**رویدادهای مهم این روز در تقویم خورشیدی ( ۱۳ شهریور ۱۳۹۲ )
*تنفیذ حکم دومین دوره ریاست جمهوری آیت اللَّه "خامنه‌ای" از سوی "امام خمینی" (۱۳۶۴ ش)
چهارمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در تاریخ بیست و پنجم مردادماه ۱۳۶۴ش برگزار شد. آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، حبیب‌الله عسگراولادی و سیدمحمود کاشانی، نامزدهای این دوره از انتخابات بودند. در این دور از انتخابات نیز آیت‌الله العظمی خامنه‌ای همچون دوره پیشین، با کسب بیش از ۱۲ میلیون از مجموع ۱۴،۲ میلیون رأی ماخوذه به مقام ریاست‌جمهوری انتخاب شدند. آیت‌الله العظمی خامنه‌ای طی هشت سال ریاست‌جمهوری، سفرهای متعددی به کشورهای خارجی داشتند. نطق سال ۱۳۶۶ش معظم‌له در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به‌ویژه در نشان دادن مظلومیت نظام جمهوری اسلامی ایران و توطئه‌های استکبار جهانی علیه انقلاب اسلامی سهم به‌سزایی داشت. از مهم‌ترین رویدادهای دوره دوم ریاست‌جمهوری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، می‌توان به پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد که ۲۶ تیرماه ۱۳۶۷ش به وقوع پیوست و رحلت بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) در ۱۴ خردادماه ۱۳۶۸ش اشاره کرد. در پی این رویداد بود آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) از سوی مجلس خبرگان رهبری، جانشین حضرت امام (ره) شدند. این واقعه، کم‌تر از ۲ ماه پیش از برگزاری پنجمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری رخ داد.
*عملیات فتح ۱۰ در شمال اربیل توسط سپاه(۱۳۶۶ش)
عملیات فتح ۱۰ در چنین روزی از سال ۱۳۶۶ هجری شمسی با مشارکت معارضان کرد عراقی به مرحله اجرا گذاشته شد. عملیات فتح ۱۰ نیز مانند سایر سلسله عملیات‌های فتح در عمق جبهه شمالی دشمن و مشخصاً در محور شمال شرقی استان کردنشین اربیل عراق، با مشارکت معارضان کرد عراقی به اجرا درآمد. نیروهای خودی در شامگاه سیزدهم شهریورماه سال ۱۳۶۶ هجری شمسی با رمز مبارک "یا اباعبدالله الحسین (ع)" به‌طور نامنظم و با حمله‌ای محدود، مواضع خودی را به قصد انهدام نیروهای دشمن بر بلندی‌های منطقه ترک کردند. رزمندگان سپاه اسلام با رعایت اصل استتار و غافل‌گیری، هم‌زمان با اعلام رمز عملیات، به نابودی سی و شش پایگاه حفاظتی و مقر فرماندهی گردان "خفیفه" در بلندی‌های منطقه پرداختند. همچنین قوای ایرانی و معارضین عراقی توانستند پانزده دستگاه خودروی نظامی، سه قبضه توپ ضد هوایی، سه زاغه مهمات، چهار دستگاه خودروی مهندسی و چندین قضبه انواع سلاح‌های نیمه‌سنگین دشمن را نابود نمایند. در جریان عملیات فتح ۱۰، ده‌ها دستگاه خودرو، ده‌ها قبضه سلاح انفرادی، مقداری مهمات و چند قبضه توپ ضد هوایی دشمن توسط رزمندگان اسلام به غنیمت گرفته شد. علاوه بر این‌ها، تعداد پانصد نفر از نیروهای دشمن بعثی کشته و زخمی شدند و ده‌ها نفر نیز به اسارت درآمدند.
