پرداختن به پشت صحنه فیلم «من روحانی هستم» در آستانه اولین سالگرد پیروزی حسن روحانی در انتخابات، بیش از هر چیز به مرور فضای سیاسی و رسانه‌ای ایران در دوره دوم ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد نیاز دارد. دوره‌ای که به شدت تحت تاثیر توجه به نقش رسانه‌ها و ابزارهای جدید فنآوری قرار داشت.
پرداختن به پشت صحنه فیلم «من روحانی هستم» در آستانه اولین سالگرد پیروزی حسن روحانی در انتخابات، بیش از هر چیز به مرور فضای سیاسی و رسانه‌ای ایران در دوره دوم ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد نیاز دارد.
به گزارش
خط نیوز ، از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ به بعد، نقش و اهمیت رسانه‌های مجازی در کنار سرعت روزافزون فناوری‌های ارتباطی قرار گرفت تا نسل جدیدی از رسانه‌ها با محتواهای متنوع در صحنه سیاسی، فرهنگی و اجتماعی ایران ظاهر شوند.
اختلاف بر سر خوب و بد شبکه‌های اجتماعی، دولتی و خصوصی بودن گونه‌های مختلف رادیو و تلویزیون و کارکردهای سیاسی رسانه‌های اینترنتی نتوانست مانع توجه به چنین ابزارهایی در فضای سیاسی ایران شود.
این تحولات به ویژه در شرایطی از اهمیت برخوردار بود که از سویی جامعه ایران در مقابل نمودهای مختلف رسانه‌ها و مسائل جهانی قرار داشت و نسلی جوان برای هر یک از مسائل و پرسش‌ها پاسخی می‌خواست و از سوی دیگر تنش و درگیری در فضای سیاسی ایران به سطحی رسید که در چند سال پیش از آن کم سابقه بود.
علاوه بر اصلاح‌طلبانی که به تدریج همه انتخابات‌ها را به حریف واگذار کرده بودند، جریان حامی دولت نهم و دهم که بخشی از آن به جریان انحرافی موسوم شد در کنار دیگر اصولگرایان و اصلاح‌طلبان در صحنه سیاسی حضور داشتند و همه مشغول آماده شدن برای رقابت‌های سیاسی آتی بودند.
اوج مخالفت‌ها با رحیم مشایی و هاشمی رفسنجانی، فرصت مناسبی بود تا فعالانی که تا پیش از آن بیشتر با محصولاتی دانشجویی شناخته می‌شدند، توانایی خود را در ساخت تندترین محصولات سیاسی به آزمون بگذارند. در همه این تحولات، نام‌هایی مانند آرمان مدیا، سفیر فیلم، شبکه افسران، مجتمع رسانه‌ای اطلس و مانند آن به تناسب موضوع مطرح می‌شدند.
فیلم‌های مورد اشاره درباره‌ي هاشمی رفسنجانی و رحیم‌مشایی با نام «مصاف» و «کدام انحراف» در موسسه‌ي سفیرفیلم تولید شده بودند و رضوانی معاون این مرکز مستندسازی سفیر پیش از این در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها گفته بود: مرکز مستندسازی سفیر زیرمجموعه مجتمع رسانه‌ای اطلس است که غیرانتفاعی فعالیت می‌کند. این مجتمع رسانه‌ای با مجموعه بزرگی از سایت‌ها و خبرگزاری‌ها از جریانات اصلی رسانه‌ای این روزهای کشور است.
در زمان انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم، نام بعضی از همکاران این مجموعه با فیلم‌های تبلیغاتی انتخاباتی نیز گره خورد و نام حسین شمقدری دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف و فرزند جواد شمقدری از جمله نام‌های فهرستی بود که ادعا می‌شد به صورت خودجوش در حال ساخت مستند تبلیغاتی برای یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری بودند.
«گروه چندرسانه‌ای شفق» نام به نسبت جدیدتری از این جریان رسانه‌ای است که از ان به عنوان سازنده مستند «من روحاني هستم» نام برده می‌شود. سفیرفیلم این بار نقش توزیع‌کننده فیلم ساخته شده را بر عهده دارد.
این مستند که تلاش برای نمایش آن در چند دانشگاه از پیش از نوروز تاکنون خبرساز شده است به زندگی حسن روحانی از تولد تا سال ۱۳۸۴ می‌پردازد و احتمالا ممکن است شماره‌های بعدی هم داشته باشد.
این مستند که علی لاریجانی در وصف آن گفته «برخی‌ها مشی مارکسیستی دارند و برای کوبیدن دولت به هر کاری دست می‌زنند و سی‌دی‌های خلاف واقع منتشر می‌کنند»، مقاطع مختلف زندگی رئیس جمهور فعلی ایران را و از جمله در مجلس زمان جنگ، شوراي نظارت بر صدا و سيما، پايان جنگ تحميلي، واقعه ۱۸ تير، مذاكرات سعدآباد، ماجراي مك فارلين و ماجراي ۹۹ نفر با نگاهی خاص روایت می‌کند.
رضا قربانی مدیر عامل گروه رسانه‌ای شفق در سایت خود نوشته که در سال ۱۳۸۲ در رشته مهندسی شیمی وارد دانشگاه شریف شده، بعد از مدتی دچار از خودبیگانگی شدید شده و بعد از ۶ سال از شریف روزنامه‌نگار فارغ‌التحصیل شده است. راه تحصیل دانشگاهی وی بعدا به مدیریت رسانه در دانشگاه تهران کشیده شده است.
معصومه نبوي كارگردان این مستند کمتر شناخته شده است و جدیدترین بررسی‌های روزنامه‌ها مدعی است که وی نه عضو انجمن مستندسازان است و نه برای آنها نامی شناخته شده است. منصوره اخوان نویسنده فیلمنامه این مستند نیز ظاهرا دانشجوی مدیریت رسانه در دانشگاه علامه طباطبایی بوده است. آنها در تهیه مستند خود از حمایت‌های شبکه افسران، تلویزیون آرمان و رادیو افسران نیز برخوردار بوده‌اند.
