کد مطلب: 72186
چهارشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۳ ساعت ۰۸:۳۷
اصلاح طلبان در هپروت سیر میکنند؟/ ناراحتی از مواضع پزشکیان و عراقچی؛ مذاکره با آمریکا چه شد؟!
وضعیت کنونی منطقه به گونهای است که ایران و آمریکا به واسطه درگیری اسرائیل با محور مقاومت، عملاً در یک جنگ نیمه رسمی به سر میبرند. طبیعی است که هرگونه اظهار نظر در مورد لزوم مذاکره از سوی هر طرف، ارسال پالس ضعف و پیام عقب نشینی به دشمن است.
«در حال حاضر روند مسقط به دلیل شرایط خاص منطقه متوقف است و الان زمینهای برای این گفتوگوها نمیبینیم تا زمانی که بتوانیم بحران جاری را پشت سر بگذاریم و آن موقع تصمیم خواهیم گرفت که آیا وارد کار مجدد شویم یا نشویم و یا اینکه روند کار چگونه باشد.» این جملات را عباس عراقچی پس از دیدار دیپلماتیک خود در عمان بیان کرد.
حدود دو ماه از روی کار آمدن عباس عراقچی به عنوان وزیرخارجه ایران میگذرد. در این مدت به شش کشور در منطقه جنوب غرب آسیا، با هدف حمایت از فلسطین و اجماع علیه رژیم صهیوینستی، سفر کرده است؛ تقریبا همان کشورهایی که شهید امیرعبدالهیان نیز به آنها سفر کرده بود تا مانع جنایتهای رژیم صهیوینستی علیه مردم غزه شود. حالا عراقچی هم در مسیر وزیر خارجه مقاومت گام برمیدارد.
مواضع رئیس جمهور نیز در مورد جنایات اسرائیل و وقایع اخیر منطقه تاکنون بجا، منطقی و محکم بوده است. حمایت پزشکیان از مردم مظلوم غزه از یک طرف و محکوم کردن جنایات رژیم صهیویسنتی و تبیین آن در مقابل خبرنگاران از طرف دیگر، در کنشهای سیاسی ایشان نمود فراوانی داشته است. امری که به تعبیر برخی اصلاحطلبان برخلاف شعارهای ایشان مبنی بر تنشزدایی بوده و مانعی بر سر راه مذاکرات مستقیم با آمریکاست.
واقعیت این است که مواضع پزشکیان و عراقچی به مذاق اصلاحطلبان خوش نمیآید. آنها اعتقاد دارند که در اوج جنگ افروزیهای اسرائیل ما باید همه توانمان را برای مذاکره با آمریکا بکار بگیریم و با جدا کردن حساب آمریکا و اروپا، جبهه غرب را به سمت خودمان متمایل کنیم.
نمونه آن مصاحبه یک دیپلمات اصلاحطلب بود که به روزنامه اصلاح طلب دیگر گفته بود: «درگیرشدن در تنش با اسرائیل و نوعی روزمرگی برای وزارت امور خارجه همان چیزی است که نتانیاهو میخواهد. نتیجه آن هم عدم اعتماد جامعه غرب است. کما اینکه سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرده است ما به سیاست اعلامی دولت پزشکیان مبنی بر مذاکرات اعتنا نمیکنیم، بلکه عملکرد و رفتار عملی آنها ملاک واکنش و قضاوت کاخ سفید خواهد بود. لذا باید نگاه کرد که در عمل دستگاه سیاست خارجی دولت چهاردهم در چند هفته گذشته چه گام مؤثری برای مذاکرات با غرب برداشته است.»
در نمونه دیگر یک رسانه اصلاح طلب پیشنهاد مذاکره با قدرتهای بزرگ -بخوانید کدخدا- را در همین شرایط داده بود.
سال گذشته، در کش و قوس مذاکرات آتش بس، رفتارهای ریاکانه آمریکا در قبال جنگ غزه، کارشناسان را وادار کرد تا به همدست بودن آمریکا و اسرائیل در این جنایت گسترده علیه مسلمانان منطقه اذعان کنند. چراکه در این یک سال تامین سلاح و بودجه جنگ اسرائیل برعهده آمریکا بوده است. در این مدت آمریکاییها درحالی که مشغول تامین و ریکاوری اسرائیل برای جنگ در غزه و لبنان بودند، دائماً از لزوم آتش بس میگفتند و از عدم جدیت نتانیاهو در میز مذاکرات گلایه میکردند.
واقعیت این است که اصلاحطلبان نیز به خوبی در جریان این موضوع هستند؛ برای همین هم رغبت چندانی به موضع گیریهای عراقچی و پزشکیان علیه اسرائیل ندارند، چراکه میدانند این مواضع باعث تکدر خاطر آمریکاییها شده و مذاکره مستقیم را عقب میاندازد.
وضعیت کنونی منطقه به گونهای است که ایران و آمریکا به واسطه درگیری اسرائیل با محور مقاومت، عملاً در یک جنگ نیمه رسمی به سر میبرند. طبیعی است که هرگونه اظهار نظر در مورد لزوم مذاکره از سوی هر طرف، ارسال پالس ضعف و پیام عقب نشینی به دشمن است. به همین علت آمریکا نیز از هرگونه اظهارنظر در مورد مذاکره با ایران پرهیز میکند.
در شرایطی که رژیم صهیونیستی در خاک لبنان عملیات میکند، در غزه نسل کشی میکند و صدها هزار نفر را آواره کرده، اصلاح طلبان خواستار پیگیری مذاکره با آمریکا از سوی پزشکیان هستند! حال از این طیف سیاسی باید پرسید که در موضوع جنگ اوکراین هم آیا طرفدار مذاکرات آتش بس بودند؟ یا هرگونه مذاکرات صلحی را که از سوی پوتین مطرح میشد منوط به خروج روسیه از خاک اوکراین میدانستند؟ با این تفاوت که اوکراین هم مجری سیاستهای آمریکا شده بود و تسلیحات امریکایی برایشان ارسال میشد.