به گزارش خط نيوز به نقل از تسنیم، با مشاهده سویه جدید کرونا «اومیکرون» در کشور، پیشنهاد تعطیلی چهار هفته‌ای مدارس از سوی دبیر کمیته علمی کرونا مطرح شده است.
با افزایش میزان واکسیناسیون در دولت سیزدهم و کاهش آمار مرگ و میر، مدارس از 15 آبان به سمت بازگشایی حضوری رفتند. در این گزارش سعی بر آن است با تمرکز بر روند آموزش حضوری در 1.5 ماه اخیر، تصویری از واقعیت‌های موجود، مشکلات و دغدغه‌های خانواده‌ها ارائه شود.
شکاف موجود میان ستاد وزارت آموزش و پرورش با مدارس جزو مسائلی است که همواره به سردرگُمی جمعیت وسیع مخاطبان وزارت آموزش و پرورش منجر شده است، تصمیماتی که در ستاد وزارت آموزش و پرورش اتخاذ اما ردپایی از آنها در مدارس مشاهده نمی‌شود.
آموزش حضوری هم از این رویه مستثنی نیست به گونه‌ای که بیشتر به سخنرانی مسئولان وزارت آموزش و پرورش در رسانه‌ها محدود شد اما در میدان کار یعنی مدارس یا از آموزش حضوری خبری نیست یا در حداقلی‌ترین شکل ممکن و برای رفع تکلیف ارائه می‌شود.
در حالی که علیرضا کمره‌ای سخنگوی وزارت آموزش و پرورش و رضوان حکیم‌زاده معاون آموزش ابتدایی بارها اعلام کردند، آموزش حضوری آغاز و مدارس ملزم به ارائه آن هستند اما برخی دانش‌آموزان حتی در حداقلی‌ترین شکل ممکن یعنی یک روز در هفته و برای یک ساعت از آموزش حضوری بهره نبردند.
رضوان حکیم‌زاده معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در تاریخ 30 آبان 1400 با تأکید بر اینکه اختیار بازگشایی به مدارس واگذار نشده بلکه نحوه حضور، گروه‌بندی دانش‌آموزان و طراحی برنامه درسی به مدارس واگذار شده است؛ گفته بود:
«براساس مصوبه ستاد ملی کرونا، دانش‌آموزان دوره ابتدایی و متوسطه اول از ابتدای آذر به شیوه‌ای که در دستورالعمل بازگشایی پیش‌بینی شده و براساس مدلی که مدرسه تعیین کرده است، آموزش حضوری خواهند داشت اما ترتیب روزهای حضور، مدت زمان حضور در مدرسه و گروه‌بندی دانش‌آموزان بر عهده مدارس است و ممکن است شرایط در مدارس مختلف متفاوت باشد.»
گلایه خانواده‌ها از تعطیلی آموزش حضوری
با وجود صحبت‌های او همچنان برخی دانش‌آموزان که عمدتاً هم در مدارس عادی دولتی هستند از آموزش حضوری محروم مانده‌‌اند؛ پدری که فرزندش در یکی از دبستان‌های عادی دولتی منطقه 14 شهر تهران مشغول به تحصیل است، می‌گوید: «فرزندم هفته نخست آذرماه آن هم برای دو روز کلاس درس حضوری داشت، پس از آن مدرسه اعلام کرد آموزش حضوری تعطیل است. معلم حتی برای رفع اشکال هم فرزندم را به شیوه حضوری صدا نمی‌زند.
او می‌گوید: بارها تقاضای حضور فرزندمان در کلاس درس را به معلم اعلام کرده‌ایم اما می‌گوید خودم تاریخ را اطلاع می‌دهم که هنوز هم خبری نشده است؛ فرزندم با آموزش مجازی بسیار لطمه دیده است، آیا ارسال چند ویس و تصویر آموزش محسوب می‌شود؟ متأسفانه مدرسه به تقاضای آموزش حضوری اهمیتی نمی‌دهد، به شدت نگرانم که در سال‌های آینده افت تحصیلی و تبعات منفی آن فرزندم را دچار مشکل کند.»
مسئولان نظارت و دقت را رها کردند
آموزش و پرورش با سپردن ریش و قیچی آموزش حضوری به مدارس و عدم نظارت مناسب بر روند بازگشایی، عملاً قید آموزش حضوری را زده و نگاه صوری به ماجرا حاکم شده است. به نظر می‌رسد در میانه تغییر دولت، مسئولان قدیمی به‌ویژه در آموزش و پرورش شهر تهران کار را رها کرده و نظارت و دقت لازم را بر امور ندارند و وزیر جدید آموزش و پرورش هم نتوانسته است به اوضاع سامان دهد.
خانواده‌ها شکایات خود را ثبت کنند
در حالی که مسئولان آموزش و پرورش شهر تهران پاسخگوی بی‌نظمی موجود بر روند آموزش حضوری نیستند، محمدحسین کفراشی مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات وزارت آموزش و پرورش در این‌باره به تسنیم گفت: «مدارس موظفند با نظر انجمن اولیا و مربیان و شورای مدرسه، فرم ارائه آموزش حضوری را تکمیل و تعیین کنند، دانش‌آموزان هفته‌ای چند روز برای آموزش حضوری مراجعه کنند.
او ادامه داد: درخواست مدرسه به تأیید آموزش و پرورش منطقه می‌رسد و پس از دریافت مجوز برای آموزش حضوری اقدام می‌کند، تمام مدارس باید دایر و آموزش حضوری را ارائه دهند اگر مدرسه‌ای از ارائه آموزش حضوری ممانعت می‌کند خانواده‌ها از طریق سامانه پاسخگویی به شکایات آموزش وپرورش به آدرس https://shekayat.medu.ir/ موضوع را گزارش کنند.
کفراشی در پاسخ به این موضوع که خانواده‌ها می‌گویند با ثبت شکایت، آموزش و پرورش اسامی آنها را به مدرسه اعلام می‌کند و همین موضوع باعث می‌شود تا مدرسه به اذیت دانش‌آموز اقدام کند، گفت: خانواده‌ها از بخش ثبت گزارش مردمی بدون ذکر اسم خود می‌توانند موضوع تخلف را ثبت کنند.»
اگر نداشتن برنامه مشخص از سوی آموزش و پرورش برای جبران اُفت پنهان را در کنار ناتوانی خانواده‌ها به لحاظ سطح اقتصادی و نداشتن مهارت و امکانات لازم برای جبران ضعف یادگیری قرار دهیم، واقعیت ماجرا عیان‌تر می‌شود و در نهایت جبران این موضوع یا به خانواده‌ها تحمیل می‌شود تا در شرایط اقتصادی دشوار این روزها ناچار به گرفتن معلم خصوصی شوند یا اینکه تبعات آن به صورت افت تحصیلی در پایه‌های تحصیلی بالاتر دامن‌گیر دانش‌آموزان مدارس عادی دولتی خواهد شد.
