"زندگی خوابگاهی" و "خوابگاه" دو واژه نامآشنا در زیست دانشجویی هستند. به طور قطع، هرکسی که دوران تحصیل در دانشگاهها را تجربه کرده باشد، با کلمه "خوابگاه" بیگانه نیست، برای دانشجویی که به دلیل پذیرفته شدن در دانشگاه شهری دیگر ناگزیر به مهاجرت تحصیلی و اقامت در خوابگاههای دانشجویی شده، مسائل مالی و هزینه اقامت در خوابگاه نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
به گزارش ایسنا، ماهیت اصلی و فلسفه وجودی خوابگاههای دانشجویی، کمک به کاهش هزینههای دانشجویان در دوران تحصیل است تا دانشجو بدون دغدغه هزینههای اسکان بتواند به تحصیل خود ادامه دهد. از سوی دیگر دانشگاهها همواره به هزینههای هنگفت خوابگاه داری اشاره میکنند و بر این باور هستند، مبلغی که از سوی دانشجویان پرداخت میشود، بسیار ناچیز است. با تمام این تفاسیر، مراکز آموزش عالی تلاش میکنند که موضوع زندگی بدون دغدغه دانشجویان غیربومی از معنا تهی نشود و اقتصاد زیست دانشجویی را تحت تاثیر قرار ندهد.
اگرچه یکی از اهداف ایجاد خوابگاهها، کاهش هزینههای زندگی دانشجویان غیربومی است اما این موضوع برای برخی از دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی، معنا و مفهومی ندارد. تعدادی از ان دانشجویان در تماس با خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) اعلام کردهاند که دانشجویان کارشناسی این مرکز آموزشی در زمینه اسکان با مشکلاتی مواجه هستند. اگرچه این دانشجویان در دوره روزانه مشغول به تحصیل هستند اما دانشگاه آنها را واجد شرایط برخورداری خوابگاه نمیداند.
این دانشجویان در تماس با ایسنا مدعی شدند این مرکز آموزشی، هزینه خوابگاه را ۴ میلیون تومان اعلام کرده، در حالی که آنها در دوره روزانه مشغول به تحصیل هستند.
به گفته دانشجویان، تعداد دانشجویانی که با این مشکل مواجه هستند، ۳۰۰ نفر عنوان شده و پرداخت مبلغ ۴ میلیون تومانِ مورد درخواست دانشگاه، یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان آورده نقدی برای دانشگاه دارد. این ادعا از سوی دانشجویان در حالی مطرح میشود که مسئولان دانشگاه معتقدند هزینه اجارهبهای خوابگاه استیجاری، بیشتر از مبلغی است که توسط دانشجویان پرداخت میشود.
"صبا.م" در تماس با ایسنا، ضمن تایید این موضوع گفت: در شرایط فعلی، پرداخت هزینه ۴ میلیون تومانی برای خوابگاه بسیار زیاد است. چرا دانشجویی که در دوره روزانه پذیرفته شده، باید این مبلغ را برای خوابگاه پرداخت کند؟ در این راستا و برای بیان این موضوع،گروهی از دانشجویان به معاونت دانشجویی مراجعه کردند اما با واکنش تند آنها مواجه شدند.
"علی.س" از دیگر دانشجویان متقاضی خوابگاه درباره شرایط خود و دوستانش توضیح داد: در دفترچه کنکور درباره واگذاری خوابگاه توضیحاتی ارائه شده اما چندان واضح و مشخص نیست. پرداخت هزینه ۴ میلیون تومانی برای خوابگاه بسیار غیرمنصفانه است. ما دانشجویان دوره روزانه انتظار داریم که پرداخت هزینه خوابگاه براساس نرخ مصوب باشد.
"محمدحسین.ر" از دانشجویان این دانشگاه درباره هزینه خوابگاه گفت: تخلف دانشگاه محدود به مبلغ ۴ میلیون تومان نمیشود. دانشجویانی که موفق شدهاند تراز بهتری نسبت به آنچه که دانشگاه اعلام کرده، کسب کنند هم باید مبلغ بیشتری بپردازند. دانشگاه، این دانشجویان را به پرداخت مبلغ ۳۰۰ هزار تومان موظف کرده است.
بنابر اعلام این دانشگاه شهید بهشتی در دفترچه کنکور سراسری، اگر تراز کنکور دانشجویان غیربومی در رشتههای علومانسانی کمتر از ۷۵۰۰ و در رشتههای فنی کمتر از ۸۰۰۰ باشد، مشمول برخورداری از خوابگاه نمیشوند. دانشجویان مدعی هستند، افرادی که موفق شدهاند تراز بهتری کسب کنند باید مبلغ ۳۰۰ هزار تومان باید برای هزینه خوابگاه پرداخت کنند.
