کد مطلب: 21249
دوشنبه ۱ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۱۸:۲۹
حاشیه‌های مهارشده را دریابیم
عباس سلیمی نمین
متأسفانه غفلت مدیریت و به تعویق انداخته شدن تحقیق و تفحص جدید توسط برخی نمایندگان آفت‌زده موجب بسته شدن باب آگاهی از مدیریت غیرقانونی سه‌دهه‌ای این مجموعه عظیم شد؛ لذا حاشیه‌سازان گذشته فرصت را مغتنم شمردند.
گاهی حاشیه‌ها تأثیرگذارتر از متن می‌شوند، در چنین شرایطی باید نگران شد وگرنه هر جریان و شخصیتی که متصدی امور اجرایی شود کنار خدماتش حواشی هم خواهد داشت. درباره ساختار غلبه یافتن حاشیه‌ها بر متن تاکنون سخن‌ها گفته و مطالب بسیاری نوشته شده است. آنچه در این فرصت کوتاه بنا بر تأمل در آن داریم ضرورت پیشگیری از احیای حاشیه‌های مهارشده یا شناخته‌شده است.
سالها طول کشید تا جامعه متوجه حاشیه‌های دانشگاه آزاد شود، به‌ویژه آنکه بعضاً عوامل دستگاه‌های اجرایی، قانون‌گذاری، نظارتی و قضایی نمک‌گیر این حواشی شده بودند و همین کار انتقاد اصلاح‌گرانه را به‌شدت دشوار می‌ساخت.
عاقبت فشار افکار عمومی مدیون شدگان دستگاه‌های مختلف را تا حدودی منفعل کرد و موجب شد بعد از سه دهه مدیریت دانشگاه آزاد قانونمند شود. شاید تصور شود بناست از عملکرد ریاست جمهوری سابق در این زمینه دفاع کنیم، خیر؛ زیرا آقای احمدی‌نژاد از آنجا که با سد محکمی در برابر تمایلش به تبدیل دانشگاه آزاد از حیاط خلوت پیشینیان به ابزار خویش مأیوس شد نه‌تنها کار قانونمند کردن این دانشگاه را رها ساخت بلکه ترجیح داد روابط خود را با مدیر غیرقانونی سه دهه‌ای آن بهبود بخشد!
به‌طور مسلم دستاورد منصوب شدن ریاستی با تأیید شورای عالی انقلاب فرهنگی گام بلندی در مسیر شفاف شدن زوایای پنهان این مجموعه ــ که در ظاهر به امر آموزش عالی می‌پرداخت، اما در خفا به بنگاه داد و ستدهای سیاسی و اقتصادی تبدیل شده بود ــ به حساب می‌آمد.
ای‌کاش اولین مدیر قانونی دانشگاه آزاد روند شفاف‌سازی مسائل را تسریع می‌کرد و دلایل اینکه در گذشته مدیریت غیرقانونی آن حتی نظارت مجلس شورای اسلامی را برنمی‌تابید روشن می‌ساخت. متأسفانه غفلت مدیریت و به تعویق انداخته شدن تحقیق و تفحص جدید توسط برخی نمایندگان آفت‌زده موجب بسته شدن باب آگاهی از مدیریت غیرقانونی سه‌دهه‌ای این مجموعه عظیم شد؛ لذا به‌فاصله اندکی بعد از روی کار آمدن دولت جدید حاشیه‌سازان گذشته فرصت را مغتنم شمردند تا گامی هرچند کوچک برای بازگردانیدن امور به روال گذشته بردارند. همین مسائل به‌گونه‌ای مطرح می‌شود که گویا آنچه صورت گرفته دغدغه دولت سابق بوده است و با تغییرات مدیریت اجرایی کشور می‌تواند شرایط گذشته احیا گردد. متأسفانه باید گفت بسیاری از شخصیت‌های سیاسی برجسته کشور از تجربه‌های گذشته حواشی خود بهره لازم را نمی‌گیرند. آنچه موجب شد که به موقعیت این شخصیت‌های کلیدی به‌عنوان سرمایه‌های ملت لطمه وارد آید نقش‌آفرینی تعیین کننده حاشیه‌ها و تبدیل شدنشان به متن بود. آیا تصور می‌کنیم موقعیت‌ها ثابت خواهد ماند که اجازه می‌دهیم مجدداً برخی منسوبین و منصوبان برای خود درصدد ایجاد حواشی امن جدیدی برآیند؟ قطعاً این افراد ابتدا از شخصیت‌های علمی بهره خواهند گرفت اما آنچه آنان را راضی خواهد ساخت احیای روابط پرمسئله گذشته در زوایای پنهان دانشگاه آزاد است. آیا زمان آن نرسیده است که شخصیت‌های ارزشمند با تقویت جایگاه قانون در کشور آسیب‌پذیری اعتبار خویش و نظام را محدود سازند؟
عباس سلیمی‌نمین/تسنیم