*شهادت روحانی مبارز حجت الاسلام "شیخ علی اوسطی" (۱۳۵۷ ش)
حجت الاسلام شیخ علی اوسطی در سال ۱۳۱۰ ش در تهران به دنیا آمد. وی پس از مرگ پدرش در کودکی، صبحها در معادن سنگ و آهک کار می‌کرد و شب‌ها به تحصیل میپرداخت. اوسطی بعدها راهی حوزه علمیه قم شد و به ادامه تحصیل در علوم اسلامی پرداخت. او پس از شروع مبارزه مجدد و جدی مردم با رژیم سلطنتی در سال ۱۳۵۶ ش، همراه دیگران به مبارزات خیابانی پرداخت و با سنگ و فلاخن با کماندوهای شاه میجنگید، از این رو به "شیخ فلاخن انداز" معروف شده بود. وی در سال ۱۳۵۶، در مقابله با رژیم شاه به همراه مردم دست به راهپیمایی زد و همچنین مراسم چهلم شهدای ۱۹ دی قم را به همراه دیگران اجرا کرد. در سال ۵۷، بارها با سربازان شاه جنگید و رشادتها نشان داد تا این که در ۱۳ شهریور ۱۳۵۷ ش برابر با عید سعید فطر، بر اثر اصابت گلوله کماندوها، در قم به شهادت رسید.
*تصویب منشور ملل متفق توسط مجلس شورای ملی (۱۳۲۴ ش)
مجلس شورای ملی در جریان جنبش مشروطه و بر پایه اولین قانون اساسی ایران تشکیل شد و همراه با مجلس سنا، در حکم پارلمان ایران بود. در دوران‌های آغازین مجلس، به احترام فرمان مشروطیت مظفرالدین‌شاه به مجلس شورای ملی ایران «دارالظفر» نیز می‌گفتند. مجموعه مجلس شورای ملی و مجلس سنا را اغلب به نام «مجلسین» می‌خواندند. از صدور فرمان مشروطیت در سال ۱۲۸۵ خورشیدی تا انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ خ. کلاً ۲۴ دوره مجلس شورای ملی تشکیل شد که البته در میان برخی از این دوره‌ها ایام فترت پیش می‌آمد و کشور بدون مجلس می ماند.
*برپایی نخستین تظاهرات میلیونی مردم تهران بعد از نماز عید فطر علیه رژیم پهلوی (۱۳۵۷ ش)
علیرغم اختناق ایجاد شده توسط رژیم پهلوی، پیگیری نهضت از طرف امام خمینی(ره) و روحانیت معظمٌ، در روز عید فطر سال ۱۳۵۷ش تجلی نمود و مردم در شهرهای تهران، قم، خمین، کرج و ایلام و دیگر شهرها پس از برگزاری نماز عید به حرکت در آمده و شعارهای کوبنده بر ضد رژیم سردادند. در تهران، ده‌ها هزار نفر برای شرکت در نماز عید فطر در منطقه قیطریه گرد آمدند و نماز عید را به امامت آیتاللَّه مفتح به جای آوردند. آنگاه حجتالاسلام باهنر سخنرانی مبسوطی پیرامون اوضاع کشور ایراد نمود. از آن پس، راهپیمایی با شکوه مردم آغاز شد. راهپیمایان در تهران با ابراز محبت به سربازان ارتشی، خواستار پیوستن ارتش به ملت شدند. تظاهرات روز عید فطر با حضور میلیونی مردم، این نکته را عیان ساخت که رهبری نهضتی که آغاز شده و هر روز شعلههای آن، زبانه بیشتری میکشَد، در دست روحانیان و به زعامت امام خمینی(ره) است. نکته قابل توجه در تظاهرات تهران و شهرستانها، شرکت فعال و گسترده بانوان بود که پا به پای مردان در این راهپیمایی حضور داشتند. این راهیپمایی عظیم و تظاهرات روزهای بعد، زمینه را برای وقوع حادثه خونین هفدهم شهریور فراهم ساخت و دست رژیم را بار دیگر به خون مردم، رنگین نمود.
