودند که اگر قرار باشد پوشش بانوان همراه با مفسده و خلاف اخلاق باشد باید از آن در جامعه جلوگیری شود همانطور که در پاریس در پاسخ خبرنگاران و بانوان محجبه‌ای که درباره میزان حجاب در ایران از ایشان سؤال کردند؛ فرمودند: «آرى در اسلام زن باید حجاب داشته باشد، ولى لازم نیست که چادر باشد. بلکه زن مىتواند هر لباسى را که حجابش را به وجود آورد اختیار کند. ما نمی‌توانیم و اسلام نمیخواهد که زن به عنوان یک شى‌ء و یک عروسک در دست ما باشد. اسلام می‌خواهد شخصیت زن را حفظ کند و از او انسانى جدى و کارآمد بسازد. ما هرگز اجازه نمی‌دهیم تا زنان فقط شیئى براى مردان و آلت هوسرانى باشند.» (صحیفه نور ج۵- ۲۹۴)
«حجاب ایران، حجاب اسلام، همین مقدارهاست. اسلام اینجا و آنجا ندارد. لکن یک جهات خارجى گاهى در کار هست. به طورى که یک مفسدهاى باشد، یک اختلاف اخلاقى بشود، یک- عرض مىکنم- چیزهایى باشد، البته آن وقت باید جلوگیرى بشود؛ اما اگر نباشد اینطور، و ساده باشد و مثل سایرین با سادگى باشد، نه بى چادر(بامانتو) مانع ندارد.» (صحیفه نور ج۳- ۴۹۹)
* جنایتی به نام کشف حجاب از دیدگاه خمینی کبیر
امام راحل کشف حجاب و ایجاد اقلیتی از زنان و دخترکان خیابان‌گرد را از بزرگترین خیانت‌های رژیم طاغوت می‌دانستند و آنرا از جنایات بزرگ رضا شاه می‌خواندند که باید در نظام اسلامی با آن مقابله شود و می‌فرمودند: «آن شقىّ جنایتکار (رضا قُلدر) دست به یک جنایت زد و آن جنایت کشف حجاب بود و به جاى اینکه نیمى از جمعیت ایران را فعال کند آن نیم دیگرى هم که نیمه مردان بود بهطور بسیار زیادى از فعالیت انداختند و این عروسک‌هایى که درست کردند و در همه ادارات جا دادند و در همه خیابان‌ها راه انداختند، آن‌هایى که در ادارات بودند، سایر افرادى که در ادارات بودند را هم از کارهاى خودشان بازداشتند و آن‌هایى که در خیابان‌ها رها بودند، جوان‌هاى ما را به فساد کشاندند و فعالیت جوان‌هاى ما را از دست آن‌ها گرفتند.» (صحیفه نور ج۱۷- ۵۹)
و در یک کلام، حضرت امام (ره) برای حفظ ارزش بانوان و به بازی گرفته نشدن شخصیت آنان در جامعه بر حجاب تأکید می‌کردند و می‌فرمودند: «و البته باید توجه داشته باشید که حجابى که اسلام قرار داده است، براى حفظ آن ارزش‌هاى شماست. هرچه را که خدا دستور فرموده است- چه براى زن و چه براى مرد- براى این است که، آن ارزش‌هاى واقعى که این‌ها دارند و ممکن است به واسطه وسوسه‌هاى شیطانى یا دست‌هاى فاسد استعمار و عمال استعمار پایمال مىشدند این‌ها، این ارزش‌ها زنده بشود».
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران بسیار زیبا و لطیف در خصوص حجاب زن در ایران اسلامی توصیه‌هایی داشته‌اند که بخشی از آن را ذکر کردیم. امام راحل هیچ افراط و تفریطی در خصوص بحث حجاب نداشتند و همیشه مشوق بانوان ایرانی برای حضور در تمامی عرصه‌ها با حفظ چارچوب‌های اسلام ناب محمدی بودند. به طوری که در یکی از دیدارها با خانم مرضیه حدیدچی دباغ یکی از بانوان فعال و مبارز زمان انقلاب و دفاع مقدس توصیه‌های جالبی به ایشان کردند:
«در نوفل لوشاتو خدمت امام رسیدم، هنوز با مانتو و شلوار و مقنعه بودم. یک بار در مهران، پایم صدمه دید و من با عصا و با همان مانتو و شلوار خدمت امام رفتم تا گزارش بدهم. امام فرمودند: اگر چادر ندارید، بگویم احمد برایتان بخرد. عرض کردم: نه حاج آقا! چون به کوه می‌رفتم و اسلحه روی دوشم بود و فشنگ به کمرم و قمقمه به پهلویم و گاهی هم باید سه‌پایه تیربار را روی دوش می‌گرفتم، چادر سرکردن برایم دشوار بود. فرمودند: چادر برای زن بهتر است. من از آن روز چادر سر کردم.»
*لطفاً خودتان قضاوت کنید
اینکه چه حجابی برتر است در وضعیت فعلی آنقدرها هم مطرح نیست، بلکه مهم حفظ حجاب و رعایت پوشش اسلامی است. برای درک بهتر این موضوع کافی است به یکی از ایستگاه‌های پر رفت و آمد مترو مراجعه کنید و تعداد بانوان چادری و مانتویی با پوشش مناسب و بدون آرایش زننده را سرشماری کرده و آن را با بانوان بدپوشش مقایسه کنید!
آن وقت منصفانه به این پرسش پاسخ دهید که آیا وضعیت حجاب در جامعه امروز مخصوصا تهران بزرگ مناسب است یا خیر؟
