به گزارش خط نیوز به نقل از جهان نيوز: «زنگنه نه‌تنها اهتمام عملی برای مقابله با تحریم‌ها ازخود بروز نداده است، بلکه تقریباً همه روزنه‌های موجود جهت بی‌اثر کردن تحریم‌ها را خواسته یا ناخواسته مسدود کرده است.»
به گزارش جهان نيوز، این قسمتی مهمی از نامه 72 تن از نمایندگان مجلس به وزیر نفت بوده که البته در بخش دیگری از این نامه مهم، تصریح شده که زنگنه قراردادهای پرسود با ایران را هم لغو کرده است!
دهقان، عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس گفته است: هر کدام از قراردادهای موجود نفتی و گازی ایران با کشورها بعد از حضور بیژن زنگنه در وزارت نفت به دلیلی متوقف شد.
وی افزود: در آن نامه ذکر شده قراردادهای مختلفی که در ابتدای صدارت آقای زنگنه داشتیم، یکی پس از دیگری لغو شدند، به عنوان مثال قرار داد صادارات گاز ایران به پاکستان بود، ما می‌توانستیم به راحتی این کار را انجام دهیم، سال 89 این قرارداد بسته شده بود، سال 91 کار شروع شده بود، سال 92 کار از دو طرف آغاز شده بود اما آقای زنگنه به محض اینکه وزیر شد گفت که پاکستانی‌ها پول ندارند، لذا این قرارداد فایده‌ای ندارد و آن را متوقف کرد.
دهقان تصریح کرد: در حالی که پاکستانی‌ها پول بسیار بالاتری از گازی که ما می‌خواستیم به آنها بدهیم را دارند به گاز مایع می‌دهند و نیروگاه‌هایشان را از طریق گاز مایع اداره می‌کنند، بنابراین چطور پول دارند گاز مایع بخرند، اما پول ندارند به ما بدهند، بنابراین به نظر می‌رسد آقای زنگنه هیچ توجیهی در متوقف کردن قرارداد گازی ایران با پاکستان ندارد، اگر آن قرارداد اجرا می‌شد سالانه چندین میلیارد دلار درآمد گازی داشتیم، که آقای زنگنه آن را لغو کرد.
این عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس تصریح کرد: قرارداد صادارات گاز ایران به هند و قرارداد سرمایه‌گذاری 20 میلیارد دلاری هند در چابهار و همچنین انجام عملیات استخراج گاز از یک میدان انجام شده و به نتیجه رسیده بود، اما آقای زنگنه وزیر نفت در سال 94 با روزنامه شرق مصاحبه و اذعان دارد که آن قرارداد را خود او متوقف کرده است.
وی اضافه کرد: ما با چین قرارداد بسته بودیم و چینی‌ها داشتند در میدان نفتی ما کار می‌کردند، قرار بود چینی‌ها یک میلیون بشکه نفت در روز استخراج کنند و ما بتوانیم به خود چین بفروشیم، اما آقای زنگنه این قرارداد را هم لغو کرد.
دهقان یادآور شد: شرکت پتروپارس در فاز 11 پارس جنوبی داشت کار می‌کرد، شرکت داخلی بود، به محض اینکه زنگنه وزیر شد به پتروپارس دستور داد که دیگر در فاز 11 پارس جنوبی کار نکند و آن قرارداد را که با یک شرکت داخلی داشت کار می‌کرد و قطعاً توان آن را هم داشت که اجرا کند، منتفی کرد و بعدها که برجام به نتیجه رسید، فاز 11 پارس جنوبی را به شرکت توتال دادند که آن هم بعد از مدتی رفت و هنوز که هنوز است آن فاز 11 پارس جنوبی معطل مانده است.
نماینده طرقبه و چناران در مجلس تأکید کرد: یکسری بسترهایی وجود داشت که ما با کشورهای دیگر مثل عراق و روسیه قراردادهایی داشته باشیم که از آنها استقبال نشد، یعنی مجموع اتفاقاتی که در این مدت افتاد این بود که قراردادهای موجود نفتی و گازی که ما با کشورهای مختلف داشتیم، هر کدام به دلیلی متوقف شد و ظرفیت‌های داخلی که می‌توانستند زمینه افزایش تولید را در کشور فراهم کند، متأسفانه دچار مشکل شدند و از کار برکنار شدند.
