احمد قویدل که از اعضای غیر دولتی ستاد مقابله با کرونا تهران است، در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: هیئت نظارت بر آمادگی جهانی در مقابله با کرونا (GPMB) که یکی از کارگروه‌های بین المللی مورد حمایت مهم سازمان بهداشت جهانی و بانک جهانی در مقابله با بحران است، در ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۰ مصادف با ۲۴ شهریور ۱۳۹۹ با صدور بیانیه‌ای ضمن ابراز نگرانی شدید نسبت به عدم همکاری‌های بین المللی مناسب برای مقابله با کرونا تصریح نموده که جهان توانایی تحمل این چرخه وحشت و غفلت را با این شرایط ندارد.
وی افزود: لازم به تاکید است GPMB یک نهاد مستقل نظارت و پاسخگویی برای اطمینان از آمادگی کشورها در برابر بحران است. این ساختار در پاسخ به توصیه سازمان بهداشت جهانی و دبیرکل سازمان ملل در سال ۲۰۱۷ تشکیل شد و به طور رسمی در ماه مه ۲۰۱۸ راه اندازی گردید. این هیئت ۱۵ نفره متشکل از رهبران سیاسی، رؤسای سازمان‌ها و کارشناسان از جمله کوفی عنان دبیرکل سابق سازمان ملل است.
قویدل گفت: در این بیانیه خاطر نشان شده است که بنا به گزارش سازمان بهداشت جهانی این ویروس باعث کشته شدن نزدیک به یک میلیون نفر شده است و خسارات تریلیون دلاری به سیستم بهداشتی، اقتصادی و به خصوص تولید مواد غذایی وارد آورده است.
وی ادامه داد: همچنین GPMB در گزارش جدید خود ضمن ارزیابی اقدامات انجام شده در جهان از «یک شکست جمعی در جدی نگرفتن پیشگیری، آمادگی و پاسخ به بیماری همه گیر کرونا و اولویت بندی اقدامات» خبر داده است. این گزارش همچنین نشان می‌دهد ، در حالی که کووید ۱۹ نشان داده است جهان از طریق اقتصاد، تجارت، اطلاعات و مسافرت به شدت به هم پیوسته است، یکی از بزرگترین چالش‌های همه‌گیری، متزلزل شدن همکاری‌های چندجانبه است. رهبری G۷، G۲۰ و پیمان‌های چند جانبه با تنش‌های ژئوپلیتیکی مختل شده است.
قویدل گفت: این هیأت نظارتی از رهبران جهان می‌خواهد تعهد خود را نسبت به پیمان‌های چند جانبه تجدید کنند و WHO را به عنوان یک سازمان بین‌المللی بی طرف و مستقل تقویت نمایند. تضعیف اقدامات چندجانبه کشورها عواقب جدی برای امنیت جهانی خواهد داشت، تا زمانی که همه در تامین سلامت شریک نباشند، هیچکس ایمن نیست.
وی در پاسخ به سوال خبرنگار مهر مبنی بر اینکه این گزارش چه اهمیتی برای کشور ما دارد، اظهار داشت: ویروس‌ها به مرزها احترام نمی‌گذارند. تنها راه برون رفت از این همه‌گیری ویرانگر، طی مسیر عمل جمعی جهانی و یک سیستم چند جانبه قوی و مؤثر است. چنانچه رئیس این هیأت نظارتی دکتر گرو هارلم بروندلند نیز گفته است که «ساختار سازمان ملل متحد که شامل WHO نیز هست، پس از جنگ جهانی دوم ایجاد شد. این سازمان کمک کرده است تا جهان به مکانی بهتر برای میلیاردها نفر تبدیل شود. باید این ساختار دفاعی، تقویت و احیا شود، نه اینکه مورد حمله قرار گرفته و تضعیف شود.
قویدل تاکید کرد: این آخرین وضعیت اضطراری بهداشت جهانی نخواهد بود. اعتماد، پایه و اساس روابط دولت و جامعه برای سلامت بهتر است اما وقتی دولت‌ها و رهبران به تعهدات خود عمل نکنند اعتماد از بین می‌رود. ما باید باور کنیم دیگر نمی‌توانیم دستانمان را فشار دهیم و بگوییم باید کاری انجام شود!! زمان آن فرا رسیده است که کشورها سیستم‌های بهداشت عمومی کارآمد را ایجاد کنند تا اطمینان لازم برای مقابله با کرونا و یا هر بحران دیگری حاصل شود. این ساختار بهداشتی باید به گونه‌ای طراحی شود که همه‌گیری با این بزرگی و شدت هرگز تکرار نشود.
مدیر عامل کانون هموفیلی ایران افزود: باید دولت برنامه استراتژیک برای مقابله با این بحران بزرگ داشته باشد. در بیانیه GPMB بر پنج محور مهم برای مهار این بحران تاکید و تصریح گردیده توجه دولت به این محورها، ارائه برنامه و عمل به برنامه‌ها می‌تواند نظم از درون بی نظمی به ارمغان آورد. برخی از این محورها از وظایف دولت‌ها و مردم در عرصه ملی و برخی مربوط به اراده ملل دنیا از طریق سازمان‌های بین‌المللی است.
وی ادامه داد: ۱- رهبری مسئولیت پذیر ۲- شهروند توانمند، آگاه و مسئول ۳- سیستم‌های ملی و جهانی قوی و چابک برای امنیت بهداشت جهانی ۴- سرمایه گذاری مداوم در پیشگیری و آمادگی، متناسب با مقیاس تهدید همه گیر ۵- حاکمیت جهانی قوی برای آمادگی در موارد اضطراری بهداشتی، پنج محور مهم برای مهار بحران کرونا است.
قویدل گفت: از ستاد ملی کرونا و مسئولین وزارت بهداشت در خواست می‌نماییم این بیانیه را مطالعه نمایند و از راهنمایی‌های آن برای ارائه برنامه‌های کوتاه مدت و دراز مدت استفاده کنند.
وی افزود: فوری‌ترین و حیاتی‌ترین موضوع اقدام قابل درک از این بیانیه توسعه ساختار بهداشت و درمان کشور است. باید با جدیت این بخش تقویت گردد، به خصوص در کشور ما که این سیستم با دو موج بیماری گسترده دچار خستگی و فرسودگی شده است.
قویدل در پایان گفت: موضوع پیشگیری از شیوع بیشتر بیماری کرونا در گرو اعتماد بین مردم و دولت است. سازمان‌های غیر دولتی و جامعه مدنی سر پل مناسبی برای تحکیم این اعتماد هستند. غفلت دولت از این رابطه عواقب سنگینی در حوزه مهار کرونا دارد. باور کنیم که باید سال‌ها با این ویروس زندگی کنیم. شرایط زندگی خود را متناسب با وجود این بیماری تعریف نماییم و دولت با پذیرش مسئولیت، باید برای بهبود شرایط فعالیت نماید. اتخاذ مواضع با گریز از مسئولیت به تصمیم‌هایی شبیه بازگشایی مدارس می‌رسد.
