دولت در حالی بر کاهش تورم و رشد مثبت تاکید می کند که نقش سیاستگذاری اقتصادی در این زمینه مشخص نیست.
به گزارش
خط نیوز به نقل از الف، رشد نقدینگی در خردادماه امسال نسبت به خردادماه گذشته حدود ۳۰ درصد بوده است. رشد نقدینگی از طرف دولت عامل اصلی تورم در اقتصاد ایران ارزیابی می شد، اما با وجود عدم تغییر محسوس در روند رشد نقدینگی، تورم به طور محسوسی کاهش پیدا کرده است.
در حالیکه برخی دیدگاه ها، کاهش تورم را نه ناشی از عوامل موثر بر عرضه پول که ناشی از وضعیت رکودی می دانند، توضیح خاصی از طرف دولت در مورد دلایل کاهش رشد تورم ارائه نشده است. به عبارت دیگر، سیاستگذاری ضد تورمی خاص دولت در این زمینه مشخص نیست و دلایل کاهش تورم نیز اعلام نشده است.
نکته قابل توجه آنکه، پرهیز مالی خاصی نیز از سوی دولت مشاهده نشده و تقریبا هرآنچه از منابع درآمدی سالانه بودجه قابل حصول بوده و بلکه بیشتر (۴ میلیارد دلار از بابت جابه جایی منابع قابل دسترس و غیرقابل دسترسی از صندوق توسعه ملی) نیز مصرف شده است.
از سوی دیگر، پس از موج روابط عمومی سنگین دولت در مورد بسته خروج از رکود، آمارهای جدید مرکز آمار در مورد نرخ رشد بهار نشان می دهد که نرخ رشد پس از چندین فصل، روند مثبت خود را آغاز کرده است. با این حساب و در حالی که هدفگذاری دولت از بسته خروج از رکود، مثبت شدن نرخ رشد اعلام شده بود، مشخص نیست، معیار اندازه گیری موفقیت بسته خروج از رکود چه خواهد بود.
طی ماه های گذشته، طرح مشخص و مهم اقتصادی دولت حذف یارانه ثروتمندان بوده است که علی رغم درگیرکردن فضای کشور به مدت چندین هفته، خروجی مناسبی نداشت. به این مساله می توان عملکرد ضعیف بانک مرکزی در بهبود شاخص های نظارتی و بانکی در مقابله با موسسات پولی و مالی و بانکهای مشکل دار یا قدرتمند را نیز باید اضافه کرد. عدم احیای سازمان برنامه علی رغم قول ۱۰۰ روزه روحانی را نیز می توان از جمله نقاط پررنگ قابل ارزیابی عملکرد اقتصادی دولت دانست.
برخی دیدگاه ها نیز معتقدند که در نبود شواهدی مبنی بر تاثیر سیاستگذاری بر متغیرهای اقتصادی، تغییر در این متغیرها نه ناشی از سیاستگذاری خاص اقتصادی که به دلیل فضای محافظه کارانه، آرام کننده، انضباط جویانه و اعتدالی پس از انتخاب روحانی بوده است و خود رییس جمهور و مشی تاکنون آرام وی مهمترین نقش را در آرام سازی فضای اقتصادی داشته است.
بنابراین دیدگاه، خروج از وضعیت
روحانی آرامش جو که حاضر نبود هر چند روز یکبار با اعلام تصمیم جدید، بازارها و افکار عمومی را متلهب کند، (این مشی در رفتار نوبخت به عنوان نزدیک ترین یار اقتصادی وی نیز قابل مشاهده بود) به وضعیت
روحانی ناآرام ، سم مهلکی برای وضعیت اقتصادی خواهد بود، هرچند عواید سیاسی جناحی برای گروهی خاص در دولت داشته باشد و عده ای دوست داشته باشند وی را در چنین قامتی مشاهده کنند.
