به گزارش خط نيوز به نقل از روزنامه جوان، مریم الدوسری، مدرس مدیریت منابع انسانی بین‌المللی در دانشکده بازرگانی عربستان است. او اخیراً در مقاله‌ای ژورنالیستی که بازتاب زیادی در فضای رسانه‌ای کشور‌های عرب‌زبان داشت، تلویحاً وابستگی تفکراتی، چون فمینیسم که سال‌ها با ژست مستقل‌بودن خود را حامی زنان در جهان معرفی کردند، به چالش کشیده‌است.
گروه‌های فعالی که در جریان جنگ غزه در تناقضی آشکار تمام‌قد از اسرائیل حمایت می‌کنند و کشتار کودکان و زنان فلسطینی را به هیچ می‌گیرند. همین تناقض‌ها نشان می‌دهد ایده‌ها و تفکراتی، چون فمینیسم در بطن خود نه برای حمایت از حقوق زنان، بلکه به منظور مقابل هم قرار دادن دو جنس زن و مرد و متلاشی کردن نهاد خانواده به وجود آمده‌اند. مطلبی که الدوسری به رشته تحریر درآورده به خوبی مبانی غیرتوحیدی و شیطانی تفکراتی، چون فمینیسم و وابستگی آن‌ها به صهیونیسم جهانی را برملا می‌کند.
پلتفرم X (توییتر) بازار وسیعی از ایده‌ها و نظرات، فمینیست‌های غربی است که یکسویه نقش رهبری افکار عمومی را برعهده گرفته‌اند و خودشان را دروازه‌بانی می‌دانند که بگویند چه کسی فمینیست واقعی است و چه چیزی فمینیسم را تشکیل می‌دهد.
از ۷ اکتبر این فمینیست‌ها ناباورانه پیام‌های حمله حماس به اسرائیل را به شدت محکوم کردند! در حالی که کشتار جمعی بیش از ۲ میلیون فلسطینی در نوار غزه را نمی‌بینند یا به سادگی از کنار آن می‌گذرند. بعضی از آن‌ها تلاش می‌کنند از بمباران بی‌رویه و محاصره کامل این منطقه کوچک توسط اسرائیل را که تاکنون جان بیش از ۵ هزار مرد، زن و کودک را گرفته، حمایت کنند و از آن به عنوان انتقام‌جویی قابل‌قبول برای اقدامات حماس و یک دفاع مشروع یاد کنند.
اجازه بدهید واضح بگوییم؛ آنچه اینجا مطرح است بی‌تفاوتی آشکار و در برخی موارد تأیید مشتاقانه خشونت‌هایی است که علیه زنان فلسطینی انجام می‌شود. این به اصطلاح فمینیست‌ها نه‌تن‌ها هیچ همدلی یا حمایتی از رنج طولانی‌مدت زنان فلسطینی از خود نشان نداده‌اند، بلکه حتی با تلاش‌های زیاد می‌خواهند کسانی را که کوچک‌ترین همدردی با فلسطینی‌ها دارند را ساکت کنند.
از ترس اربابان یا از مرض وابستگی
هر بار شخصی به ویژه مشهور، پیامی را برایشان ارسال می‌کند که آیا از فلسطین و رنجی که چندین دهه از سوی اشغال و ظلم اسرائیل متحمل شده‌اند، حمایتی می‌کنید؟ آیا از حماس حمایت می‌کنید؟ جوابی نمی‌دهند، اما وقتی سؤال می‌شود آیا حملات علیه غیرنظامیان اسرائیلی را محکوم می‌کنید؟ با پاسخ‌های متعددی مواجه می‌شوید. البته بعضی می‌ترسند جواب بدهند و عقب‌نشینی می‌کنند، اما برخی دیگر نمی‌خواهند اسرائیل را به چالش بکشند. پاسخ آن‌ها هر چه باشد، مخالفان را با رگباری از برچسب‌زنی ارعاب و توهین کنار می‌زنند. برچسب‌هایی مانند یهودستیز، حمایت از تجاوز و ربودن زنان، حمایت از گروه به زعم آن‌ها تروریستی مسلمان حماس.
