بهنام ولدوند، هنرمند نقاشی است که در چهاردهمین دوره از جشنواره هنرهای تجسمی فجر شرکت داشته است. او با دفاع از عملکرد هنرمندانی که در جشنواره فجر شرکت می کنند، می گوید: «من به عنوان یک آرتیست وظیفه دارم بگویم که من هستم و کارم را ببینید. در حقیقت این ما هنرمندان هستیم که به جشنواره اعتبار می‌دهیم.»
این هنرمند در گفت وگویی با ایسنا درباره کیفیت چهاردهمین جشنواره تجسمی فجر، اظهار کرد: «اولا باید صبر کنیم تا برگزیدگان انتخاب شوند تا بتوان درست‌تر قضاوت کرد. دوم اینکه من نمایشگاه پارسال را به خاطر ندارم اما فکر می‌کنم بهترین دوره‌های جشنواره برمی گردد به سال های ۹۴ و ۹۵ به قبل.»
او یادآور شد: «برای مثال در سال ۹۴ که خود من هم در جشنواره حضور داشتم، کارها بسیار متنوع بود و آثاری را انتخاب کردند که واقعا بهترین بودند. اما برای مثال در سال ۹۸ انتخاب‌شدگان غیرقابل قبول بودند. تصاویری به دستمان رسید که کارها خیلی به لحاظ مفهوم و تکینیک ضعیف بودند.»
این هنرمند درباره جشنواره امسال گفت: «امسال هم اگر برخی می‌گویند کارها ضعیف هستند، باید دید به چه دلیل چنین مساله ای را عنوان می کنند. من احساس می‌کنم باید زمانی برسد که کارهای رد شده هم حداقل در سایت با رضایت خود هنرمند به نمایش درآیند و بررسی شوند. اینکه شما کارهای رد شده را هم در معرض نمایش قرار می‌دهید و بررسی می‌کنید، نشانه پختگی یک جشنواره است.»
او درباره طرح برخی انتقادها نسبت به کیفیت آثار شرکت داده شده در جشنواره تجسمی فجر، گفت: «می گویند آثار جشنواره ضعیف هستند؛ چون اساتیدی که ادعای استادی می‌کنند، جرأت نمی‌کنند کار به جشنواره بفرستند که مبادا بگویند کارهایشان در جشنواره ضعیفی رفته است. خب شمایی که ادعا می‌کنید کارهایتان خوب است، اگر اثر نفرستید چگونه کیفیت جشنواره بالا خواهد رفت؟! اساتیدی که کار نمی‌فرستند حق هم ندارند که نظر دهند و نباید بگویند جشنواره ضعیف است؛ چون این اساتید کار نمی‌فرستند کیفیت آثار شرکت داده شده در جشنواره پایین می آید.»
او ادامه داد: «من کار به جشنواره می‌فرستم چون باور دارم جشنواره می‌تواند کیفیتش بالا برود. نمونه‌اش کارهای خودم. اگر کسی شرکت نمی‌کند اختیار خودش است ولی آیا نباید پذیرفت که جشنواره فجر فعلا بزرگترین جشنواره در کشورمان است؟ و شمایی که کار نمی فرستید نمی خواهید خودتان را محک بزنید.»
ولدوند همچنین اظهار کرد: «برای بالا بردن اعتبار و اهمیت یک جشنواره باید همه حتی کسی که ادعا دارد، کمک کنند. منتها مسئله اینجاست که به دلیل محافظه کاری در نهایت شاهد هستیم که جایگاه جشنواره پایین می‌آید؛ اما من به عنوان یک آرتیست وظیفه دارم بگویم که من هستم، کار من را ببینید ما هنرمندان به جشنواره اعتبار می‌دهیم.»
او با اشاره به این نکته که هر کسی به سهم خودش در جشنواره نقش دارد، گفت: «به هر حال جشنواره امسال خوب بود و قسمت هنرهای مفهومی قوی عمل کرده بود.»
او معتقد است، در نمایشگاه امسال آثار خوشنویسی بیش از حد به نمایش گذاشته شده بودند و در این زمینه می گوید: «ما در نمایشگاه، تابلوهای خطی که زیبا بودند هم داشتیم؛ منتها در مجموع، تعداد آثار خوشنویسی خیلی زیاد بود.»
ولدوند با اشاره به هنر نقاشی به عنوان قلب هنرهای تجسمی گفت: «تعداد آثار نقاشی راه یافته به جشنواره نسبت به تعداد شرکت‌کنندگان کم بوده است. درحالی که در خوشنویسی تعداد آثار راه یافته نسبت به شرکت‌کنندگان این بخش زیاد بود. نقاشی قلب هنرهای تجسمی است و بهتر بود فضای بیشتری به این هنر اختصاص می‌دادند.»
او در آخر اظهار کرد: «در کل باید بگویم جشنواره نسبت به سالهای قبل تفاوتی نداشته اما نسبت به سال های دورتر یعنی ۹۵ و ۹۴ و ۹۳ ضعیف تر شده است. در آن سال‌ها جشنواره مخصوصا در بخش نقاشی قوی‌تر بود. هم آثار باکیفیت‌تر بودند و هم تعداد آثار بیشتر بود.»
این هنرمند درباره داوری‌ها هم اظهار کرد: «همیشه داوری‌ها بر اساس سلیقه فردی داورها بوده و هیچ وقت یک اجماع درستی برای انتخاب خود داوران نبوده و نیست. متأسفانه خیلی آثار خوب پشت دیوار می‌مانند و به جشنواره راه نمی‌یابند. امیدوارم داوری داوران محترم امسال متفاوت باشد و اعتبار این تنها جشنواره‌ی باقی مانده را کمتر نکنند.»
