گروه بین الملل جهان نيوز: "ولادیمیر زیلنسکی" رئیس جمهور اوکراین به تازگی و در موضع گیری در بحبوحه جنگ این کشور با روسیه، خواستار عضویت فوری و سریع کشورش در سازمان ناتو شده است. درخواستی که البته تاکنون بارها از سوی مقام های اوکراینی مطرح شده است با این حال، این درخواست بلافاصله با واکنش منفی اعضای ارشد تیم امنیت ملی و سیاست خارجی دولت آمریکا رو به رو شد.
در این راستا، "جیک سالیوان" و "نِد پرایس" هر کدام به صورت جداگانه تاکید کردند که "هنوز زمان مناسبی جهت عضویت اوکراین در سازمان ناتو نیست". این در حالی است که دولت آمریکا از زمان شروع جنگ اوکراین سعی کرده خود را به مثابه اصلی ترین حامی کیِف معرفی کند. البته که در این رابطه آمریکایی ها اقدام به تخصیص کمک های مالی قابل توجه و همچنین ارسال ادوات نظامی به اوکراین نیز کرده و می کنند.
با این همه، "تناقض" را بایستی بهترین واژه جهت توصیف سیاست رسمی واشینگتن در قبال اوکراین دانست که البته به نظر می رسد ریشه های این مساله را باید در سیاست خارجی ریاکارانه دولت آمریکا جستجو کرد.
از این رو، به طور خاص می توان سه دلیل عمده و محوری را جهت توضیح علل مخالفت آمریکا با عضویت اوکراین در سازمان ناتو مطرح کرد.
یک: آمریکا و بهره کشی از اوکراین به مثابه گوشت دمِ توپ
یکی از ابتدایی ترین دلایلِ مخالفت های مکرر آمریکا با عضویت اوکراین در ناتو، تلاش های واشینگتن و به طور کلی محور قدرت های غربی، جهت دور ماندن از آتشِ درگیری های مستقیم با روسیه است. در واقع، جهان غرب با درک روسیه به مثابه یک رقیب و چالشگر جدی برای خود، سعی دارد نوعی نبرد نیابتی گسترده و فراگیر را علیه روسیه راهبری کند و تا جای ممکن از هزینه های مواجهه مستقیم با کرملین نیز خود را دور نگه دارد.
از این رو، آمریکا و دیگر دولت های غربی، اوکراین را به مثابه گوشت دم توپ می بینند و سعی دارند از طریق این کشور، روسیه و به طور خاص رئیس جمهوری آن ولادیمیر پوتین را تا جای ممکن در راستای منافع خود تضعیف کنند. درست به همین دلیل است که اکنون شاهدیم اغلب تحلیلگران غربی به این نکته اشاره می کنند که بهترین سناریوی ممکن برای غرب در قالب جنگ اوکراین، فرسایشی شدنِ روند منازعات و درگیری ها است.
موضوعی که از چشم انداز غرب، جدای از ضعیف کردن روسیه می تواند اهرم های فشار قابل توجهی را نیز در اختیار قدرت های غربی علیه کرملین قرار دهد. در این چهارچوب، قربانی شدن مردم اوکراین به هیچ عنوان جز دغدغه های اساسی دولت های غربی، برخلاف مواضع به ظاهر بشردوستانه آن ها نیست.
دو: آمریکا و طمع کسب منافع اقتصادی از جنگ اوکراین
بیش از هشت ماه است که جنگ اوکراین آغاز شده و در این دوره، شرکت های آمریکایی که به ویژه در حوزه تسلیحات فعال هستند و در قالب مجتمع های نظامی-صنعتی این کشور معنا پیدا می کنند، سودهای مالی قابل توجهی را از روند جنگ مذکور برای خود ایجاد کرده اند. در این راستا، شرکت های تسلیحاتی آمریکایی که از قدرت لابی‌گری زیادی نیز در آمریکا و در قالب نهادهای اصلی حکمروایی این کشور نظیر وزارت دفاع آمریکا(پنتاگون) و یا کاخ سفید برخوردارند، عملا عمده دریافت کنندگان کمک های مالی هستند که دولت آمریکا از تخصیص آن ها به دولت و ملت اوکراین خبر می دهد.
مساله ای که در ظاهر ماهیتی تبلیغاتی برای دولت آمریکا دارد اما عملا به دلیل نیاز شدید دولت اوکراین به تسلیحات، موجب می شود تا اوکراینی ها پول هایی را که از آمریکا می گیرند، صرف خرید سلاح از شرکت های تسلیحاتی آمریکایی کنند. موضوعی که از دو منظر برای آمریکا حائز اهمیت است. اولا این رویه موجب می شود که شرکت های تسلیحاتی و مجتمع های نظامی-صنعتی آمریکایی سودهای کلانی را به جیب بزنند.
سودهایی که بعضا رد پای مقام های ارشد سیاسی و امنیتی و اطلاعاتی آمریکایی نیز در قالب آن ها دیده می‌شود و آن ها هم از آن ها برخوردار می شوند. و در عین حال، آمریکا با اعطای منابع مالی که به دولت اوکراین تخصیص می دهد که در ظاهر از آن ها با عنوان کمک مالی یاد می شود اما نوعی قرض دادن به این کشور هستند، عملا اوکراین را تا حد زیادی به خود بدهکار می کند که این مساله موجب می شود تا در آینده، آمریکا در نزدیکی مرزهای روسیه، یک دولتِ گوش به فرمان را در کنترل داشته باشد و همچنان به ماجراجویی های خود علیه مسکو ادامه دهد.
در این چهارچوب، اگر آمریکا بخواهد با عضویت اوکراین در ناتو موافقت کند، این مساله تا حد زیادی منافع کلان واشینگتن و شرکت های تسلیحاتی آمریکایی را در قالب جنگ اوکراین قطع خواهد کرد و زیان های گسترده ای را برای آن ها به همراه خواهد داشت.
سه: واشینگتن و استفاده تبلیغاتی از جنگ اوکراین
در نهایت باید گفت یکی دیگر از محرک های اصلی و بنیادین دولت آمریکا از فرسایشی کردن و تطویل جنگ اوکراین و مخالفت با عضویت این کشور در سازمان ناتو، تداوم بخشی به بازی های تبلیغاتی و رسانه ای خود علیه روسیه و مخدوش سازی چهره این کشور در میان افکار عمومی جهانی است. در واقع، هر چه این جنگ بیشتر به طول انجامد، آمریکایی ها نیز فرصت های گسترده تری را جهت برسازی تصویری منفی از روسیه جلوی چشم افکار عمومی جهان خواهند داشت.
مساله ای که به طور خاص با توجه به موقعیت خاص کشورهایی نظیر روسیه و چین که خود را در مقام قدرت‌های چالشگر نظامِ بین الملل غرب محور معرفی می کنند و تاکید دارند که بایستی نظم موجود بین المللی با نظمی جدید جایگزین شود، از اهمیت قابل توجهی برخوردار می شود. در این چهارچوب، جبهه غرب به طور خاص سعی دارد تا جای ممکن تصویر بین المللی روسیه و ایده آن مبنی بر ضرورت تغییر نظم و نظام بین المللِ غرب محور را زیر سوال ببرد.
