انتقال رشته تحصیلی آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان(آزفا) از "گروه زبانشناسی" به "گروه زبان و ادبیات فارسی" با اعتراض دانشجویان دانشکده ادبیات دانشگاه تهران همراه شده، این در حالی است که مسئولان این دانشکده اعتراض دانشجویان را غیرمنطقی می‌دانند.
به گزارش ایسنا، گروهی از دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم‌انسانی دانشگاه تهران در تماس با خبرگزاری دانشجویان ایران، از انتقال آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان (آزفا) از "گروه زبانشناسی" به "گروه زبان و ادبیات فارسی" خبر دادند و نسبت به این موضوع اعتراض کردند.
"علی"، یکی از دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم‌انسانی در این زمینه توضیح داد: رشته تحصیلی آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان به گروه زبانشناسی این دانشکده تعلق داشت. چارت درسی این رشته توسط کارگروه زبانشناسی شورای ارتقاء و تحول علوم‌انسانی تنظیم شده است. تمام دروس ارائه شده منطبق با رشته زبانشناسی هستند و سنخیتی با رشته زبان و ادبیات فارسی ندارند. دروسی مانند "روانشناسی زبان" در این رشته تدریس می‌شود و خبری از تدریس "بوستان سعدی" نیست.
"شادی" یکی دیگر از دانشجویان این دانشکده، در ارتباط با این موضوع توضیح داد: مسئولان دانشکده بر این باور هستند که رشته آموزش زبان‌فارسی به خارجیان متعلق به گروه ادبیات فارسی است. آنها در توجیه تصمیم خود می‌گویند رشته آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان، اصلی‌ترین شخصیت گروه زبان و ادبیات فارسی است.
انتقادها به این الحاق غیرمنطقی است
دکتر موسی دیباج، معاون اجرایی دانشکده ادبیات و علوم‌انسانی در گفتگو با ایسنا، درباره ادعاهای مطرح شده از سوی دانشجویان مبنی بر انتقال رشته تحصیلی آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان(آزفا) از گروه زبانشناسی به گروه زبان و ادبیات فارسی گفت: تعلیم زبان‌فارسی باید بر عهده کسانی باشد که در حوزه زبان فارسی تخصص دارند. رشته تحصیلی آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان(آزفا) هیچ ارتباطی با زبانشناسی ندارد. هیچ‌کدام از دو دپارتمان آموزشی به من تعلق ندارد، صرفا با نگاه تخصصی این موضوع را بیان می‌کنم.
وی با بیان اینکه انتقاد دانشجویان نسبت به انتقال رشته از یک گروه به گروه دیگر منطقی نیست، اظهار کرد: شرایطی را درنظر بگیرید که یک دانشجوی چینی تصمیم به تحصیل در زبان فارسی می‌گیرد، آیا یک زبان‌شناس باید به این فرد آموزش دهد؟ این چه درکی است که دانشجویان از رشته زبانشناسی دارند. این چه درکی است که از علم و زبان‌فارسی دارند. انتقادهای وارد شده به این تصمیم به هیچ‌وجه منطقی نیست.
معاون آموزشی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ادامه داد: آموزش زبان فارسی باید به دست کسانی باشد که در حوزه زبان فارسی تحقیق و پژوهش کرده‌اند؛ شعر و نثر فارسی را به خوبی می‌دانند. ما نیز نسبت به موضوعات زبانشناسی آگاه هستیم. من در حوزه زبانشناسی مقاله نوشته‌ام و کتاب‌های "لودویگ ویتگنشتاین" که فیسوف زبان است، ترجمه کرده‌ام.
دکتر دیباج ادامه داد: صرف نظر از پیشینه این رشته، اگر انتقادی نسبت به این الحاق وارد می‌شود، منطقی به‌نظر نمی‌رسد. مساله تعلیم فارسی هیچ ارتباطی با شناخت زبان و زبانشناسی دارد. تعلیم زبان یک حرفه است که مربوط به اساتید زبان و ادبیات فارسی می‌شود.
معاون آموزشی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در پاسخ به اعتراض دانشجویان برای انتقال رشته آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان از گروه زبانشناسی به گروه ادبیات و زبان فارسی به ضرورت تسلط اساتید به نثر و نظم فارسی اشاره می‌کند. این در حالی است که سایت دانشکده ادبیات و علوم انسانی درباره این رشته نوشته است: «آموزش دروس مرتبط با زبانشناسی در رشته‌های زبان و ادبیات فارسی، زبانهای خارجی، علوم انسانی، علوم اجتماعی، علوم تربیتی و پزشکی و همچنین آموزش زبان فارسی به خارجیان (روانشناسی زبان در امر تدریس و فراگیری زبانهای خارجی و زبان مادری، آسیب شناسی زبان، گفتاردرمانی نتیجه تحقیقات زبانشناسی و روانشناسی زبان می‌باشد.)»
