کد مطلب: 17241
چهارشنبه ۱۹ تير ۱۳۹۲ ساعت ۰۰:۳۵
مهدی فضائلی تحلیلگر مسائل سیاسی:
دولت هاشمی در اشرافیگری و رفاهگرایی افراط کرد/ حامیان و ساکتان فتنه اعتدالگرا نیستند
یک تحلیلگر مسائل سیاسی گفت: کسانی که در مقابل قانونشکنی ۸۸ سکوت کردند، نمیتوانند خود را طرفدار اعتدال بدانند و برخی هم اگر از کسی حمایت کرده باشند، خارج از اعتدال عمل کردهاند.
مهدی فضائلی تحلیلگر مسائل سیاسی در گفتوگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، درخصوص تعریف اعتدال اظهار داشت: اعتدال بیشتر به معنای میانهروی و پرهیز از افراط و تفریط تعریف میشود.
وی درباره ادعای برخی اصلاحطلبان مبنی بر افراطی بودن دولت نهم و دهم گفت: این ادعای درستی نیست که دولت نهم و دهم را افراطی بدانیم چراکه در هر ۳ دولت در زمینههایی شاهد افراط و تفریط بودهایم لذا اینکه این دولت افراطی بوده است و دولتهای دیگر معتدل بودهاند را قبول ندارم.
این کارشناس مسائل سیاسی افزود: در دوران سازندگی در بحث توجه بیش از حد به مقوله اقتصاد بدون توجه به ارزشهای انقلاب و مقوله عدالت افراط صورت گرفت و نسبت به مباحثی مانند اشرافیگری و دامنزدن به رفاهگرایی در میان مسئولان دچار افراط شدیم و در آن دورن به هیچ عنوان میانهروی نداشتیم.
فضائلی ادامه داد: دوران سازندگی پایهگذار دوران اشرافیگری و گرایش مدیران و مسئولان ارشد کشور به مسائل مالی و تجملات بود که در نتیجه شاهد تشکیل طبقه نوکسیه در دوران اصلاحات و سازندگی بودیم البته در جهاتی هم میتوان گفت اعتدال برقرار بوده است.
وی گفت: در دوران اصلاحات با توجه به محوریت توسعه سیاسی این دولت، گروهها و افرادی که متصل به دولت اصلاحات بودند، دچار افراط در سیاستزدگی شدند و اتفاقاتی که در آن دوران در بخش مطبوعات ما افتاد، زیر پا گذاشتن ارزشهای انقلاب و نادیده گرفتن بسیاری از اصول و مبانی انقلاب بود و مباحث اقتصادی به میزان زیادی به حاشیه رفته و به خصوص در دولت اول محمد خاتمی شاهد بیتوجهی به بسیاری از اتفاقات و کارهای زیربنایی اقتصادی بودیم و آنها با شعار توسعه سیاسی معتقد بودند اگر بخواهیم توسعه اقتصادی پیدا کنیم، اول باید توسعه سیاسی داشته باشیم لذا در این جهت شاهد افراطهایی بودیم.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تاکید کرد: سرانجام اتفاقات و تنشهای دوران اصلاحات این بود که مردم به تدریج از اصلاحات روی برگردانند، یعنی اگر انتخاب و تصمیم مردم را ملاک قرار دهیم، میبینیم که آنها هم در دولت سازندگی از این دولت رویگردان شدند و یکی از دلایلی که به خاتمی رای دادند "نه" گفتن به دولت هاشمی بود، همچنین در دوران خاتمی چنین اتفاقی افتاد و مردم بعد از مشاهده رفتارهای افراطی در دولت اصلاحات و روی آوردن به محمود احمدینژاد در سال ۸۴ نوعی پاسخ منفی و نقد دوران اصلاحات بود.
وی در ادامه گفت: در دوران محمود احمدینژاد هم شاهد افراطهایی بودیم بطور مثال بیتوجهی به نظرات کارشناسان و نخبگان و افراط در دلبستگی به یک نفر و ذبح کردن دولت و مصالح کشور به پای یک نفر افراطهای دولت احمدینژاد بود لذا در هر سه دولت شاهد افراط و تفریط بودیم و این اقبال و ادبار مردم در این دوران نشانههای افراط و تفریط بود که صورت گرفت.
این تحلیلگر مسائل سیاسی با بیان اینکه یکی مهمترین معیارهای اعتدال قانون است، گفت: اگر از قانون عبور کنیم، حتماً دچار افراط و تفریط میشویم و تمرد و سرپیچی و نادیده گرفتن قانون به اشکال مختلف در دولتها اتفاق افتاد.
فضائلی با اشاره به فتنه ۸۸ گفت: در سال ۸۸ به دلیل بیتوجهی به قانون و زیر پا گذاشتن قانون و عدم تمکین در برابر آن شاهد رفتارهای غیرقانونی بودیم که در اوج افراطگری و این افراط به خشونتگرایی، پرخاشگری و آشوبطلبی منجر شد که باید پرسید کدام رفتار اعتدالی است که بتواند با این صحنهها و شعارها خود را منطبق کند؟
وی در این باره که آیا استفاده از افرادی که علیه فتنه ۸۸ موضع گرفتند یا حمایت کردند در کابینه روحانی، مصداق افراط و تفریط است، افزود: اگر قانون را برای پرهیز از افراط و تفریط ملاک قرار دهیم و بپذیریم اتفاقی که در سال ۸۸ افتاد، یکی از مهمترین دلایل آن بیاعتنایی و زیر پا گذاشتن قانون بود و اگر بپذیریم و انصاف و توجه داشته باشیم، حتماً تایید میکنیم که همینطور است.
این تحلیلگر مسایل سیاسی در ادامه گفت: کسانی که در مقابل قانونشکنی ۸۸ سکوت کردند، نمیتوانند خود را طرفدار اعتدال بدانند و برخی هم اگر از کسی حمایت کرده باشند، خارج از اعتدال عمل کردهاند ولی اگر بگوییم در آن مقطع سکوت کردند، با اعتدال سازگاری ندارند چراکه سکوت در زمانی که کشور در معرض فتنه است و در شرایطی که در طلب بحرانسازی در کشور بودند و همه دشمنان انقلاب در داخل و خارج از کشور با هم یک صدا و متحد در مسیر براندازی نظام بودند، در چنین شرایطی چگونه کسی میتواند خود را معتدل بداند و آن رفتار را توجیه کند.
فضایلی با بیان اینکه اعتدال حرکت کردن میان حق و باطل نیست، خاطرنشان کرد: اگر کسی اعتدال را رفتن بین حق و باطل تعریف کند، دچار انحراف اساسی است لذا ما میگوییم در مسیر و جبهه حق که هستیم، رفتارمان باید میانهروی باشد، یعنی اصل بودن در جبهه حق، لازمه اعتدال است و اگر کسی از جبهه و مسیر حق خارج شود و تصور کند اعتدال یعنی بین حق و باطل راه رفتن، اصلاً معنی اعتدال را نفهمیده است لذا کسانی که اینگونه اعتدال را تعریف میکنند، برداشتشان از اعتدال برداشت خطا و اشتباهی است و میتواند مبنای افراط و تفریطهای زیاد باشد.