کد مطلب: 56256
دوشنبه ۵ آذر ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۲۴
برای فرار ضمنی یار غار رئیس جمهور؛
آقای سخنگویی که سخنگو نیست!/ چرا سخنگویی دولت دوازدهم جزو مشاغل سخت است؟
چهار ماه از خالی بودن پست سخنگو در دولت گذشت و گزینه هایی که زمزمه حضور آنها در این پست در محافل خبری می شود، نسبت به پذیرش این پست مقاومت می کنند.
به گزارش خط نیوز به نقل از جهان نيوز: دولت سخنگو ندارد. این اتفاق از 9 مردادماه سال جاری تا به امروز افتاده است؛ زمانی که «محمد باقر نوبخت» از سمت سخنگویی استعفا داد تا تمرکز خود را روی ریاست بر سازمان برنامه و بودجه بگذارد. البته انتقادات زیادی در حدود 5 سالی که نوبخت این سمت را برعهده داشت به وی و رئیس جمهور صورت می گرفت. حتی برخی از رسانه‌ها به نوبخت لقب «آقای تکذیب» داده بودند، اینهم به جهت تکذیب‌های مکرری بود که توسط وی درباره اقدامات دولت انجام می شد.
حالا دولت 4 ماه است این پست را خالی گذاشته؛ چهارماهی که مردم در بحبوحه مشکلات اقتصادی بوده و هستند و افکارعمومی نیاز شدیدی دارد که به سئوال‌های آن کسی پاسخ دهد. پاسخ به حجم گرانی‌ها و اینکه دولت در این زمینه چه کاری انجام می دهد. واقعیت این است که دولت امروز با انباشت انتظارات و مطالبات از سوی مردم روبرو است اما کسی نیست که پاسخ قانع کننده ای به این نگرانی‌های مردم بدهد.
این تعلل در انتخاب سخنگو هم سبب شده برخی حتی این استدلال را داشته باشند که دولت خود نمی خواهد در این عرصه که مشکلات مردم تلنبار شده سخنگو داشته باشد. زیرا هر سخنی که با واقعیات جامعه و در راستای رفع نیاز مردم نباشد بیشتر کار را بر دولت سخت تر می کند. چه اینکه در زمان سخنگویی نوبخت نیز این موضوع به شدت احساس شد که دولت اگر سخنگو نداشته باشد بهتر از این است که سخنگوی بد داشته باشد.
حالا در این چهارماه اخبار غیر رسمی از انتخاب افراد مختلفی برای این پست خبر داده‌اند. «علی ربیعی» وزیر سابق کار که توسط مجلس استیضاح شد و همینطور «محمود واعظی» رئیس دفتر رئیس جمهور که رسانه‌ها مطرح کرده اند که بازنشسته شده و باید این پست را ترک کند، از جمله گزینه‌هایی بودند که برای این پست نامشان ذکر شده است.
اما واعظی در برابر اینکه سخنگوی رسمی دولت باشد مقاومت می کند. روزنامه اصلاح طلب آرمان درباره این رفتار خاص رئیس دفتر رئیس جمهور در مطلبی با عنوان «سخنگویی که سخنگو نیست» نوشت: «رئیس دفتر رئیس‌جمهور در نقش سخنگوی دولت ظاهر شد و به سوالات خبرنگاران پاسخ داد، اما تاکید دارد که نمی‌خواهد پشت تریبون سخنگویی قرار گیرد. یکی از انتقاداتی که به محمود واعظی وارد می‌شود ظاهر شدن در نقش‌هایی است که در حیطه وظایف رئیس دفتر رئیس‌جمهوری تعریف نشده است و او تلاش دارد خود را نزدیکترین فرد به رئیس‌جمهور معرفی کند. بنابراین حق ورود به همه حوزه‌ها را برای خودش قائل است.»
واعظی خود در پاسخ به سوالی در مورد احتمال انتخابش به عنوان سخنگوی دولت بیان کرد: «طبق روال مصوبات دولت را آقای حاجی میرزایی دبیر هیات دولت اطلاع رسانی می‌کنند. من قطعا نمی‌توانم مسئولیت سخنگویی را بر عهده بگیریم. چون معتقدم سخنگوی دولت باید مطالعه دقیقی درباره مسائل کشور داشته باشد. ما برای سوال رسانه‌ها و مردم که باید اطلاعات پخته، به موقع و دقیق به دست بیاورند، ارزش قائلیم. سخنگو باید از اعضای دولت باشد که وقت کافی برای مسئولیت سخنگویی داشته باشد.»
اگر قبول کنیم که واعظی احتمالا نزدیکترین فرد به رئیس جمهور است از سوی دیگر وی بایستی بیشترین تعامل را با مردم داشته باشد. اینکه وی بیان می‌کند به عنوان رئیس دفتر رئیس جمهور اطلاعات پخته در خصوص دولت ندارد، موضوع قابل تاملی است چراکه به هر جهت فردی که بیشترین تعامل را با رئیس جمهور دارد بایستی بیشتر از همه از وقایع داخل دولت آگاه باشد. از سوی دیگر باید گفت که هر چقدر تیم نزدیک به رئیس جمهور قوی تر باشند و احاطه و اشراف بیشتری بر موضوعات و رویدادهای دولت داشته باشند، می توان گفت دولت قوی تری هم شکل می گیرد اما این صحبت‌های واعظی موضوع معنادار دیگری را مطرح می کند.
دولت در غیاب سخنگوی رسمی دچار پدیده تعدد سخنگوهای غیررسمی هم شده است. اینکه دولت سخنگوهای متعددی داشته باشد که مسئولیت پذیر باشند و به افکارعمومی پاسخگو مسئله بدی نیست اما موضوع اینجاست که سخنگوهای غیررسمی بیشتر خود را بی مسئولیت در این حوزه نشان می دهد این مطلب سبب می شود که سخنگوها تنها حوزه‌هایی که علاقه دارند را بازگو کنند و مسائل و مشکلات مردم دوباره مغفول بماند.
اینکه واعظی بیان می کند که سخنگو نیست اما در این حوزه ایفای نقش می کند، بیشتر از آنکه در حوزه تنویر افکارعمومی و پر کردن خلا سخنگو مثمر ثمر باشد، سبب بی اعتنایی به مشکلات مردم است. واعظی در برابر سوالات مهم مطرح می کند که مسئولیتی ندارد اما آنچه خود خواسته با بازگو می کند. البته زمزمه‌های نسبت به انتخاب سخنگوی جدید در دولت صورت گرفته است. هرچند تا این موضوع رسمی نشود با توجه به مدت زمان زیادی که برای انتخاب سخنگو طول کشیده است نمی تواند روی آن حساب کرد. به هر جهت هر چقدر دولت در این عرصه تعلل کند بیشتر افکارعمومی دولت را در این عرصه بی اعتنا تصور می کند. هر چند که پذیرش پست سخنگوی دولت دوازدهم با وجود انباشت مطالبات کار بسیار سختی است.
