کد مطلب: 71970
يکشنبه ۱۸ شهريور ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۱۸
دولت وفاق: شایستگی یا بایستگی؟
به گزارش گروه سیاسی خط نیوز؛ پس از انتخابات، شعارهای مثبت رئیس‌جمهور و حمایت جدی مقام معظم رهبری، فضای مناسبی برای وحدت و وفاق ملی ایجاد کرد. شاید این فرصت طلایی به این شکل و گستردگی برای هیچ دولتی، پیش از این، فراهم نشده بود. تکیه بر اوامر رهبری در جریان رأی‌گیری مجلس، تأثیر قابل توجهی داشت و این پیام را به جهان مخابره کرد که مردم و نمایندگانشان به دستورات رهبری پایبند هستند.
با این حال، این همبستگی به سرعت به چالش کشیده شد. برخی انتصابات و تصمیم‌گیری‌ها، به‌خصوص در حوزۀ باورمندی عملی به ولایت و منافع ملی، با خلوص مورد انتظار همراه نبود و دل‌های بسیاری را آزرد. این انتصابات مسئله‌دار، که توسط چهره‌هایی فاقد دلبستگی به منشور و آرمانهای انقلاب انجام شد، نارضایتی‌هایی را به همراه داشت. این نارضایتی با انتصاب بیشتر افراد ناخوش‌نام و غیرانقلابی در ترکیب دولت، تشدید شد و نشان داد که ساختار دولت، برآمده از عناصر ناکارآمد و ناباورمند به آرمانهای انقلاب در دولت‌های گذشته است که طعم قومیت‌گرایی نیز به آن افزوده شده است.
اعتراضات گسترده به ریاست مجلس به دلیل عدم اتخاذ موضع قاطع در برابر برخی سخنان، مواضع و انتصابات در دولتی که خود را وفاق نامیده، با چالش‌های عمیق و جدی مواجه کرده است. اگر این رویه به همین شکل ادامه پیدا کند و در استان‌ها نیز اجرا شود، غیرواقعی بودن شعار وفاق در سطح ملی، به استان‌ها نیز کشیده خواهد شد. ترکیب کابینه و برخی ارتباطات در دولت، نشان از تلاش برای انجام اصلاحات تاکتیکی ویژه‌ای دارد که با تکیه بر ریاست جمهوری اسلامی و اهداف خاصی دنبال می‌شود. با این حال، این تاکتیک‌ها نمی‌توانند با اتکا به اقلیت شکنندۀ ۳ درصدی به نتیجه برسند.
طراحان پشت صحنه و نیروهای سایه‌نشین دولت تا به حال نشان داده‌اند که علیرغم شعارهای غیرواقعی، از موقعیت فعلی به عنوان یک تاکتیک مانند «رحم اجاره‌ای» یا سیاست «هر کس با ما نیست در خط نیست» بهره‌برداری کرده‌اند. این رویکرد می‌تواند به نتایجی گسترده و زیان‌بار منجر شود.
بی‌تردید باید گفت نیروهای توانمند نظام، با جمعیت حداقل ۲۴ درصدی خود آماده تصمیم‌گیری‌های قاطع بوده و برای دفاع از منافع ملی و آرمانهای بلند و انسانی انقلاب، دست به ماشه‌ی سلاح دفاع از مردم و انقلاب هستند. «آتش به اختیار» یکی از روش‌هایی است که باید انقلابیون از هم اکنون و با توجه به غیرواقعی بودن شعار وفاق و تلاش برای تخریب و تحدید منتقدان ناشایسته‌سالاری و استفاده از عناصر نامبارک فتنه ۸۸ و ۱۴۰۱، قرار گرفته و آن‌ها را برای عمل آماده کند. اگر دولت راه وفاق را انتخاب کرده، باید به اصول آن پایبند
باشد. با شعار دادن و ادعا کردن به وفاق نمی‌رسیم و با به کارگیری افراد فتنه‌گر و باز کردن مسیر برای ورود ناصالحان، دولت صالحی تولید نخواهد شد و آسیب این رفتارها و دود این آتش تنها و تنها به چشم مردم مظلوم خواهد رفت.
نتیجه.دولت وفاق ملی معنی مبسوط ومشروحی دارد وبه این معنی است که بکار گیری واستفاده موثر ازچهره های روشن .پاکدست .مومن به نظام وانقلاب از نحله متفاوت سیاسی و از چهره های موجه و انقلاب باور در بدنه های اجرایی کشور که در منظر ملائ باشند که اینچنین نیست .
اما اکنون ما شاهدفریب سیاسی مانند استعفای ابزاری آقای ظریف قبل از رای گیری مجلس برای تاثیر سیاسی به مجلس وباز گشت پیروز مندانه با سلام وصلوات را می‌توان از فریب های بزرگ سیاسی نامید ویا بکار گیری وتطهیر ساکتان.و حرافان وسخنگویان و
سخن سرایان.ومیدان داران وساکتین فتنه بعنوان وفاق ملی که این امر نقض غرض .خلاف بین عهد مودت مقام‌معظم رهبری .واشتباهی استرا تژیک وامری پوششی وتنفس،مصنوعی
ومیدان دادن به سکته کنندگان.مردگان سیاسی وریزشی ها ست واحیا وهمنفسی با بی نفسان وورشکستگان ریزشی.وترکیبی از دولت هایی است که نزد مردم موجه نبوده واستفاده ابزاری از قومیت وچهره های آلوده به فتنه بوده .واین امر تناقض بنیانی وجوهری با وفاق ومستندات وپیوست های آن دارد .لذا وفاق را دستاویز نکنیم .واز مقدسات نظام و جامعه برای مطلا کردن..مس کم‌بها استفاده سیاسی وابزار نکنید
