توصيه مطلب 
 
کد مطلب: 33103
چهارشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۹:۳۹
در نامه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مطرح شد:
دیگر سکوت جایز نیست/ یک پیشنهاد دانشجویی به ظریف
۶ انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های تهران اعلام کردند: اقدام ظریف در پیاده‌روی با کری را تنها می‌توان در قالب پروژه عادی سازی روابط با آمریکا تحلیل کرد که در این‌صورت باید به وی هشدار داد که پیاده رفتنتان، کج رفتن است.
دیگر سکوت جایز نیست/ یک پیشنهاد دانشجویی به ظریف
به گزارش خط نیوز ، شش انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های تهران در نامه‌ای به ظریف اعلام کردند: شما با رویی گشاده به مذاکرات می‌روید و حتی پا را از این هم فراتر می‌گذارید و با وزیر امور خارجه آمریکا که حمایت‌های دولت متبوعش از توهین کنندگان به مقدسات اسلام همیشگی بوده، به پیاده‌روی و قدم‌زنی می‌پردازید، که این اقدام شما را تنها می‌توان در قالب پروژه عادی سازی روابط با آمریکا تحلیل کرد که اگر این گونه باشد؛ باید به شما گفت و به شما هشدار داد که پیاده رفتنتان، کج رفتن است.

متن این نامه به‌شرح زیر است:

« وزیر محترم امور خارجه
جناب آقای دکتر محمد جواد ظریف

سلام علیکم

نزدیک به چهار دهه از انقلاب شکوهمند اسلامی ملت بزرگ ایران می‌گذرد، انقلابی سراسر شور و حماسه، انقلابی سراسر از عشق مردم به راه اسلام، انقلابی متفاوت‌تر از انقلاب‌های رایج جهان، انقلابی که نشان داد بر خلاف باور عمومی جهانیان، آنکه طرفدار ظلم و ستم و استبداد است؛ نه دین و باورهای اسلامی بلکه زیاده‌خواهی، منفعت طلبی و استعمارگری کشورهای غربی است، که بدنبال سکولاریسم و لیبرالیسم حرکت می‌کنند.

و در ۱۳ آبان ۵۸ دانشجویان پیرو خط امام(ره) از انجمن‌های اسلامی بر خواستند و سفارت توطئه، ریا و خرابکاری را تسخیر کردند. حرکتی که امام امت(ره) آن را انقلاب دوم و انقلابی مهم‌تر از انقلاب اول نامید. اقدامی که باعث شد رئیس دولت موقت جناب مهندس بازرگان که طرفدار رابطه با آمریکا بود برای چندمین بار استعفا دهد و برخلاف انتظار همگان، امام خمینی(ره) استعفای او را که معترض به تسخیر سفارت و تیرگی روابط با قدرت هژمون آن وقت یعنی آمریکا بود، را قبول کند.

این‌بار دانشجویان انقلابی عضو همان انجمن‌های اسلامی دست به قلم شدند تا در باب روند فعالیت‌های دستگاه دیپلماسی دولت یازدهم با جنابتان به گفت‌وگو بنشینند.

روی کار آمدن دولت یازدهم همراه بود با ادعایی که رئیس جمهور در طول دوران تبلیغات انتخاباتی مطرح می‌کرد و آن چیزی جز حل مسائل اقتصادی و معیشتی مردم از راه تعامل با دنیا و بویژه بهبود روابط با کدخدا نبود.

در همین راستا و پس از انتخابات، پیام‌ها و چراغ‌های سبزی از طرف برخی حامیان دولت (نه خود دولت) به طرف آمریکایی در فضا مخابره شد، که دولت تدبیر و امید می‌خواهد با برقراری رابطه با آمریکا چرخ های اقتصاد را به راه بیندازد. در ابتدا چون این صحبت‌ها فقط از سوی جریانی که تشت رسوایی خود را پیش از این به زمین انداخته بود، مطرح می‌شد اعتنایی نکردیم و به حمایت از دولت برآمده از رای ملت پرداختیم.