بر اساس مصوبه صندوق رفاه دانشجویان، نرخ اتاقهای یک و دو نفره در خوابگاههای سطح یک برای دانشجویان دوره روزانه مبلغ ۱۶۲ هزار تومان است. همچنین نرخ اتاق ۴ نفره در خوابگاههای سطح یک برای دانشجویان دوره روزانه، مبلغ ۱۳۰ هزار تومان است.
افزایش هزینه خوابگاه؛ نارضایتی دانشجویان و پاسخ دانشگاه شهید بهشتی
"شادی.ج" دیگر از دانشجویان خوابگاهی دانشگاه شهید بهشتی درباره شرایط دانشجویان گفت: مسئولان دانشگاه، دانشجویان را ملزم به پرداخت مبلغ ۴ میلیون تومانی کردهاند اما دانشجویان دانشگاه آزاد، مبلغ ۲ میلیون تومان به عنوان هزینه خوابگاه پرداخت میکنند. چرا ما دانشجویان دوره روزانه که در یکی از دانشگاههای سطح یک کشور درس میخوانیم باید هزینه بیشتری پرداخت کنیم؟ خوابگاهی که برای دانشجویان درنظر گرفتهاند در حکیمیه (شمال شرقیترین نقطه تهران) که از نظر بُعد مسافتی، فاصله بسیاری با دانشگاه (واقع در ولنجک) دارد.
برخی از دانشجویان واجد شرایط برخورداری خوابگاه نیستند
دکتر علیرضا فارسی، معاون دانشجویی دانشگاه شهیدبهشتی درباره پرداخت هزینه ۴ میلیون تومانی از سوی دانشجویان دوره روزانه این مرکز آموزشی برای اجارهبهای خوابگاه دانشجویی به ایسنا گفت: برخی از دانشجویان واجد شرایط خوابگاه هستند؛ این در حالی است که برخی دیگر واجد شرایط برخورداری از خوابگاه نیستند. واجدان شرایط، دانشجویان دوره روزانه غیربومی هستند که سنوات تحصیلی آنها به پایان نرسیده باشد. دانشجویان کارشناسی تا ترم ۸، کارشناسیارشد تا ترم ۴ و مقطع دکتری تا ترم ۸ مشمول پایان سنوات تحصیلی نمیشوند. اهالی تهران، کرج و شهرهای اقماری آنها بومی به حساب میآیند.
وی درباره دانشجویان مقطع کارشناسی فاقد تراز گفت: اگر تراز کنکور دانشجویان غیربومی در رشتههای علومانسانی کمتر از ۷۵۰۰ و در رشتههای فنی کمتر از ۸۰۰۰ باشد، مشمول دریافت خوابگاه نمیشوند. این موضوع در دفترچه انتخاب رشته آمده است. ضمن اینکه در قبال دانشجویان دوره دوم (شبانه) و پردیس هم هیچ تعهدی برای ارائه خوابگاه نداریم.
معاون دانشجویی دانشگاه شهیدبهشتی گفت: اگرچه نسبت به ارائه خوابگاه به دانشجویان فاقد تراز، سنوات گذشته، بومی و نوبت دوم تعهدی ندادهایم اما نمیتوانیم نسبت به وضعیت دانشجویانی که خوابگاه ندارند، بیتفاوت باشیم. ما در دانشگاه از بُعد مسائل اجتماعی، عاطفی، اخلاقی و مسئولیتی که بر عهده داریم؛ وظیفه خود میدانیم که دانشجویان غیربومی غیر واجد شرایط را در صورت داشتن فضای خالی در خوابگاهها پذیرش کنیم.
وی با بیان اینکه ظرفیت خوابگاههای دانشگاه شهید بهشتی حدود ۵ هزار نفر است، تصریح کرد: به طور قطع، توانایی پذیرش تمام دانشجویان را نداریم. وزارت علوم و دانشگاه با توجه به شرایط کرونایی تصمیم گرفتهاند که تعداد ترمهای دانشجویان در مقاطع دکتری، ارشد و کارشناسی را کاهش دهند. در این شرایط یک دانشجوی ترم ۹، دانشجوی ترم ۸ به حساب میآید و بر این اساس و با توجه به اینکه حذف ترم بدون احتساب برای دو نیمسال امکان پذیر است، دانشجویان ماندگاری بیشتری در دانشگاه داشتهاند و این مساله منجر به بیشتر شدن تعداد دانشجویان خوابگاهی شده و در نتیجه ظرفیت اسکان را دچار مشکل کرده است.
