کد مطلب: 70402
دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲ ساعت ۱۵:۰۳
مولفه های ابقا یا پارامترهای الغا؟
به گزارش خط نیوز این روزها مباحث شورای شهر کرمانشاه بین ابقا و الغا شناور است. مدعیان ابقا عموما از جریانی هستند که با برخی از اعضای شورا نرد دوستی، رفاقت، همدستی و همدوستی باخته و رسانه و قلم و قدم را مصروف ابقای شورا نموده و گاهی برخی عزیزان رسانه در گمان و گمانهزنی تا عزل و نصب پیش رفته و عاقبت شورا و شهرداری را ترسیم میکنند.
این روزها، آدم یاد آن حکایت میافتد که میگویند:
«به پیشگویی گفتند به چه مشغولی؟ گفت؛ راه از ستارگان میجویم. روزی بلایی بر خاندانش نازل شد و پیشگو در حال محاسبه کواکب و استفاده از رمل و اسطر لاب برای پیشگویی بود و از یغمای خانه خود بی خبر. ظریفی به ایشان رسید و گفت ایها الشیخ خانه ات به یغما رفت و شما ندانستی و با این حال از ستارگان و راههای آسمانی میگویی؟ تو که خدای خانه ای از خانه خود بی خبری چگونه راه را در انجم میجویی؟”
این داستان، نظرات دوستان ابقا را مینماید که از فردا میگویند حال اینکه همین دوستان از مدتها قبل این قضایا را دانسته و پیش از این باید میاندیشیدند نه اینکه اکنون، در تدبیر بروز چنین اختلالاتی برآیند. آن روزهایی که شورای شهر کرمانشاه، تبدیل به «کولوسئوم» شده و برخی شوراییان در نقش «گلادیاتور» با هم نبرد تن به تن داشتند و امور مردم و شهر در فراموشی خاک میخورد؛
در این سو، دوستان الغا بر این نظرند که شورای شهر دو حاکمیتی و متفرق شده و استدلالشان براساس آن حکایت تاریخی است که: «ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجند». گلیم خسبی جمع، دلیل بر رفق است و مدارا و اقلیم نگنجیدن پادشاهان، از کبر است و منیت و خود دیدن و مردم را به نسیان سپردن؛
به نظر میرسد برخی طرفداران چشم و گوش بسته و مدافعان مطلق ابقا دارای حاشیه سودهای برخی از چهره هایی هستند که خود عامل نابسامانی و حذف و هدم فکری و سیاسی طرف مقابلند. این تناقص، حیات وحدت و خدمت را خدشه دار نموده است. اما در بین نیروهای شورا، نیروهای متدین و انقلابی و کاربلدی وجود دارند که در این طناب کشی سیاسی مقهورند و نمیتوانند همراه، همسو و هم خون جریان قدرت و ثروت باشند و در عین حال نمیتوانند لنگر مناسبی برای این کشتی طوفان زده باشند.
لذا ضرورت دارد از دولت و نماینده عالی آن درخواست شود بین ابقا و الغا شورای شهر با توجه به اشراف امنیتی واطلاعاتی وسیاسی ان را بر گزیند که به نفع مردم باشد و از فشارهای جریانهای رسانهای و پشتپردههای ناموزون ذرهای هراس به دل راه ندهند تا صلاح مردم اجرا شود.