به گزارش گروه سیاسی خط نیوز؛ کرمانشاه در حوزه سیاسی یکی از پیچیده ترین استانهای کشور است .
در استانهای دیگر عموما اشخاص مرجع و یا جریان‌های مرجع رده های ارتباطی خاصی دارند تا به حاکمیت و هسته های پاستور یا بهارستان و ... می‌رسند. در آن استانها وریدهایی وجود دارند که به قلب مراکز تصمیم گیر متصلند و از آنجا که حجم قابل توجهی از اعتبار را با خود حمل می کنند،
می توانند در تصمیم گیریها بسیار موثر واقع شوند و از حیث های مختلف از اعتبارات مالی تا انتصاب های کلان را راهبری کنند. اما در استان ما این ارتباط در سطح یک ورید معتبر نیست و نهایتا در حد مویرگهایی است که اعتبار و اثربخشی شان بسیار محدود و کم دامنه است و بیش از یک مویرگ هم نمی‌توان از آنها انتظار داشت.
اما نیروهای مرجع ما هم در استان غالبا یا از فقدان عماد مردمی رنج می برند یا تفاوت نظرشان در سپهر حکمرانی به قدری عمیق است که توان رایزنی آنها برای تاثیرگذاری در ساحت های مختلف نظام را به شدت پایین آورده و آنها را عملا از حیز انتفاع ساقط نموده است.
خلاصه آنکه در این گیر و دارها، مشخص نمی شود که ساز و کار نهایی انتصاب ها از کدام چشمه آب می خورد و بسیاری از اوقات انتصابهای استان ما، در شرایطی انجام می شود که آورندگان و اجماع گرایان حقیقی داخل استانی مشخص نبوده و یا اصولا وجود ندارند! یعنی پشت پرده هایی که در انتصاب ها دخیل بوده اند کمترین تاثیر را از شعار این روزهای بازار سیاست یعنی وفاق پذیرفته اند.
لذا اتفاق نظر را در پرده ای از راز و رمزهای پنهان و داد و ستدهای سیاسی ملفوف و مستور است می توان دید. تاکنون حتی در سال‌های متاخر هم معلوم نشده است که واقعا عنصر تصمیم ساز کیست و البته این هم یک مسیر خوب برای فرار از پاسخگویی به انتصاب هاست! به همین دلیل برخی نمایندگان کم نفوذ هم به خرده انتصاب ها و جزیره ای عمل کردن و سهم خواهی ها روی می‌آورند و البته به بعضی از نمایندگان حتی این هم نمی‌رسد.
و در همین بزنگاههاست که دعوا بالا می‌گیرد، سهم خواهی ها جدی تر می شود و عاقبت امر در دعواهایی که منافع مردم به تاراج می رود، نه شایسته ای بر سر کار خواهد آمد و نه فرصتی برای خدمت صحیح ایجاد می گردد.
در دولت فعلی هم که اصلا مشخص نیست که مهندسی تصمیمات در کدام اشباح خانه سیاست ترسیم می‌شود. دامنه انتصابات از محکوم امنیتی تا مجهول سیاسی با چاشنی از نیروهای خاص و با شعار وفاق ادامه دارد.
در نهان خانه هزار دستان استان و دولت طناب کشیهای پنهانی وجود دارد که این طناب کشی در مقطع فعلی و پسا رای بهارستان به کابینه به تقسیم نمودن کیک جشن عقد شبیه شده است و البته این کیک ظرفیتی دارد و تنها عده ای را سیر خواهد کرد و با این همه مطالبه گری که صدای پسر رییس جمهور را هم درآورده است می توان به این نتیجه رسید که از این کیک به خیلی از طماعان چیزی نخواهد رسید و به قول معروف سرشان بی کلاه خواهد ماند!
خلاصه آنکه هر یک از این هزار فامیل به اندازه قدرت خود در برداشت از کیک انتصابات بهره و سهم خواهند برد
در استان ما خرده انتصابات از عمده های آن بهتر است چون چند جزیره به هم پیوسته می‌توان از آن بهره بیشتری جست. .با درک این مهم چون عمده انتصاب ها از دست امنای انتخاباتی خارج است باید به دنبال نمدی برای کلاه خود بود و این فلسفه و مانیفست گروه‌های سیاسی برای در دسترس داشتن برخی ادارات تاثیر گذار است.
هیچکس بر سر مدیریت ثبت احوال و ثبت اسناد و محیط زیست فعالیتی در خور نمی‌کند. چون نه نان دارد و نه عده!