دکتر فارسی گفت: افزایش سنوات تحصیلی دانشجویان، ظرفیت خوابگاهها را کاهش داد و ظرفیت کنونی خوابگاهها همچون سالهای گذشته نیست. از سوی دیگر دانشگاه نمیخواهد که دانشجویان در یک محیط غیردانشگاهی و نامناسب در سطح شهر، اسکان داشته باشند؛ به همین دلیل، مجبور به اجاره یک خوابگاه شدیم؛در این شرایط اجاره یک مکان جهت اسکان دانشجویان مستلزم پرداخت اجارهبها است. مبلغی که دانشگاه برای امور جاری خوابگاه هزینه میکند، چندین برابر اجارهبهای پرداخت شده از سوی دانشجویان است. ۴ میلیون تومانی که دانشجویان ادعا میکنند، جهت اجاره خوابگاه خودگردان و اجاره ای بوده است که با توجه به شرایط مالی و درخواست دانشجویان و مساعدت هئیت رئیسه دانشگاه، این مبلغ اجاره بهای ماهانه ۵۰۰ هزار تومان و صرفا برای خوابگاههای اجارهای و خودگردان است. در عین حال دانشگاه، چندین برابر این مبلغ را از سایر منابع به این امور اختصاص میدهد در حالی که هیچ وظیفهای از نظر قانونی برای این موضوع ندارد.
معاون دانشجویی دانشگاه شهیدبهشتی در پاسخ به این پرسش که "برخی دانشجویان اعلام کردهاند که باید در کف اتاق بخوابند و هیچ تختی برای آنها درنظر گرفته نشده است. دلیل این موضوع چیست" گفت: ظرفیت یک اتاق خوابگاه ۴ نفر است و به برخی دانشجویان فاقد شرایط خوابگاه که تمایل دارند در کوی اسکان داشته باشند، اعلام شده اگر بتوانند رضایت ساکنین اتاق را کسبکنند، به آنها اجازه میدهیم که در خوابگاه ساکن شوند. دانشگاه به دلیل محدود بودن فضا نمیتواند تخت اضافی در اتاق قرار دهد، به همین دلیل برخی دانشجویان که متقاضی هستند، مجبورند به عنوان نفر مازاد در اتاق ساکن شوند.
وی در پاسخ به این پرسش "براساس مصوبه صندوق رفاه دانشجویان، هزینه اجاره بهای ماهیانه برای گرانترین اتاق در ترم جاری ۱۶۲ هزار تومان است، اما دانشجویان مدعی هستند باید مبلغ ۳۰۰ هزار تومان پرداخت کنند. دلیل این اختلاف قیمت چیست؟" اظهار کرد: خوابگاههای دانشگاه شهید بهشتی به دو دسته تقسیم میشوند. برخی از خوابگاه زیر نظر صندوق رفاه دانشجویان هستند و بنابراین هیچ مبلغ مازادی از دانشجویان ساکن در این خوابگاهها دریافت نمیشود. بخشی دیگر از خوابگاهها استیجاری و غیر ملکی هستند؛ براساس مصوبههای موجود، دانشجویان باید هزینه اجاره بهای مصوب خوابگاه را پرداخت کنند. دانشجویانی که مبلغ بیشتری پرداخت میکنند،کسانی هستند که واجد شرایط دریافت خوابگاههای زیر مجموعه صندوق رفاه نیستند. این دانشجویان باید در خوابگاههای استیجاری یا خوابگاههای غیر ملکی ساکن شوند و ماهیانه مبلغ ۵۰۰ هزار تومان پرداخت کنند.
به گزارش ایسنا، اگرچه زندگی در خوابگاه شیرین است اما با چالشها مشکلات فراوانی همراه است. تصور یک زندگی خوابگاهی بیشتر شبیه جمعهای دوستانه و خوش و بشهای شبانهای است که مدام تکرار میشود؛ اگرچه این تصور میتواند واقعی باشد اما یک زندگی خوابگاهی قسمتهای دیگری هم دارد که برای دانستن آن باید با دانشجویان ساکن خوابگاه همراه شد. در این میان و در بین انبوه مشکلات اقتصادی پرداخت هزینه بیشتر نسبت به نرخ مصوب صندوق رفاه، از جمله مشکلات داشجویان قلمداد میشود؛ موضوعی که هرچند که دانشگاه از خود سلب اختیار کرده و دانشجویان را به مواد قانون ارجاع میدهد و بر طبق آن گروهی را واجد شرایط برخورداری از خوابگاه نمیداند اما این انتظار وجود دارد که با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی جامعه و دانشجویان خوابگاهی و همچنین با لحاظ کردن شرایط دانشگاه از طریق جذب منابع مالی یا کمک خیرین آموزش عالی با دانشجویان همراهی بیشتری صورت پذیرد.
انتهای پیام