*روز بزرگداشت "ابوریحان محمد بن احمد خوارزمی بیرونی" دانشمند نامدار جهان اسلام
ابوریحان بیرونی از برجستهترین دانشمندان سراسر اعصار بشری و از بزرگترین دانشمندان ایرانی عهد اسلامی، در سال ۳۶۲ ق در شهر بیرون واقع در جمهوری ازبکستان امروزی به دنیا آمد. ۲۵ سال نخست عمر خود را در خوارزم گذراند و علوم مختلف را آموخت. سپس به بخارا، پایتخت سامانیان رفت و در آنجا، از حمایت معنوی امیر منصور بن نوح سامانی برخوردار گردید. در این دوره، ابوریحان با ابن سینا مکاتبات علمی داشته است. ابوریحان در زمان حکومت سلطان محمود غزنوی به دربار راه پیدا کرد و در سفرهای جنگی محمود به هندوستان و مسافرتهای ممتد او به آن دیار، همراه وی بود. او در ضمن این سفرها بود که با دانشمندان آن سامان آشنا شد و علاوه بر فراگیری زبان سانسکریت، علوم و عقاید هندوان نیز آگاهی یافت و کتاب مالَلهِند را نگاشت. آثار ابوریحان بیرونی، محدود به مرزهای تخصصی رشتههای دانش بشری در آن روزگار نگردیده، بلکه با اندیشه وسیع خود، همه ابعاد معرفت را در برگرفته است. اگر دانشهای نقلی را کنار بگذاریم، وی در معارف عقلی، خصوصاً در شعب علوم اثباتی و انسانی، صاحب نظر و موثر است. بیرونی نویسنده پرکاری بود که تا بیش از یکصد و شصت اثر از خود بر جای گذاشت. این کتب در فنون گوناگون از قبیل ریاضی، نجوم، جغرافیا، فیزیک، مکانیک، طبیعی، گیاهشناسی، طب، ادبیات، تاریخ، دین و فلسفه به رشته تحریر درآمدهاند. وی سرانجام در ۲ رجب سال ۴۴۰ق در ۷۸ سالگی در غزنین درگذشت. در جمهوری اسلامی ایران، ۱۳شهریور، به پاسداشت مقامعلمی آن یگانهروزگار، به نام ابوریحانبیرونی مزین شدهاست.
*روز تعاون
تعاون و همکاری میتواند در جهت رشد و شکوفایی جامعه، نقش بسزایی داشته باشد. با گسترش فرهنگ تعاون، وحدت و یکدلی درجامعه، حاکم و ابتکارها و خلاقیتها پدیدار میگردد و جامعه از آسیبِ دشمنان مصون میماند. در جهان امروز، برای کسب توفیق در کلیه مسائل اقتصادی و فرهنگی باید همکاری باشد تا بتوان به مقاصد عالی دست یافت. به منظور ایجاد این همکاری، در اصل۴۴ قانون اساسی، بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران، مطرح و شرح و تفصیل آن در ۱۳ شهریور ۱۳۷۰، به تصویب مجلس رسید. در این راستا، وزارت تعاون به منظور اعمال نظارت دولت و حمایت و پشتیبانی از بخش تعاونی در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۷۰ تشکیل گردید. ایجاد و تأمین شرایط و امکانات کار برای همگان؛ پیشگیری از تمرکز ثروت در دست افراد و گروههای خاص؛ جلوگیری از کارفرمای مطلق شدنِ دولت؛ پیشگیری از انحصار، احتکار و تورم؛ توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه مردم و قرار دادن وسایل کار در اختیار افراد کاری و بیکار، از اهداف بخش تعاون میباشند.
*اتومبیل پیکان هزار و پانصد تا هزار و هشتصد تومان گران شد(۱۳۵۲ش)
*مردم تهران به پاس خونهائی که در حوادث اخیر در میدان ژاله به زمین ریخته شد نام میدان را (میدان شهدا) تغییر دادند(۱۳۵۷ش)
**رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( ۲۷ شوال ۱۴۳۴ )**
*وفات "ابوالحسن عامری" فیلسوف ایرانی(۳۸۱ ق)
ابوالحسن عامری از جمله فیلسوفانی است که در فاصلهی زمانی میان دو فیلسوف بزرگ ایران یعنی فارابی و ابن سینا میزیست و در واقع، حلقهی اتصال بین فلاسفهی متقدم اسلامی شمرده می‌شود. ابوعلی مسکویه که از شاگردان برجستهی عامری و معاصر ابن سینا میباشد، بسیاری از سخنان عامری را که حاوی نکات اخلاقی است در کتاب معروف خود به نام تجاربُ الاُمَم آورده است. عامری علاوه بر این که در فلسفه صاحب نظر و شارح فلسفهی ارسطو بود، در زمینهی اخلاق و دین نیز تحقیق و بررسی بسیاری انجام داد و آثار ارزشمندی در این زمینه برجای گذاشت. وی فلسفه را مولود عقل و استدلال میدانست و معتقد بود که عقل هرگز از فرمان خداوند سرپیچی نمیکند. الابصار و المُبَصِّر از جمله تالیفات اوست.
