با ادعای ایجاد سالانه ۱۴ هزار شغل در ۸ سال گذشته، در حالی که در سال ۸۴ بیش از ۲.۶ میلیون بیکار داشته‌ایم و طی هشت سال اخیر هم ۶.۵ میلیون نفر وارد بازار کار شدند، باید در حال حاضر بیش از ۹ میلیون بیکار داشته باشیم که دور از ذهن است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، ریشه‌کنی بیکاری البته یک آرمان ملی است و به‌عنوان یکی از اهداف دولتها همچنین دولت نهم و دهم بود. اما مسئله اساسی این بود که دولتها چگونه می‌توانند با طراحی و اجرای سیاست‌های اقتصادی این آرمان را به واقعیت بدل کنند.
برخی از کارشناسان اقتصادی معتقدند طراحی و اجرای سیاست‌های اقتصادی غیرکارشناسی و غیرواقع‌بینانه برای ریشه‌کنی فقر از سوی دولتها، گاهی نه‌تنها نمی‌تواند بیکاری را ریشه‌کن کند، بلکه هزینه‌های بزرگی را بر اقتصاد کشور تحمیل می‌کند. انتشار آمار نرخ بیکاری و بالغ بر ۳ میلیون نفر بیکار در کشور در حالی است که ریشه‌کن کردن «بیکاری» یکی از مهم‌ترین وعده‌های دولت محمود احمدی نژاد طی ۸ سال اخیر بود. بنابراین ریشه‌کنی بیکاری مستلزم همت تمامی نهاد‌های مسئول است.
بر اساس گزارش‌های مرکز آمار، نرخ بیکاری در سال ۹۱ با کاهش ۰.۱ درصد نسبت به سال ۹۰ معادل ۱۲.۲ درصد اعلام شده است. بر اساس این گزارش از مجموع ۲۴ میلیون و ۱۰۵ هزار جمعیت فعال کشور، ۲ میلیون و ۹۴۴ هزار و ۱۵۸ نفر بیکار هستند. دولت احمدی نژاد با تمام تلاش با استفاده از طرح‌هایی مانند گسترش بنگاه‌های کوچک زودبازده، طرح توسعه مشاغل خانگی و قانونمند کردن فعالیت شغلی در منازل، همچنین خوداشتغالی، اشتغال ایجادشده در مسکن مهر، تسهیلات بانکی پرداخت شده برای اشتغال‌زایی و بسیاری برنامه‌های دیگر تلاش کرد تا بتواند بیکاری را ریشه‌کن کند، اما متأسفانه این مسئله محقق نشد. ولی دور از انصاف است که بخواهیم زحمات دولت نهم و دهم را در این زمینه نادیده بگیریم و بگوییم نه‌تنها کاری انجام نشده بلکه به میزان بیکاران نیز افزوده شده است.
البته که مطابق آمارهای مرکز آمار ایران تعداد بیکاران نیز در سالهای اخیر همواره بین ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر تا ۳ میلیون و ۱۰۰ هزار نفر در نوسان بوده که به‌عقیده کارشناسان بازار کار به‌دلیل تغییر فصول سال است. به‌عبارتی، متوقف شدن برخی مشاغل مانند کشاورزی و کاهش ساخت مسکن در زمستان باعث بالا رفتن تعداد بیکاران می‌شود و در فصلی دیگر با رونق برخی مشاغل، تعداد بیکاران اندکی به‌صورت موقت و مقطعی کاهش می‌یابد.
متأسفانه امروز بیکاری به یکی از بزرگترین و جدی‌ترین مسائل خانواده‌ها تبدیل شده است تا جایی که در سالهای ورود کارجویان به عرصه اشتغال، خانواده‌ها یکی از پرچالش‌ترین سالها و پردغدغه‌ترین مسائل خود را تجربه می‌کنند.