بنابراین من می‌خواهم درباره همه فمینیست‌های غربی سخن بگویم که نه‌تن‌ها در پست‌هایی که منتشر می‌کنند، اعلامیه‌هایی که امضا می‌کنند، مقالاتی که می‌نویسند بدون قید و شرط از حق دفاع از اسرائیل حمایت می‌کنند، بلکه به طور خستگی‌ناپذیر برای حذف هر کسی که جرئت دارد دهه‌ها رنج فلسطینیان را برجسته کند، تلاش می‌کنند.
آیا این جنایت علیه زنان نیست؟
شما برای پایان دادن به بمباران بی‌رویه غزه از سوی اسرائیل، که هر روز صد‌ها زن و دختر را می‌کشد و مثله می‌کند، سکوت کرده‌اید، آیا این همان چیزی است که به آن فمینیسم می‌گویید؟! هضم و درک فمینیسم شما که به نظر می‌رسد فقط درباره گروه خاصی از زنان عمدتاً سفیدپوست، غربی و همسو با غرب صدق می‌کند، دشوار است.
شما می‌گویید خشونت اعمال شده از سوی حماس بر زنان اسرائیلی را محکوم می‌کنید، اما در مقابل نه‌تن‌ها چیزی درباره رنج زنان فلسطینی نمی‌گویید، بلکه سعی می‌کنید هرکسی را که شجاعت دارد، از جانب آن‌ها صحبت کند، ساکت کنید. امروزه زنان و کودکان غزه نه‌تن‌ها در معرض بمباران شدید قرار دارند، بلکه به دلیل محاصره کامل تحمیل‌شده توسط اسرائیل، در معرض قحطی غذایی هم قرار دارند. آیا این جنایت علیه زنان نیست که باید محکوم شود؟
چگونه می‌توانید خود را فمینیست بنامید در حالی که اقدامات تنبیهی و نسل‌کشی یک دولت قدرتمند علیه مردمی بی‌دفاع محبوس در زندانی با فضای باز را توجیه یا حتی حمایت می‌کنید.
چگونه می‌توانید به راحتی حوادث دلخراش صد‌ها هزار زن را که هیچ قدرتی برای تغییر وضعیت خود ندارند، نادیده بگیرید.
بی‌تفاوتی آشکار فمینیسم غربی نسبت به اظهاراتی مانند معادل‌سازی فلسطینی‌ها با حیوانات انسانی توسط وزیر دفاع اسرائیل، یوآو گالانت، عمیقاً نگران‌کننده است. اگر فمینیسم شما را تشویق نمی‌کند تا از مردمی دفاع کنید که از سال ۱۹۴۸ تاکنون چیزی جز پاکسازی قومی، ظلم و اشغال نمی‌شناختند و ۱۷ سال در تلاش برای زنده ماندن در یک محاصره فلج‌کننده بوده‌اند و اکنون با چیزی که فقط می‌توان آن را نسل‌کشی توصیف کرد، مواجه هستند، پس این فمینیسم چه فایده‌ای دارد؟ اگر این واقعیت‌ها شما را وادار به موضع‌گیری نمی‌کند، فمینیسم چه هدفی را دنبال می‌کند؟
این فمینیسم چه ارزشی دارد؟
آیا زنان فلسطینی آنقدر زن نیستند که شایسته حمایت فمینیستی شما باشند؟ امیدوارم این بر وجدان شما سنگینی کند؛ با حمایت از اسرائیل به هر قیمتی، از خشونت علیه زنان و کودکان چشم‌پوشی می‌کنید. با نادیده گرفتن مصائب مردم فلسطین، با تلاش برای برچسب زدن به هر کسی که جرئت حمایت از مبارزات آن‌ها را دارد، به عنوان «یهود ستیز» و «ضدفمینیست»، به وضوح نشان می‌دهید که در نظرتان زندگی انسان‌ها و نه فقط زنان ارزشی ندارد. پیام شما به زنانی که زیر بمب‌های اسرائیل زنده بمانند، به زنانی که اجساد فرزندان کشته‌شده خود را در گهواره نگه می‌دارند، رسا و واضح است؛ شما به حساب نمی‌آیید.