دهقان در پایان خاطرنشان کرد: ما در این نامه از آقای وزیر نفت یک سؤال کردیم که به چه دلیل تمام این قراردادها را متوقف کردید؟ دلیلی نداشت قبل از اینکه بخواهیم با اروپا و آمریکا به قراردادی برسیم، همه پل‌های پشت سرمان را نسبت به این شرکت‌های مختلف منطقه و کشورها و شرکای سنتی که داشتیم، خراب کنیم، ما در این نامه از وزیر سؤال کردیم و منتظر پاسخ آقای زنگنه هستیم و استقبال می‌کنیم.
اهمال‌کاری‌های وزارت نفت در دوران تحریم
در همین حال، صبح نو نیز در گزارشی نوشته است: در این مدت زنگنه چه کارنامه‌ای از خود باقی گذاشته که صدای نمایندگان را بلند کرده است. یکی از اهمال‌کاری‌های وزارت نفت در دوران تحریم عدم پیگیری تفاهم با عراق برای توسعه مشترک میادین است، با توجه به اینکه ایران تحریم است گسترش میادین مشترک موجب می‌شد نفت یا گاز ایران توسط آن کشور به فروش برسد و از این طریق می‌توان تحریم‌ها را دور زد.
از دیگر پروژه‌های معطل مانده که موجب سود سرشار برای ایران می‌شود، پروژه خط لوله گاز به پاکستان است که با روی کار آمدن عمران‌خان به نظر می‌رسد فضا برای پیشبرد این پروژه فراهم است. این پروژه در ابتدا قرار بود با مشارکت هند اجرا شود، در آن زمان، قرار بود خط لوله صلح روزانه 60میلیون متر مکعب گاز را از ایران به پاکستان و هند انتقال دهد، اما پس از خروج هند از این پروژه، این رقم به نصف کاهش یافت.
در مقابل این پروژه خط لوله ترکمنستان- افغانستان- پاکستان-هند (تاپی) قرار دارد که مورد تشویق آمریکاست و قرار است و می‌تواند روزانه 90میلیون متر مکعب گاز را به این کشورها انتقال دهد. بنابراین تعلل در اجرای این پروژه به ضرر ایران است. هرچند که وزارت نفت بهانه عدم صادرات گاز به پاکستان را، عدم توانایی این کشور در پرداخت پول گاز عنوان کرده؛ اما همین امروز پاکستان سوخت مایع را با قیمت بیشتر وارد می‌کند.
همچنین در اوایل سال79 از توافق ایران و هند جهت توسعه میدان گازی فرزاد Bکه بین ایران و عربستان مشترک است خبر داده شده بود؛ اما امروز که ماه‌های پایانی سال97 را طی می‌کنیم از توسعه این میدان و آخرین وضعیت آن اطلاعاتی در دست نیست. میدان گازی فرزاد A و B واقع در بلوک فارسی در نوار مرزی ایران و عربستان و در ۱۵کیلومتری جزیره فارسی واقع شده و در منطقه پارس شمالی قرار دارد. این پروژه‌ها شامل تکمیل عملیات اکتشافی شامل برداشت، پردازش و تفسیر اطلاعات لرزه‌نگاری سه‌بعدی، تهیه برنامه جامع برای توسعه این میادین و ارسال محصول به پالایشگاه خشکی و نهایتاً خط لوله سراسری گاز است .
در صورت عملیاتی شدن قرارداد میدان گازی فرزاد که ایران با عربستان مالکیت مشترک دارد، ایران علاوه‌بر استحصال گاز از این میدان و راه‌اندازی صنایع پتروشیمی در آن منطقه، می‌تواند همانند عربستان با استفاده از گاز این میدان، نسبت به شیرین‌سازی آب اقدام و استان‌های جنوبی کشور را از مشکل کمبود آب نجات دهد. در حال حاضر، با تعلل بی‌مورد و سوء مدیریت مقامات وزارت نفت، عربستان سعودی در حال استفاده یک‌جانبه از منابع گازی این میدان به مبلغ 10میلیارد دلار است که پنج میلیارد دلار آن متعلق به ایران است.
و حال عدم اتخاذ دیپلماسی انرژی فعال از سوی وزارت نفت، باعث شده که رقبای منطقه‌ای ما همچون قطر، عربستان، امارات و ترکمنستان بخش اعظمی از بازارهای بالقوه ایران را اشغال کنند. حال با دست دادن فرصت‌ها توسط وزارت نفت، در دوران تحریم این انتظار و مطالبه وجود دارد که دولت با اصلاح مدیریت وزارت نفت تصمیمی عاجل جهت تأمین منافع ملت و افزایش توان مقابله با تحریم‌های آمریکا اتخاذ کند.