*درگذشت زاهد عارف "سید احمد کربلایی" (۱۳۳۲ ق)
سیداحمد کربلایى از چهرههای معروف اخلاق، در اصل اصفهانی بوده، ولی در کربلا رشد کرده است. وی از محضر اساتیدی چون آخوند ملاکاظم خراسانی و ملاحسینقلی همدانی بهره گرفته و پس از کسب مدارج عالی علمی، حلقهی درس خود را تشکیل داد. جمع کثیری از بزرگان و وارستگان، به یُمن تربیت آن بزرگوار قدم در دایرهی کمال گذاشته، پشتِ پای به بساط طبیعت و دنیای مادی زده و از متوجّهان به حق و مَحرمانِ حریم قُرب شدند. مجاهدِ شهید شیخ محمدتقی بافقی، سیدمحمدکاظم عصار، سیدمحسن امین عاملی و میرزاعلی آقا قاضی طباطبایی تبریزی در مکتب درس ایشان پرورش یافتند.
*رحلت آیت اللَّه "سیدجواد حسینی خامنه‌ای" والد محترم مقام معظم رهبری(۱۴۰۶ ق)
آیت اللَّه سیدجواد حسینی خامنه‌ای در ماه جمادی الثانی سال ۱۳۱۳ ق در خامنه نزدیک تبریز به دنیا آمد. او از دوران طفولیت، در جریان حوادث مشروطه قرار گرفت و با روحیهی مبارزهگریِ شهید شیخ محمد خیابانی، خو گرفت. سید جواد در جوانی سفری به عتبات عالیات و مشهد مقدس کرد و از آن پس در شهر مشهد اقامت نمود. ایشان از محضر آقازادهی خراسانی و حاج آقا حسین قمی کسب فیض نمود و به مدارج بالای علمی دست یافت. در سال ۱۳۴۵ ق برای ادامهی تحصیلات راهی نجف اشرف گردید و در آنجا از درس میرزای نایینی و سیدابوالحسن اصفهانی بهرهای وافر برد. در روزهای سیاه اختناق ستمشاهی، رنج و فشار روز افزونِ آن دستگاه جبار بر خانواده و فرزندان خود را تحمل می‌کرد ولی در همهی عمر، روی خوش به دشمنان اسلام نشان نداد. از دامان این عالم بزرگوار شخصیت بزرگواری همچون حضرت آیت اللَّه سید علی خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی پرورش یافتند که مایهی مباهات جامعهی تشیع و جهان اسلام میباشند. آیت اللَّه سیدجواد خامنه‌ای سرانجام درچهاردهم تیرماه ۱۳۶۵ ش پس از گذراندن چند ماه بیماری و ضعف در سن ۹۳ سالگی به لقاء اللَّه پیوست و در حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.
*وفات آیت الله تبریزی؛ از مراجع تقلید شیع (۱۴۲۷ق)
آیت‌الله میرزاجواد تبریزی در سال ۱۳۰۵ش در شهر تبریز در میان خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. تحصیلات علوم جدید را تا پایان سال دوم دبیرستان در همان شهر به پایان رساند تا اینکه عشق و علاقه فراوان به مکتب اهل بیت علیهمالسلام و روحانیت شیعه، او را به سوی تحصیل در حوزه کشاند. اینگونه بود که پس از گذراندن تحصیلات جدید، با شوق فراوان، در سن هجده سالگی تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و طی چهار سال، مقدمات و مقداری از دروس سطح را در شهر تبریز به پایان رساند. آیت‌الله تبریزی برای ادامه تحصیل، شهر و دیار خویش را در سال ۱۳۲۷ش به قصد ورود به حوزه علمیه قم ترک گفت.
وی در قم دوره سطح را به پایان برد و در اوج شکوفایی علمی و فقهی، وارد درس خارج استادان گرانمایهای چون مرحوم آیت‌الله العظمی سیدمحمدحجت و مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی شد. در طول این مدت، شاگردی نزد آیت‌الله زنوزی تبریزی و آیت‌الله العظمی بروجردی، از او در فقه و اصول، چنان طلبه ممتازی ساخته بود که مرحوم بروجردی، او را بهعنوان مسئول امتحانگیری از طلاب حوزه انتخاب کرده بود. علاقه فراوان به ادامه تحصیل آن هم در کنار مرقد پاک امیرمؤمنان علی علیهالسلام، آیت‌الله تبریزی را بر آن داشت تا به نجف اشرف برود. ماجرای این سفر مقدس شنیدنی است: آن مرحوم روزی در محضر علما و بعضی از مراجع وقت آن زمان در قم نشسته بود که بحثی علمی پیش می‌آید و تنها ایشان بهخوبی از عهده پاسخ برمیآید. همین امر موجب شگفتی حاضران می‌شود. اتفاقاً در آن جمع، شخص تاجری که فردی دیندار و علاقه‌مند به روحانیت بوده، حضور داشته است.