اما دیری نپایید که رفتار دولت در سیاست خارجه تغییر کرد. با رئیس جمهور آمریکا تلفنی صحبت شد، سند مشترک اقدام را با تمام ایرادات در ژنو امضا کردید و امتیازت نقد دادید و وعده های سر خرمن گرفتید، در مقابل توهین هیئت اروپایی که با فتنه گران دیدار کردند سکوت کردید، در طول مذاکرات هر چقدر که نرمش نشان دادید طرف مقابل جریح‌تر و با لحن خصمانه تری صحبت کرد، انواع توهین‌ها را به ملت ایران روا داشتند و شما سکوت کردید و گفتید برای مصرف داخلیشان هست، خانم اشتون با محکومین فتنه ۸۸ ملاقات کرد ولی خم به ابرویتان نیاوردید تا جایی که رئیس قوه قضائیه مجبور شد جور شما را بکشد، مذاکرات را از مذاکره با ۵+۱ به مذاکره با اشتون و کری و سپس به مذاکره با شخص آمریکایی تقلیل دادید که شاید بتوانید راحت تر با کدخدا صحبت کنید.

اما در مقابل طرف غربی تنها به افزایش فشار‌ها روی آورد که سقوط قیمت نفت و تحریم‌های جدید از جمله آنهاست. ولی با این حال به خود گفتیم که شاید دستگاه دیپلماسی در شرایطی است که مجبور است اینگونه رفتار کند.

اما جناب آقای وزیر کار را بجایی رساندید که دیگر برایمان هیچ حجتی نمانده است که بخواهیم سکوت کنیم. آخر بر طبق کدام منطق و استدلال زمانی که در فرانسه به پیامبر گرامی اسلام (ص) توهین می شود و همه دولت مردان و سیاست مداران غربی از این حرکت حمایت می‌کنند، شما با رویی گشاده به مذاکرات می‌روید و حتی پا را از این همه فراتر می‌گذارید و با وزیر امور خارجه آمریکا که حمایت‌های دولت متبوعش از توهین کنندگان به مقدسات اسلام همیشگی بوده، به پیاده‌روی و قدم‌زنی می‌پردازید. که این اقدام شما را تنها می‌توان در قالب پروژه عادی سازی روابط با آمریکا تحلیل کرد که اگر این گونه باشد؛ باید به شما گفت و به شما هشدار داد که پیاده رفتنتان، کج رفتن است.

لازم به یادآوری است اعتقاد ما به نفی مذاکره یا اعتراض به مذاکره نیست؛ ‫هیچ عقل سلیمی مذاکره را رد نمی‌کند ‫ولی این روند مذاکره به حفظ منافع ملی و هژمون ضد آمریکایی که ایران طی سی‌وپنج سال در جهان ساخته است، لطمه می‌زند ‫و تصویری از نزدیکی و عادی سازی روابط با دشمن قسم خورده را القا می‌کند.

جناب آقای دکتر محمد جواد ظریف

مع‌الاسف پس از درخواست‌های مکرر ملت ایران در تظاهرات و تجمعاتی که علیه توهین به پیامبر گرامی اسلام برگزار شد مبنی بر اقدامی انقلابی از سوی وزارت خارجه در مقابل توهین به مقدسات مسلمین به ویژه پیامبر، شاهد هیچ‌گونه تحرکی در رابطه با این موضوع از سوی شما نبودیم که این موضوع ما را به این نتیجه رساند که دیگر امیدی به تغییر رفتار شما در سیاست خارجه نداشته باشیم ضمن اینکه اخیرا گفته‌اید: «هر چقدر می‌خواهند انتقاد کنند، پاسخی از من نمی‌شنوند» اما به حکم عقل و برای اتمام حجت برای آخرین بار پس از درخواست های مکرر از شما می‌خواهیم که در جلسه‌ای حاضر شوید و ضمن پاسخ‌گویی به سوالات دانشجویان عضو انجمن‌های اسلامی دلایل و توضیحات خود را پیرامون رفتارهای نابجای یکسال و نیم گذشته ارائه دهید که امید است عذری که برای اقداماتتان می‌آورید ملت مسلمان ایران را قانع کند. در همین راستا حاضریم با شما در هر دانشگاه که مد نظرتان است با حضور اعضای اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل به پرسش و پاسخ بنشینیم.


‫انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خوارزمی تهران

انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شاهد

‫انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه صنعتی شریف

‫انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس

‫انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
Share/Save/Bookmark