به گزارش خط نیوز به نقل از جهان نيوز: در روزهای اخیر بعضاً شاهد موضع گیری های شایسته از سوی رئیس جمهور منتخب بوده ایم. از جمله، حمایت صریح ایشان از جبهه مقاومت که موجب ناامید شدن برخی دشمنان ایران و دنیای اسلام شد، اشاره به تداوم همکاری با چین و روسیه و همچنین توجه به برخی ظرفیت های ویژه ای که در عرصه سیاست خارجی وجود دارد و متاسفانه پیش از دولت سیزدهم و در دولت موسوم به تدبیر و امید مورد غفلت قرار گرفت، از جمله موضع گیری هایی بود که جای تقدیر دارد و امیدواریم در آینده نیز همینگونه ادامه یاید.
در کنار اینها، حضور در برخی هیئات و عزاداری همراه با مردم در هر صورت، اقدام قابل تقدیر است.
اما فارغ از اینها، در این ایام، نوع بیان و سخن گفتن رئیس جمهور منتخب بعضاً با حاشیه هایی همراه بوده است. در این زمینه به چند نکته اشاره می کنیم:
یک: رئیس جمهور منتخب باید توجه داشته باشد که دیگر، ایام انتخابات تمام شده است و امروز ایشان مورد توجه همه مردم ایران و رسانه های مختلف در دنیا هستند. بنابراین، به عنوان نماینده جمهوری اسلامی و مردم ایران باید از ادبیات محاوره ای و به اصطلاح کوچه بازاری تا جایی که امکان دارد، دوری کنند.
دو: جایگاه ریاست جمهوری با جایگاه یک مسئول معمولی و یا یک نماینده مجلس بسیار فرق دارد. رئیس جمهور بودن اقتضائاتی دارد و رعایت این اقتضائات هم مورد انتظار است. اخیراً رئیس جمهور منتخب در جمع اعضای ستاد انتخاباتی استان تهران که در سالن اجلاس سران برگزار شد به این مضمون گفته است: «حالا هی می گویند این پروتکل است؛ اینجوری بشین، اینجوری برو؛ می بینم نمی توانم. یعنی این پروتکل هایی که اینها به ما می گویند را نمی فهمیم».
مردمی بودن و صمیمی بودن با مردم منافاتی با رعایت برخی اصول که متناسب با جایگاه یک مسئول است ندارد. تا جایی که امکان دارد نباید رئیس جمهور خود را از مردم و جامعه جدا کند اما ناگزیر است که برخی از مسائل را چه در داخل و چه در خارج کشور رعایت کند.
سه: در مراسم مورد اشاره، رئیس جمهور منتخب همچنین به این مضمون گفته است: «اگر قرار بود بخورم و ببرم و بدزدم، تا حالا باید می خوردم و می بردم. نه اینکه الآن با این سن بخواهم کاری بکنم که برای خودم و دور و برم و اطرافیانم کاری بکنم؛ نخواهم کرد».
این نوع سخن گفتن، خواسته یا ناخواسته موجب ایجاد تردید و شبهه در میان برخی مردم می شود. در هر صورت، این نوع سخن گفتن گعده ای از ایشان انتظار نمی رود و باید توجه کرد که فقط ایشان در این مملکت، رئیس جمهور و مسئول نبوده اند.
چهار: ایشان پس از پیروزی در انتخابات گفتند: «من در این روندی که پیش آمد و انتخابات به طور آرامی شکل گرفت و نهایتاً رأیها توانست درست خوانده شود، اول باید از مقام معظم رهبری تشکر کنیم که قطعاً اگر ایشان نبود من تصور نمیکنم به این راحتی از این صندوق ها اسم ما در میآمد. این هدایتی بود که رهبری داشتند».
این سخنان نسنجیده در حقیقت، خواسته یا ناخواسته توهین به ناظران و مجریان برگزاری انتخابات در کشور بود. در هر صورت، نظام مقدس جمهوری اسلامی بارها این را نشان داده که از رای مردم صیانت می کند و آن را حق الناس میداند؛ حتی در بیان درصد مشارکت هم با وجود اینکه بعضاً به ضررش تمام شده اما اگر در مورادی آمار مشارکت پایین هم بوده، آن را به صورت رسمی اعلام کرده است.
پنج: پیش از این، رئیس جمهور منتخب، نماینده مجلس بودند. در آن ایام شاید خیلی راحت میتوانستند در جایی با یک رسانه مصاحبه کنند و بسیاری از مردم هم اصلاً خبردار نمیشدند. بسیاری از مردم اصلاً نمی دانستند که ایشان نماینده مجلس هستند! اما امروز اینگونه نیست. هر کلمه و لفظی که از زبان رئیس جمهور صادر می شود، برای مردم و رسانه ها و مردم دنیا مفهوم دارد و به اصلاح، زیر ذره بین قرار می گیرد. یک جمله و کلمه می تواند در کشور تنش ایجاد کند؛ می تواند زندگی مردم را تحت تأثیر قرار دهد؛ می تواند موجب تشویش ذهن مردم شود؛ موجب تیره شدن روابط با یک کشور شود و ... . در هر صورت، ایشان باید خیلی مراقب باشند.
