داخلی صفحه سیاست آرشيو خبر

۱۳

کد مطلب: 14766

دل نوشتی بر مناظره سوم؛

سعید جلیلی عزیز؛تو نشان دادی می توان بر دو پا ایستاد اما در طریق ولایت لنگ زد! اما اگر صدق باشد با یک پا هم می توان فدایی ولایت بود.

سعید عزیز تو پیروز این مناظره نه، تو پیروز دفاع از گفتمان انقلاب بودی؛ تو پیروز حمایت از آن کودک مظلوم فلسطینی شدی که بوی چکمه های صهیونیستها را خوب می فهمد.

پوریا ترکمن؛  سعید جان؛ این داستان دنباله دار و تکراری تاریخ باز هم تکرار می شود.
امروز وقت برای بیان دیدگاههای تو نماند.
همه و درستتر بگویم بیشتر کاندیداها آمدند تا اولا مشکلات را به گردن مقاومت ملت در مقابل غرب بیندازند و بعد بگویند باید عقب بنشیینم البته این را خیلی ها خیلی ظریف گفتند، جرات نمی کردند به صراحت جلوی هفتاد میلیون و اندی ملت عزت مند و غیور ایران اسلامی صریح بگویند چه می خواهند بگویند.
و در آن بین هیچ یک همچون تو خود را به آب و آتش نزد تا از گفتمان مقاومت بگوید، تا از خونهای به ناحق ریخته ی فلسطین مظلوم بگوید، تا از خیابانهای خون رنگ بحرین بسراید، از عماد مغنیه دفاع کند.
سعید جان؛
امروز تو وقت نکردی تا از برنامه هایت بگویی، چون دیدی خون غلامحسین کبیری ها دارد زیر پای فتنه پایمال می شود، چون دیدی هنوز برای خاتمی له له می زنند و یادشان رفته خونی که به دل خامنه ای عزیز کردند چه تیرها به روح فرزندان روح الله شلیک کرد.

امروز تو شرم کردی از برنامه هایت بگویی چون دیدی  اشکهای آقا در نماز جمعه 29 خرداد 88 را برخی فراموش کرده اند، یادشان رفت آن مناجات سوزناک آقا را با فرزند زهرای اطهر ، غایب حاضر منتظر؛

آقایان یادشان رفت که آقا  فریاد زد : این عمار؛ یادشان رفته مخاطب آقا که بود؛ ولی تو خوب یادت بود و مگر می توانستی بنشینی و مانند برخی دیگر که مصلحت!! یا ترس از کسر رای ! دهانشان را دوخته بود سکوت کنی و برای برنامه ی خودت وقت نگهداری؛

تو سرباز آقایی و مگر سرباز آقا به فکر نام و نام و مال خود است. کاش ما هم از تو یاد بگیریم که منفعتمان و مصلحتمان را فدای مصلحت و منفعت ولایت کنیم؛ هزار هزار رای فدای یک تار موی سید علی؛ هر چند آنها که اینگونه می اندیشیند و می خواهند با یاد آوردن خون به دل کن های رهبری رای جمع کنند حتما در اشتباهند و این اشتباه را در روز 22 خرداد خواهند دید.

امروز تو وقت نکردی از برنامه هایت بگویی، چون می دیدی هنوز تکه های استخوان فرزندان انقلاب  از جبهه های غرب و جنوب می آید ولی برخی دیپلماتهای خاک جبهه نخورده همه ی افتخارات جام زهر را به نام خودشان سند می زنند.

امروز تو فرصت نکردی بگویی برای آینده، برای راهبردهای اساسیت در مقابله با نظام خونخوار سلطه، چه برنامه ای داری چون دیدی برخی هنوز که هنوز است ذات استکبار را نشناخته اند و گمان می کنند مسئله ی ما با غرب جز یک دعوای هسته ای نیست. یادشان رفت امام در روزهای حضور عیسویش به ما گفت: تا ظلم هست مبارزه هست و تا مبارزه هست ما هستیم.

امروز تو ننشستی تا ببینی برخی با اطلاعات دروغ می خواهند سیاست عقب مانده ی سازش را به خورد مردم بدهند.

امروز تو با همان یک پای محکمت مقابل سیاست سازش و تسلیم و عقب نشینی ایستادی تا نشان دهی فرهنگ جهادی، روحیه ی استقامت و اعتقاد به ولایت پاهایی که جا ماند را دوباره در روح آدمها حلول می دهد.
سعید عزیز امروز اکثر آنها که اصلاح طلب بودند و  برخی که خود را اصولگرا و یا مستقل می دانستند تنها یک هدف را برای پرتاب تیرهایشان -که مثلا نقد بود - یافتند و آن هم آن پای دیگر تو بود!

سعید عزیز تو با سوالهای منطقیت و پاسخهای عجیب طرفهای مقابلت، نشان دادی می توان بر دو پا ایستاد و به راحتی راه رفت، می توان از زحمت سخت راه رفتن بی بهره بود اما همچنان در طی طریق ولایت لنگ زد! در طی مسیر مقاومت کند رفت و  نشان دادی با یک پا می توان محکم در مقابل تمام کفر ایستاد و کوتاه نیامد. می توان با همان یک پایی که بوسه گاه فرشتگان است تمام نظام سلطه را و تمام سازش کنندگان را و تمام کم باوران و بی باوران به آیه ی « و ان لو استقاموا علی الطریقه لاسقیناهم ماء غدقا » را مات کرد.

ما نشنیدیم برنامه هایت را چون تو آنقدر در مسیر دفاع از اصول انقلاب لبریز از انگیزه و عشق و حماسه بودی که باید تمام انحراف ها، اشتباهها و بعضا غیر واقعیت ها را پاسخ می دادی.

اما این ایستادن را با آن تک پای اسطوره ای به همه ی ما یاد دادی؛
وای بر ما اگر از تو یاد نگیریم که بر روی یک پا هم می توان در مقابل انحراف از مسیر انقلاب ایستاد!
سعید عزیز تو پیروز این مناظره نه، تو پیروز دفاع از گفتمان انقلاب بودی؛ تو پیروز حمایت از آن کودک مظلوم فلسطینی شدی که بوی چکمه های صهیونیستها را خوب می فهمد.

توضیح تکمیلی: باید دست برخی دیگر از نامزدها را که در این مناظره در دفاع از انقلاب و رهبری تمام قد ایستادند- همچون جناب حداد عادل- را بوسید، این متن نقدی بود به برخی که در این مناظره نتوانستند آنگونه عمل کنند که مبتنی بر آرمانهای رهبری معظم انقلاب و منافع اساسی ملت بود.