در روزهای پایانی فعالیت دولت دهم و روی کار آمدن دولت تدبیر و امید به عرصه اقتصادی کشور؛ آمارهای گوناگونی از اشتغال‌زایی و بیکاری توسط مقامات ارشد دولتی و همچنین دکتر روحانی؛ رئیس جمهور منتخب مردم ایران مطرح شده است. در واقع پرداختن به موضوع اشتغال توسط مقامات ارشد دولتی و وجود حساسیت‌های مختلف دراین‌باره این پیام را به جامعه منتقل می‌کند که امروز بیکاری جزو چند چالش بزرگ کشور بوده و موفقیت در آن از بزرگترین دستاوردهای دولتها محسوب می‌شود و به‌عکس شکست سیاست‌ها باعث اُفت چشمگیر معدل کاری یک دولت به حساب می‌آید.
وزیر تعاون، کار و رفاه در روزهای پایانی دولت اعلام کرده است، در دولت‌های نهم و دهم ۷ میلیون شغل ایجاد شده است این در حالی است که حسن روحانی، رئیس جمهور منتخب میان نمایندگان مردم در خانه ملت بر این مسئله تأکید کرد که بر اساس گزارش‌های مرکز آمار بین سالهای ۸۵ تا ۹۰ رقم اشتغال‌زایی سالی ۱۴ هزار نفر بوده است.
این در حالی است که مطابق با گزارش‌های مرکز آمار نرخ بیکاری طی ۸ساله گذشته به‌صورت زیر بوده است.
جدول 8ساله تعداد بیکاران کشور
(ارقام به میلیون نفر)
| سال | تعداد بیکاران |
| 84 | 2674866 |
| 85 | 2642468 |
| 86 | 2486238 |
| 87 | 2392179 |
| 88 | 2839971 |
| 89 | 3218329 |
| 90 | 2877608 |
| 91 | 2944158 |
جدول 8ساله تعداد شاغلان کشور
(ارقام به میلیون نفر)
| سال | تعداد شاغلان |
| 84 | 20618579 |
| 85 | 20841420 |
| 86 | 2109277 |
| 87 | 20500310 |
| 88 | 21000704 |
| 89 | 20656693 |
| 90 | 20510025 |
| 91 | 21160887 |
با فرض بر اینکه گزارش‌های آقای روحانی درست باشد باید گفت فاصله بین 7 میلیون شغل ایجادشده که وزیر بیان می‌کند با 14 هزار شغلی که روحانی تأکید دارد حدود 6 میلیون و 986 هزار نفر است که اگر این میزان را بر2 میلیون و 877 هزار و 608 نفر بیکاری که مرکز آمار در سال 90 اعلام کرده است جمع کنیم میزان بیکاری در دولت احمدی نژاد باید 9 میلیون و 863 هزار و 608 نفر باشد. لازم به ذکر است که طی هشت سال گذشته بیش از 6.5 میلیون نفر به سن اشتغال رسیده و وارد بازار کار شدند که به‌اعتقاد روحانی برای این تعداد شغلی ایجاد نشده است.
این در صورتی است که با بدترین و مغرضانه‌ترین قضاوت هم هیچ کارشناس اقتصادی این نرخ بیکاری را در شرایط فعلی قبول ندارد و مرکز آماری که سند آقای روحانی برای اعلام آمار بوده است نرخ بیکاری در سال 90 که پایان دولت احمدی نژاد است را 2 میلیون و 944 هزار و 158 نفر اعلام کرده است.
بر همین اساس تناقض در آمار ارائه شده از سوی روحانی، رئیس جمهور منتخب به چشم می‌خورد. نگاهی دقیق‌تر به آمارهای بیکاری کشور در سالهای پس از 84 تا پایان سال گذشته نیز نشان می‌دهد که دور از انصاف است اگر بگوییم ردپایی از اشتغال‌زایی میلیونی در نمودارها وجود نداشته است، که اگر چنین نبود باید می‌دیدیم نرخ بیکاری به‌جای 12.2 درصد چه عددی نشان داده می‌شد؟
