دکتر محمد سلیمانی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و وزیر اسبق ارتباطات و فناوری اطلاعات، در یادداشتی دو مرحلهای کردن مذاکرات هستهای را فاجعهای هستهای برای ایران ارزیابی کرد.
به گزارش خط نیوز به نقل از رجا ، دکتر سلیمانی در یادداشت خود با اشاره به انتشار برخی اخبار مبنی بر احتمال توافق دو مرحلهای ایران و ۱+۵ انتخاب ۴ فروردین برای اعلام این توافق کلی، به صورت مفصل به بررسی ابعاد و عوارض ناشی از اینگونه توافق پرداخته است.
در ادامه متن کامل این یادداشت را میخوانید:دولت یازدهم بلافاصله پس از استقرار، عَلَم مذاکره علنی هسته ای را بر افراشته کرد و با بوق و کرنا و سر و صدای فراوان آن را به رخ کشید. دیری نپاید که توافقنامه ژنو را نهائی و امضا کرد و ریاست محترم جمهور در نامه ای به رهبر معظم انقلاب این توافق را "توفیق با رعایت همه اصول و خطوط قرمز نظام" نامید. رهبر معظم انقلاب آن نامه را بسیار مدبرانه پاسخ دادند.
با نشر کلیات توافق ژنو، همه دست اندرکاران امور سیاسی کشور و نخبگان و مخصوصاً دانشمندان و به طور ویژه اکثر نمایندگان مجلس شورای اسلامی، متن توافق را به نفع منافع ملی تشخیص ندادند و اشکالات اساسی و بنیادی به آن وارد کردند. هرچه زمان جلو رفت، بر نگرانی ها بیشتر افزوده شد و در عمل معلوم شد که خوش بینی دولت و خصوصاً ریاست محترم جمهور سرابی بیش نبوده است. گذر زمان همواره به نفع منتقدان توافق ژنو و به ضرر طرفداران آن بود. ریاست جمهور دست به دامان دانشگاهیان شد تا از توافق ژنو در مقابل منتقدین، که او آنها را کم سواد خطاب .کرد، دفاع کنند. ولی دریغ از یک حمایت دانشگاهی.
ناگهان در اوایل پائیز ۱۳۹۳ بر همه مشخص شد که آمریکائیان از ذره ای اعتماد برخودار نیستند کار به جائی رسید که آمریکائیان حتی توافق های شفاهی قبلی را نیز بر هم زدند. نشست مسقط آب پاکی بر روی دست همه خوش بینان توافقنامه ژنو و دلالان مذاکره ریخت. مذاکره پس از یک بار تمدید قبلی، به سمت بن بست کامل رفت و عملاً صدای شکست آن به گوش جهانیان رسید. دولت یازدهم نیز در میان هیاهوی یکسال اخیر خود و وعده های پی در پی و ادعای دستاوردهای به اصطلاح بزرگ و بر سر دو راهی ادامه مذاکره یا توقف آن باقیماند.
از آنجائیکه آمریکائیان قطع مذاکره را در آن مقطع به ضرر خود در سطح جهانی و به نفع ایران می دیدند و تمایلی به اعلام شکست مذاکره نداشتند. نهایتاً مذاکره برای هفت ماه و هفت روز دیگر تمدید شد. در مدت انجام مذاکرات آمریکائیان بر حجم و سطح تحریم ها بیش از گذشته افزودند. ملت و نظام ایران که از اول آمریکا را غیر قابل اعتماد می دانست، ولی برای اتمام حجتی دیگر و شفاف تر شدن موضوع و خصوصاً اقناع عده ای که فکر می کردند می توانند با مذاکره چاره ای بیندیشند، ادامه را پذیرفت. اکنون کمتر فردی را در جهان می توان یافت که نسبت به آمریکا خوش بین باشد. آمریکا در این مدت نشان داد که بی اعتمادترین کشور در نزد جهانیان است و از نظر ناتوانی در تصمیم گیری شهره شهر شد. در مدت یکی دوماه گذشته از ۷ ماه تمدید شده، آمریکا درمانده و مستأصل در فکر کلاه گذاشتن بر سر مذاکره کنندگان ایرانی است.
در حال حاضر آمریکا در منطقه در بدترین شرایط تاریخی خود قرار دارد. تقریباً همه امیدهای او و وابستگانش در منطقه به فنا رفته است. آمریکا مجبور شده است افغانستان را ترک کند و عراق و سوریه و لبنان و یمن را به ایران بسپارد. زخمی که آمریکا در منطقه برداشته است قابل درمان نیست و هرچه زمان جلو می رود اوضاع به ضرر آمریکا و به نفع ایران اسلامی ادامه می یابد.
لذا تنها شانس آمریکا این است که در مذاکره هسته ای، ایران را تضعیف و یا تحقیر کند. در نتیجه در شرایط فعلی، تیم مذاکره کننده باید تدبیر دیگری بیندیشد و راه روشن تری را انتخاب نماید و رویکرد خود را عوض کند. آنطور که از کلام و صحبت آمریکائی ها بر می آید، به نظر می رسد آمریکا در صدد توطئه ای بزرگ علیه ایران در قالب مذاکره است. ظاهراً آمریکا با تقسیم کاری که بین دولت و کنگره انجام داده است، می خواهد ایران را مجبور به امضای توافقنامه دیگری به نام کلیات سیاسی یا توافق کلی در ۲۴ مارس مطابق ۴ فروردین ماه ۱۳۹۴ نماید.