پس از جلسه، از آیت‌الله تبریزی می‌خواهد که قدری صبر کند و سپس از ایشان می‌خواهد اگر خواسته‌ای دارد، بفرماید. آن مرحوم نیز می‌گوید: «من خیلی علاقه دارم برای ادامه درس و بحث به نجف بروم، ولی بهدلیل نبود امکانات نمی‌توانم.» آن شخص تاجر، مخارج سفر را فراهم می‌کند و آیت‌الله تبریزی پس از پنج سال حضور در حوزه قم، در سال ۱۳۳۲ش به نجف اشرف می‌رود. آیت‌الله میرزاجواد تبریزی را باید از شاگردان برجسته مرحوم آیت‌الله خویی دانست؛ چه آنکه همواره مورد عنایت خاص وی و طرف مشورت آن مرد بزرگ بود. آیت‌الله خویی، آینده این شاگرد ممتاز را بسیار درخشان توصیف می‌کرد و می‌گفت: «میرزاجواد، فاضل و مجتهد مطلق است.» آیت‌الله تبریزی پس از گذشت ۲۳ سال حضور در حوزه مقدس نجف اشرف و تحقیق و تدریس و تبلیغ معارف اهل بیت علیهمالسلام، سرانجام در سال ۱۳۵۵ش هنگام بازگشت از مرقد سیدالشهداء علیهالسلام از سوی رژیم بعث عراق، دستگیر و به ایران فرستاده شد.
معظم‌له پس از ورود به میهن نیز دوباره در حوزه علمیه قم، فعالیت‌های علمی خود را از سر گرفت. آیت‌الله تبریزی در طول سال‌ها تدریس، هزاران طلبه فاضل را به جامعه اسلامی تحویل داد و حوزه درس وی، جزو شلوغ‌ترین حوزه‌های درسی بهشمار می‌آمد. پس از درگذشت محمدعلی اراکی، وی یکی از هفت مرجع تقلیدی بود که از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم معرفی شد. آیت‌الله میرزاجواد تبریزی در ۳۰ آبان ۱۳۸۵ش برابر با بیست و هفتم شوالالمکرم سال ۱۴۲۷ هجری قمری در شهر قم درگذشت و در حرم فاطمه معصومه دفن شد. تألیفات آیت‌الله تبریزی عبارتاند از: "ارشاد الطالب"؛ "اسس القضاء والشهادات"؛ "طبقات الرجال"؛ "تکمله منهاج الصالحین و تعلیقه بر آن"؛ "رساله توضیح المسائل"؛ "مسائل منتخبه"؛ "مناسک حج"؛ "حاشیه عروةالوثقی"؛ "حاشیه بر وسیله مرحوم اصفهانی"؛ "حدود و قصاص"؛ "فی علم الاصول"؛ "فی علم الفقه"؛ "شرح کفایةالاصول"؛ "صراط النجاة در ۶ جلد"؛ "قصاص"؛ "التهذیب در احکام حج"؛ "الأنوار الالهیة فی المسائل العقائدی"؛ "رساله احکام بانوان"؛ "رساله احکام نوجوانان و جوانان" و "استفتائات جدید"
*وفات آیت الله رحمانی؛ عالم و مدرس برجسته حوزه (۱۴۱۶ق)
آیت‌الله ابوالقاسم رحمانی خلیلی مازندرانی در سال ۱۳۰۲ش (۱۳۴۲ق) در خلیلمحله بهشهر چشم به جهان گشود. او از کودکی کسب علم و دانش را آغاز نمود و به تحصیل علوم حوزوی پرداخت. وی سپس برای تکمیل مدارج علمی خود، در سال ۱۳۲۵ش راهی حوزه نجف اشرف شد و از محضر حضرات آیات عظام: سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودی، سیدابوالقاسم خویی و میرزاهاشم آملی بهرههای فراوان برد و در همانجا به تدریس مشغول گردید. آیت‌الله رحمانی پس از چهارده سال اقامت در حوزه نجف به زادگاه خود بازگشت و یک هفته پس از آن، توسط آیت‌الله کوهستانی، عالم منطقه و استاد اولیه خود، بهعنوان فقیه، عالم و ملا معرفی گردید. وی در زادگاه خود، حوزه علمیه، مسجد و حسینیه تأسیس کرد و به امر ارزشمند تدریس و ارشاد همت گماشت. مدتی بعد، آیت‌الله رحمانی به تهران رفت و پس از اقامتی ۱۴ ساله، در سال ۱۳۶۴ش راهی شهر قم گردید. معظم‌له عاشق تدریس بود و در تهران هر روز تا ده درس میداد. از این عالم بزرگوار تألیفاتی بهجای مانده است که: "شرحی بر عروةالوثقی"، "رساله در مشتق"، "رساله در طلب و اراده" و... از آن جملهاند. آیت‌الله ابوالقاسم رحمانی خلیلی مازندرانی، این فقیه فرزانه سرانجام در ۲۷ اسفند ۱۳۷۴ش برابر با بیست و هفتم شوالالمکرم سال ۱۴۱۶ هجری قمری در سن هفتاد و دو سالگی پس از نماز صبح بدرود حیات گفت و پس از تشییعی باشکوه در مدرسهای که خود در زادگاهش بنیان نهاده بود، مدفون گردید.
**رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( ۴ سپتامبر ۲۰۱۳ )**
*اختراع اولین موتور برق توسط "ادیسون" مبتکر امریکایی (۱۸۸۲م)
توماس آلوا ادیسون، مخترع بزرگ امریکایى، دارای اختراعات زیادی بود اما اختراع لامپ، کار بزرگ وی به شمار می‌رود و همین ابداع بود که او را به اوج شهرت و افتخار رساند. ادیسون در ادامه کار، موتور برق را نیز اختراع کرد. موتور برق اختراع ادیسون، ۳۰۰ اسب بخار قدرت داشت. ادیسون با استفاده از این موتور برق، در شهر نیویورک یک کارخانه برق دایر کرد که قادر بود بخشی از روشنایی شهر را تأمین نماید.
*وقوع کودتای ضدسلطنتی در جریان انقلاب فرانسه (۱۷۹۷م)
با پیروزی انقلاب فرانسه و به دست گرفتن قدرت توسط کمیته نجات ملی، محاکمات و اعدامهای فراوانی صورت گرفت که این امر باعث نارضایتی مردم شد. از این رو، کمیته نجات ملی از سال ۱۷۹۵م با ترکیب تازهای به حیات خود ادامه داد اما پس از چندی، این کمیته نیز منحل شد. با انحلال کمیته نجات ملی، مجلس فرانسه قانون اساسی جدیدی را که ترکیبی از قانون اساسی سال ۱۷۹۱ فرانسه و قانون اساسی امریکا بود، به تصویب رساند و برای اداره امور کشور، یک هیأت مدیره پنج نفری انتخاب کرد. در دوران حکومت هیأت مدیره که چهار سال به طول انجامید، فرانسه دائماً دچار اختلال و اغتشاش بود و درگیریهای فراوانی بین جمهوریخواهان و سلطنتطلبان صورت میگرفت.
هنگامی که زمان انتخاب وکلای مجلس فرا رسید، یکی از اعضای هیأت مدیره نیز از میان سلطنتطلبان انتخاب شد. با اوجگیری اختلاف بین دو گروه، مخالفان سلطنت برای برچیدن دائمی بساط سلطنت طلبان، کودتایى را در چهارم سپتامبر ۱۷۹۷م ترتیب دادند. از این رو، جمهوریخواهان به بهانه اینکه در پاریس توطئه جدیدی کشف شده است، اکثر نمایندگان فرقه سلطنتطلب را توقیف کرده و برخی از آنان را تبعید نمودند. همچنین آزادی مطبوعات به مدت یک سال ملغا شد و کشتار مخالفان تا پایان دوران حکومت هیأت مدیره پنج نفره در سال ۱۷۹۹م ادامه یافت. با تبعید و اعدام دستهجمعی طرفداران سلطنت، امید برادر لویی شانزدهم برای پادشاهی بر فرانسه نیز مبدل به یأس گردید. این کودتا در تاریخ فرانسه، به نام کودتای فروکتیدور معروف است.
