توصيه مطلب 
 
کد مطلب: 53007
سه شنبه ۲۶ تير ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۴۲
روسیه پایان تاریخ نیست!
وقتی اصلاح‌طلبان «دلواپس» اعتماد به روسیه می‌شوند/ آیا گره‌زدن آینده کشور به امضای کری عاقلانه بود؟
اساسا در سیاست هیچ تضمینی وجود ندارد تا دولت های متحد تا ابد به یکدیگر وفادار و متعهد بمانند. این طبع و ماهیت سیال دنیای سیاست در نظام بین المللی است که مطابق میل آیت الله هاشمی و حامیان ایشان قبل از اصول محوری، «منافع محور» است.
وقتی اصلاح‌طلبان «دلواپس» اعتماد به روسیه می‌شوند/ آیا گره‌زدن آینده کشور به امضای کری عاقلانه بود؟
به گزارش خط نیوز به نقل از پایگاه 598، طی چند روز گذشته برخی چهره‌های اصلاح طلب و رسانه‌های زنجیره‌ای متعلق به این جناح سیاسی سعی کردند با استناد به برخی گذاره‌های تاریخی، توسعه روابط تجاری ایران با روسیه را غیرعاقلانه ترسیم کنند.

این در حالی است که تا پیش از این، جناح مذکور تمام توان خود را برای توجیه رابطه با آمریکا به کار بسته بود، تا جایی که ادعا می‌شد "امضای جان‌کری" تضمینی بر قراردادهای بین‌المللی خواهد بود.



در ادامه یادداشت داریوش سجادی فعال سیاسی و رسانه ای مقیم آمریکا را در نقد مقاله دبیر پایگاه اطلاع‌رسانی حجت الاسلام هاشمی که در روزنامه آرمان روز شنبه چاپ شده است را میخوانیم؛

روزنامه آرمان که از بدو تاسیس خود را در قامت روابط عمومی آقای هاشمی رفسنجانی تعریف کرده و تا زمانی که ایشان در قید حیات بود بتناوب در مدح و ستایش متوفی دست به انتشار رپرتاژ آگهی های پر مداهنه در مدح مشارالیه می زد اکنون نیز بر همان روال بمنظور قدیس سازی از مقتدایشان از هر فرصتی بهره می برد.

از جمله این روزنامه با اشاره به تعامل و همکاری فعلی ایران و روسیه در شماره شنبه ۲۳ تیر ماه به سنت مالوف طی نوشتاری به امضای «دبیر پایگاه اطلاع ‌رسانی آیت‌ ا...هاشمی» با استناد به خاطره ای از متوفی که ناظر بر بدبینی آقای هاشمی نسبت به روس ها در انجام تعهدات شان به ایران بوده، ضمن اسطوره سازی از مقتدایشان در انتها به زبان طعنه این جمله معترضه را در قالب پرسش مطرح کرده که:

آیا روس‌ها به ما وفا می‌کنند؟

در پاسخ به چنین دواعی و مدعیانی می بایست گفت:

خیر ـ هیچ تضمینی در سیاست وجود ندارد که روس ها تا انتها به ایران وفادار بمانند.

اساسا در سیاست هیچ تضمینی وجود ندارد تا دولت های متحد تا ابد به یکدیگر وفادار و متعهد بمانند. این طبع و ماهیت سیال دنیای سیاست در نظام بین المللی است که مطابق میل آیت الله هاشمی و حامیان ایشان قبل از اصول محوری، «منافع محور» است.

مگر رسول الله علی رغم اشتهار یهود به پیمان شکنی با «بنی نضیر» پیمان اتحاد نبست و آن قوم ناکثانه در اولین فرصت بر میثاق خود بی وفائی کرد!؟

مگر در همین برجام حسن روحانی خوش بینانه سخن از تعهد طرفین به تعهدات برجام نداد و اکنون کاسه چه کنم در دست گرفته و از پیمان شکنی آمریکائی ها لابه می کنند.

مگر همان آقای هاشمی نبودند که ساده اندیشانه برجام را «ولکامینگ» می کردند آن هم تنها به اعتبار قابل وثوق بودن امضای «جان کری» پای برجام!؟

در سیاست که نمی توان و نمی بایست خود را معطل بدبینی ها یا خوش بینی ها کرد.

دنیای سیاست دنیای واقع بینی است و صفحه سیاست بمثابه صفحه «نرد» است. نراد خوب آن است که «تاس بد» را «خوب بازی» کند!

هیچ عقل سلیمی در وحشت از مرگ دست به خودکشی نمی زند و پایوران نظام موظف اند تا هر کجای مقدور از اعمال سیاست در همین دنیای منافع محور اعمال سیاست «اصول محور» کنند و در فردای بر فرض بی وفائی روس ها نیز دنیا برای سیاستمدار به آخر نمی رسد تا از اکنون زانوی غم بغل بگیرند.

فردای بدون روس پایان تاریخ نیست و سیاست همچنان ادامه خواهد داشت.
Share/Save/Bookmark