«ما معتقدیم همه کشورها اجازه دارند تسلیحات اتمی داشته باشند و غرب نباید ما را از دستیابی به سلاح اتمی منع کند»؛ این جملات، سرآغاز جنجال رسانهای سال 84 علیه ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران بود. جنجالی که مبدا و منشا آن سی ان ان و خبرنگار پرحاشیه و مغرضش در اولین کنفرانس خبری محمود احمدینژاد رئیس جمهور وقت کشورمان در بیست و چهارم دی 1384 بود.
این خبرنگار در آن روز بعد از 9 خبرنگار پشت تریبون قرار گرفت و در خصوص فعالیت هسته ای ایران سوالی را طرح کرد. سوالی که جوابی کاملا شفاف و دقیق در پی داشت.
«ایران حق فعالیت انرژی هستهای دارد و ملتی که تمدن دارد نیاز به تسلیحات هستهای ندارد و ملت ما نیز چنین سلاحی ندارد».
این سخنان رئیس جمهور وقت ایران در پاسخ به خبرنگار مذکور به اذعان 2 روز بعد خود سی ان ان که توام با عذرخواهی رسمی آنها بود، کاملا تحریف شد.
جملات مغرضانه، هدفدار، تحریف عمدی سی ان ان و خبرنگارش در اولین کنفرانس خبری رئیس جمهور وقت ایران را نه آنها فراموش کردند و نه ملت و مسئولین ایران.
تحلیل ها در آن زمان بر عمدی و مغرضانه بودن و همچنین ایجاد یک جنگ روانی تبلیغاتی علیه ایران حکایت داشت چرا که اولا خبرنگار سی ان ان به واسطه نسبت خانوادگیاش فارسی را خوب میشناسد، خوب حرف میزند و خوب هم ترجمه میکند و در ثانی اشتباهی به این فاحش از سوی رسانه ای چون سی ان ان بسیار بعید بود.
اما صرف نظر از حرکات حاشیه دار خبرنگار سی ان ان بعد از آن نشست خبری و درگیری لفظی وی با چند خبرنگار ایرانی، اقدام تحریف آمیز وی در آن زمان واکنش مسئولین کشور اعم از نمایندگان مجلس و مسئولین دولتی، کارشناسان رسانه و خبرنگاران داخل کشور را درپی داشت.
واکنش هایی که در نهایت وزارت وقت ارشاد دستور تعطیلی دفتر این شبکه در تهران را صادر کرد. تعطیلی که منجر به عذرخواهی رسمی این شبکه از ایران شد و در واقع سی ان ان اقدام شیطنت رسانهای خود را پذیرفت که در نهایت با تعلیق چند روزه، مجددا با دستور رئیس جمهور وقت فعالیت این شبکه از سر گرفته شد.
اما همه در آن زمان میدانستند که اظهار ندامت این شبکه خط بطلانی بر پایان شیطنتهای توام با اهداف خاص آن، علیه ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران نیست.
در فتنه 88 نیز سی ان ان همین خبرنگارش را به ایران فرستاد تا از نحوه برگزاری انتخابات گزارش تهیه کند. تهیه گزارش از انتخابات بهانهای بود تا حضور این خبرنگار در ایران برای انعکاس آشوبها و فتنههای طراحی شده دشمنان و بیگانگان نظام باشد. گزارشهایی در نهایت منجر به واکنش ملت ایران علیه سی ان ان و خبرنگارش شد و خشم ملت ایران علیه این شبکه و خبرنگارش آنقدر زیاد بود که در حاشیه نماز جمعه 29 خرداد همان سال در مقابل دانشگاه تهران شعار «مرگ بر سی ان ان و مرگ بر امانپور » شنیده میشد.
اما شیطنت اخیر سی ان ان و خبرنگارش حکایت از عمق کینه ورزی آنان نسبت به ایران را ایرانیان دارد . شیطنتی که حتی اعتراض دیگر رسانههای امریکایی را بر انگیخت و موجب تعجب آنان در این زمینه شد.
سی ان ان در پی گرفتن تائیدیه از روحانی رئیس جمهور در خصوص هولوکاست بود اما وی نه تنها این واژه را بکار نبرد بلکه مواضع اصولی در این زمینه اتخاذ کرد.
با نگاهی به عملکرد نامطلوب این شبکه می توان دریافت که طراحان این شیطنتها همواره در پی القای دروغ علیه ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران هستند. دروغی که سعی میکنند در لابه لای چند خبر درست گنجانده شود تا چندان برای افکار عمومی جهان، دروغ بودن آن قابل تمیز نباشد.
کاملا مشخص است که رسانههای وابسته آمریکا بر روی مسائل چالش برانگیز تمرکز میکنند. روزی بر روی فعالیت صلح آمیز هستهای و القای تلاش ایران برای دستیابی به بمب هستهای و امروز هم با توجه به تغییر شرایط سیاسی ایران موضوع انکار و یا تایید هولوکاست توسط روسای جمهور سابق و فعلی.
صرف نظر از سکوت مسئولان فعلی ریاست جمهوری در این زمینه، سوال این است که چرا سی ان ان به دنبال تحریف آشکار سخنان اخیر رئیس جمهور در خصوص هولوکاست بود و آنها چرا درست زمانی که رئیس جمهور در حال اتخاذ مواضع مهم جمهوری اسلامی ایران در شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل بود، اقدام شیطنتآمیز خود را تکرار کردند؟
افکار عمومی ایران می پرسند که آیا آقای روحانی رئیس جمهور همچون محمود احمدینژاد رئیس جمهور وقت ایران سیاست درستی در قبال این اقدام شیطنت آمیز اتخاذ خواهد کرد و این شبکه را مجبور به عذرخواهی میکند یا نه؟
*مدیرکل سیاسی خبرگزاری فارس/ یوسف اسدی