*کشف پنیسیلین توسط "الکساندر فلمینگ" دانشمند برجسته انگلیسی (۱۹۲۸م)
سر الکساندر فلمینگ، میکروبشناس برجسته اسکاتلندی در روز چهارم سپتامبر ۱۹۲۸م به طور اتفاقی به کشف پنیسیلین موفق شد. پنیسیلین علیرغم دارا بودن خاصیت قوی میکروبکشی، محرک و مسموم کننده نبود. فلمینگ این کشف را با نام پنیسیلین در سال ۱۹۲۹م اعلام کرد اما در آن زمان، کسی به این کشف مهم علاقهای نشان نداد، از این رو، پنیسیلینِ اکتشافی، سال‌ها در شیشه آزمایشگاه ماند تا اینکه جنگ جهانی دوم آغاز شد و جراحان ارتش، به فکر پیدا کردن روشهایى تازه و موثر برای درمان زخمهای عفونی مجروحان جنگی افتادند. در اینجا بود که آنان پنیسیلین و اثرات آن در بهبود بخشیدنِ زخمهای عفونی را به خاطر آوردند. در این هنگام بود که دو دانشمند میکروبشناس و بیولوژیست با نامهای هُوارْدْ فلوری و ارنسْتْ چین توانستند آن را به صورت یک داروی عملی عرضه دارند. این سلاح قدرتمند در مبارزه با باکتریها، بسیار قوی عمل می‌کرد و در این زمان کاربرد وسیعی یافت. با کشف پنیسیلین، این آنتیبیوتیک نیرومند، علم پزشکیِ قرن بیستم دستخوش انقلابی عظیم شد و در سال ۱۹۴۵م، هر سه دانشمند به دریافت جایزه نوبل پزشکی نائل شدند. (ر.ک: ۱۱ مارس)
*آغاز محاصره "استالین گراد" شوروی توسط آلمان در جریان جنگ جهانی دوم (۱۹۴۲م)
پس از حمله سراسری نیروهای نظامی ارتش آلمان نازی به شوروی در ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱م، هیتلر در اوت سال بعد یکی از فرماندهان نظامی نازی را ژنرال پاولوس را مامور فتح استالینگراد کرد. نیروهای پاولوس در اوایل سپتامبر به حومه استالینگراد رسیدند و از چهارم سپتامبر ۱۹۴۲م، این شهر را به محاصره خود درآوردند. ولی با مقاومت شدید ارتش سرخ شوروی و وجود موانع دفاعی متعددی که در اطراف شهر ساخته شده بود، ورود به داخل شهر تا ماه اکتبر به طول انجامید. دراین میان جنگ سختی در محدوده شهر به وقوع پیوست و در داخل شهر هم با مقاومت شدید کوچه به کوچه و خانه به خانه نیروهای پاولوس تا اوایل نوامبر، فقط نیمی از شهر را به تصرف خود درآوردند. پس از چندی، چون خط محاصره نیروها در استالینگراد جدی به نظر میرسید، افسران ستاد هیتلر به وی پیشنهاد کردند دستور عقبنشینی از این شهر صادر شود. هیتلر این پیشنهاد را نپذیرفت و دستور اعزام نیروهای کمکی را به استالینگراد صادر کرد.
ولی نیروهای ارتش سرخ، پیش از رسیدن قوای کمکی، نزدیک به سیصد هزار نفر از نیروهای ژنرال پاولوس را در استالینگراد محاصره کردند. علت اوجگیری خشونت در این جنگ آن بود که هیتلر دستور اکید داده بود که تحت هر شرایطی، شهر استالینگراد باید فتح شود. محاصره نیروهای آلمان در استالینگراد قریب دو ماه به طول انجامید و در این مدت، بیش از دویست هزار سرباز آلمانی در جریان عملیات نظامی یا بر اثر سرما و گرسنگی تلف شدند و پنجاه هزار نفر هم به اسارت درآمدند. فشارهای روز افزون ارتش سرخ در نهایت مقاومت نیروهای آلمان را شکست و سرانجام در دوم فوریه ۱۹۴۳م، ژنرال پاولوس به همراه بیست هزار نفر سرباز باقیمانده خود، تسلیم شدند و با شنیدن این خبر، حالتی شبیه جنون به هیتلر دست داد. مورخین و کارشناسان نظامی معتقدند که شکست استالینگراد، نقطه آغاز اضمحلال رایش سوم به رهبری هیتلر بود که در کل نتیجه جنگ جهانی دوم نیز تاثیر نهاد.
منبع: راسخون
