کد مطلب: 34903
پنجشنبه ۱۳ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۲۰:۵۷
نتیجه بی‌توجهی به هشدارهای دلسوزان کم کم عیان می‌شود/تخم مرغ‌هایی که در سبد «بستن با کدخدا» به جوجه تبدیل نشد
بالا گرفتن موج ایران هراسی و مواضع ضد ایرانی همپیمانان منطقه‌ای ایران نتیجه کدام اشتباه استراتژیک دولت است؟
این روزها که از رییس جمهور ترکیه گرفته تا رییس جمهور کودتاگر مصر و حتی رییس پلیس دبی(!) به صراحت مواضعی ضد ایرانی می‌گیرند و سخنان توهین آمیزی راجع‌به جمهوری اسلامی بر زبان می‌آورند می‌توان نتایج آن تمرکز بیش از حد و غفلت تاسف برانگیز را مشاهده کرد. این روزها که حتی افغانستان هم از تجاوز عربستان به یمن حمایت می‌کند می‌توان دید که بی‌توجهی از سایر بادهای دیپلماتیک و چشم‌پوشی بر واقعیتهای سیاست خارجی چطور می‌تواند برای کشور هزینه داشته باشد.
تمرکز تام و تمام وزارت امور خارجه بر موضوع هسته‌ای و مذاکرات، نتایج متاسف کننده‌ای در پی داشته و دارد که مواضع ضد ایرانی کشورهای مختلف از جمله آن است.
به گزارش خط نیوز، دکتر حسن روحانی در تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری از «بستن با کدخدا» بعنوان راه حل مشکلات کشور سخن گفته بود. راه حلی که به محض پیروزی وی در انتخابات و تشکیل دولت یازدهم جنبه عملی به خود گرفت و با انتقال پرونده هسته‌ای از شورای امنیت ملی به وزارت امور خارجه، جواد ظریف و همکارن وی مسئول انجام آن شدند.
از همان روزهای ابتدایی انجام مذاکرات و با مشخص شدن این امر که دولت همه توان خود را بر این گفتگوها متمرکز کرده است، هشدارهایی نسبت به غفلت از سایر ظرفیت‌ها و تهدیدهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای دیپلماتیک از سوی منتقدان دولت بیان شد که البته پاسخ‌هایی تند و تیز از سوی دولتی‌ها دریافت کرد! همان روزها گفته می‌شد که چیدن تمام تخم‌مرغ‌ها در سبد مذاکرات هسته‌ای و گره زدن همه اهداف و نیازها و مشکلات و ... کشور با نتایج این مذاکرات می‌تواند عواقب ناخوشایندی داشته باشد. اما دیپلمات‌های دولت یازدهم همچنان اصرار داشتند با «بستن با کدخدا» همه مشکلات را حل کنند. اینچنین بود که خیلی از ظرفیتهای دیپلماتیک و حتی غیر دیپلماتیک منطقه‌ای کشور -همچون ظرفیتهای مبادلات اقتصادی و قراردادهای تجاری- به حاشیه رانده شد.
این روزها که از رییس جمهور ترکیه گرفته تا رییس جمهور کودتاگر مصر و حتی رییس پلیس دبی(!) به صراحت مواضعی ضد ایرانی می‌گیرند و سخنان توهین آمیزی راجع‌به جمهوری اسلامی بر زبان می‌آورند می‌توان نتایج آن تمرکز بیش از حد و غفلت تاسف برانگیز را مشاهده کرد. این روزها که حتی افغانستان هم از تجاوز عربستان به یمن حمایت می‌کند می‌توان دید که بی‌توجهی از سایر بایدهای دیپلماتیک و چشم‌پوشی بر واقعیتهای سیاست خارجی چطور می‌تواند برای کشور هزینه داشته باشد.
اما آیا می‌توان امیدوار بود که دولت یازدهم بعد از تقریبا دو سال به اینجهت گیری اشتباه در دیپلماسی بین المللی خود پی ببرد و در صدد اصلاح آن بر بیاید؟ یا همچینان باید شاهد این اشتباه استراتژیک باشیم و چشم امید به افرادی چون دبیرکل حزب الله لبنان داشته باشیم تا در کوران اهانتهای صورت گرفته به جمهوری اسلامی ایران، به دفاع از کشور ما و خیرخواهی بینالملی آن بپردازد!
/رجا
