کد مطلب: 60363
دوشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۱:۵۷
نوشتن توافق فاقد ضمانت واقعاً هم خلاقانه و هنرمندانه بود!
کیهان نوشت: رئیس جمهور در دیدار جمعی از اصحاب فرهنگ و هنر با اشاره به مذاکرات برجام گفت: مذاکره علاوه بر دانش، هنر نیز هست چرا که باید از حالت چهره، لحن و اطلاعات در دسترس، بتوانیم بفهمیم که طرف مذاکره‌کننده چه چیز را از ما می‌طلبد و باید با فهم و تجربه این راه را در عرض چند ثانیه طی کنیم که همان خلاقیت است.
به گزارش خط نيوز، روحانی اظهار داشت: با قدرت دیپلماسی توانستیم برای خروج از تحریم پیچیده اولین قدم را در کمتر از صد روز از روی کارآمدن دولت یازدهم برداریم و وعده من به ملت ایران این بود که در صدروز اول اقدامات مهمی انجام خواهیم داد، لذا توافق موقت در کمتر از صد روز به انجام رسید.
وی گفت: به واسطه این توافق سرمایه‌گذاری‌های عظیمی در کشور شروع و پروژه‌های عظیمی افتتاح شد که از آن جمله می‌توان به پالایشگاه ستاره خلیج فارس اشاره کرد که به واسطه آن در بنزین خودکفا شدیم و این برجام بود که زمینه تکمیل ستاره خلیج فارس را فراهم کرد چرا که احداث این پروژه قبل از برجام آغاز شده بود، اما چرا افتتاح نمی‌شد؟
دکتر روحانی افزود: تمام پمپ‌هایی که برای تکمیل ستاره خلیج فارس نیاز بود، تحت توقیف و تحریم بودند و با افتتاح پروژه ستاره خلیج فارس همه پیمانکاران صراحتاً اذعان می‌کردند که این پروژه را آنها نساختند بلکه آن را برجام ساخت و اگر برجام نبود چه بسا ساخت آن 10 یا حتی 20 سال دیگر به اتمام می‌رسید.
رئیس جمهور خاطرنشان کرد: به واسطه برجام همچنین 15 فاز در پارس‌جنوبی به افتتاح رسید که در تاریخ افتتاح پروژه‌های این منطقه بی‌سابقه بوده است.
درباره این اظهارات گفتنی است: آیا این هنر است که خانم شرمن می‌گوید با بغض و تهدید توانسته، تیم ایرانی را وادار به قبول توافق کند؟ آیا نوشتن توافقی نامتوازن، ناهمزمان، فاقد ضمانت اجرا، فاقد مکانیسم شکایت و اخذ خسارت، و فاقد امکان جبران خسارت در صورت بدعهدی طرف مقابل اقدامی هنرمندانه بوده است؛ واقعاً؟!
اینکه توافقی بنویسیم که آمریکا بی‌هیچ هزینه‌ای (و پس از گرفتن همه امتیازها) توافق را زیر پا بگذارد اما ما (دولت) نتوانیم پس از یک سال، حتی گوشه‌ای از تعهدات خود کم کنیم، نامش هنر و فهم و خلاقیت است؟!
ثانیاً آیا وعده 100 روزه رئیس جمهور به مردم- که بعداً انکار هم شد و نام دیوانگی برآن نهادند، اما دوباره در انتخابات 96 مجدداً مطرح شد! - عقد توافق- موقت ژنو بود یا رونق اقتصادی و رفع بیکاری و بی‌نیاز کردن مردم از یارانه که جملگی 180 درجه برعکس عمل شده است؟!
ثالثاً کدام سرمایه‌گذاری عظیم؟! فقط یک نمونه‌اش را آقای روحانی نام ببرند. منظور، تنها قرارداد نفتی با توتال است که پس از جمع‌آوری اطلاعات به کلی سری پارس جنوبی، توسط شرکت فرانسوی نقض شد، بی‌آن‌که حتی یک یورو خسارت در صورت بدعهدی پیش‌بینی شده باشد؟! یا قرارداد مشابه با ایرباس و گرفتن عکس سلفی با هواپیمای فرانسوی و خرج کردن آن عکس در انتخابات مجلس نهم در سال 94؟!
و سرانجام اینکه آغاز ساخت فازهای پارس‌جنوبی و پالایشگاه ستاره خلیج فارس، اصلاً به دولت آقای روحانی مربوط نمی‌شود بلکه اغلب آنها در دولت نهم و دهم آغاز شده و همت متخصصان داخلی به‌ویژه قرارگاه خاتم‌الانبیاء(ص)، رکن اصلی کار بوده است. در آن دوره اصلاً برجامی درکار نبود. برجام اگر اثر داشت، فرانسوی‌ها و آلمانی‌ها و غیرآنها، دولت را پنج سال سرکار نمی‌گذاشتند و به استهزا نمی‌گرفتند. متخصصان کشور در حالی که برجام نبود، برنامه هسته‌ای را به اوج رساندند، سوخت 20درصد را در دوره تحریم تولید کردند، توانمندی نظامی بازدارنده و دفاعی را با موفقیت توسعه دادند. و برجام تنها ترمزی فریبنده بر سر راه اقدام و همت متخصصان داخلی بود.