۱- انتخاب این روز، با توجه به تعطیلی سراسری در ایران و عدم فعالیت بخش های اداری و تعطیلی مجلس و عدم حضور نمایندگان مجلس در تهران و سرگرمی مردم ایران در دید و بازدیدهای خانوادگی سؤال برانگیز است و جائی تأمل جدی دارد.
۲- دو مرحله ای کردن مذاکرات و کلی و جزیی کردن آن، با توجه به تجربه بیش از یکسال گذشته در مذاکره، هیچ نفعی برای ایران ندارد و فقط موجب دادن امتیازهای بیشتری می گردد. تاکنون آمریکا فقط امتیاز نقد گرفته است و امتیاز نسیه داده است. امور هسته ای ایران را کم و بیش با اختلال مواجه کرده است و تحریم را نه تنها بر نداشته است بلکه افزایش هم داده است.
۳- آنطور که آمریکائی اظهار می دارند در سال گذشته موفق شده اند پیشرفت هسته ای ایران را متوقف کنند و الان علی رغم وعده های قبلی بدنبال امتیازات بیشتر است. آمریکا همواره بدنبال نابودی غنی سازی ۲۰ درصد ایران بوده است که به آن موفق شده است. اکنون ممکن است بدنبال حذف کامل آب سنگین اراک باشد. اگر مذاکرات آتی دو مرحله ای شود، شکی نباید داشت که آمریکا این حذف کامل و نابودی کامل را دنبال می کند.
۴- آمریکا همواره بدنبال تعطیلی سایت فردو بوده است. در صورت دو مرحله ای شدن مذاکرات به احتمال قریب به یقین آمریکا تعطیلی کامل غنی سازی در فردو را هدف قرار داده است و الا اگر یک مرحله ای باشد این اتفاق نمی افتد و آمریکا نمی تواند چنین خواستی داشته باشد.
۵- هفته گذشته تلویزیون ایران از قول آمریکائی ها اعلام کرد که آنها با ۹۰۰۰ سانتریفیوژ موافقند ولی مشروط به کاهش خروجی آنها. این مطلب واقعاً خنده دار است. سانتریفوژی که ۱.۲ سو تولید می کند، اگر بخواهد مثلاً ۰.۵ سو تولید کند یعنی مرتب هر روز باید خاموش و روشن شود. این یعنی کاهش طول عمر و بالا رفتن خطرات دیگر. اگر این خبر صحیح باشد مسلم است که آمریکا با دو مرحله ای کردن مذاکرات، به دنبال تعطیلی و از کار انداختن همه سانتریفیوژ ها است، ولی از یک روش فنی ساده.
۶- در خبرها دیدیم که کمیته ای از کنگره آمریکا گفته است که اگر ایران تا ۲۴ مارس (۴ فروردین ماه ۹۴) توافق را امضا نکند، تحریم ها شدید می شود. این خبر در صورت صحت حاکی از برنامه پیچیده آمریکا برای دو مرحله ای کردن مذاکرات و اخذ امتیازات فوق العاده از ایران است. لذا از هر زاویه ای که به مسأله مذاکره نگاه شود، نتیجه می گیریم که آمریکا با شدت تمام بدنبال دو مرحله ای کردن مذاکرات است، تا بتواند در مرحله اول با استفاده از واژه ها و کلمات قلمبه و سلمبه، ولی قابل تعبیر و تفسیر متفاوت و با قرار دادن متون چند پهلو و متون بی خاصیت در آن، عرصه را بر ایران در مرحله بعد تنگ کند. همان کاری که در توافق نامه ژنو انجام گرفت و کی بود، کی بودها، شروع شد و آخر هم معلوم نشد و دولت هم هیچگاه توضیح نداد که دستاوردهای ایران اسلامی از آن توافق نامه چه بود؟ توافق ژنو را هم گفتند کلی است، گفتند اقدام مشترک است و گفتند تفاهم است والی آخر. ولی همه اش به نفع آمریکا تمام شد.
باید مواظب دشمن غدّار بود. خوش بینی و عجله در امضا و هر نوع تصمیمی که منجر به دو مرحله ای یا چند مرحله ای شدن مذاکرات شود، جز ضرر برای ایران و ملت ایران نفعی در بر ندارد.
خدا نکند افرادی در دولت با خوش بینی تام یا اهداف خاص موجب دو مرحله ای یا چند مرحله ای مذاکرات بشوند. دولت باید روی حذف تمام تحریمها بدون کم و کاست و بلکه یکپارچه و در یک مرحله پایداری جانانه از خود نشان دهد. آزموده را آزمودن خطاست. امریکا شیطان بزرگ است، در منطقه حضیض قدرت است. باید مقاومت کرد و با تدبیر مقاومتی از این پیچ سخت بور کرد. نباید اجازه و فرصت داد تا آمریکا امتیاز های خود به ایران را از روی میز بردارد، ولی ایران همه امتیازها را روی میز بگذارد و تقدیم کند.
