کد مطلب: 32379
پنجشنبه ۲۷ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۱۳
نفرين نكردن پيامبر؛
نمونه اي از اخلاق پيامبر نور و رحمت
پدر و مادرم به فدايت اى رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )، نوح (عليه السلام ) بر قوم خود نفرين كرد.
به گزارش خط نيوز ، در جنگ احد دندان هاى جلو دهان پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) شكست و صورت شان شكافت ، اصحاب آن بزرگوار بسيار ناراحت شدند و از آن حضرت خواستند كه دشمن را نفرين كند، پيامبر فرمود:انى لم ابعث لعانا و لكنى بعثت داعيا و رحمه من ناسزاگو مبعوث نشده ام بلكه دعوت كننده و مايه رحمت مبعوث شده ام ، و سپس به جاى نفرين چنين دعا فرمود: اللهم اهد قومى لا يعلمون خدايا قوم مرا هدايت كن زيرا ناآگاه هستند.
عمر ابن خطاب به پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) گفت : پدر و مادرم به فدايت اى رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )، نوح (عليه السلام ) بر قوم خود نفرين كرد و گفت : رب لا تذر الارض من الكافرين ديارا(سوره نوح آيه ۲۶) پروردگار در روى زمين احدى از كافران را زنده مگذار، اگر تو ما را نفرين كنى همه ما به هلاكت مى رسيم ، اينك ببين كه صورتت مجروح و دندانهايت شكسته شده در عين حال به جاى نفرين براى دشمن دعا مى كنى .
اين شيوه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) كه جامع ارزش هاى اخلاقى و درجات نيكوكارى عالى و حسن خلق بزرگوارى و درجه عالى صبر و استقامت و حلم است ، خوب دقت كن تا آنجا كه به سكوت و بردبارى اكتفا نشده بلكه آن حضرت دشمنان را مورد لطف قرار داده و براى آنها دعا كرده است و با تغيير ((قومى )) يعنى قوم من علت محبت خود نسبت به آنها را آشكار نموده است و سپس از جانب آنها معذرت خواسته كه آنها ناآگاه هستند.(بحارالانوار ج ۱۸ ص ۲۴۵)
