کد مطلب: 70114
شنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۲۴
«آخرین خطبه، ابتدای فراق»
به گزارش گروه سیاسی خط نیوز؛ آخرین خطبه ی نماز جمعه ی شهر کرمانشاه به امامت حضرت آیت اله علما برگزار شد. این عالم بزرگوار بعد از نزدیک به دو دهه، سنگر امامت جمعه ی کرمانشاه را ترک کرده و بسیاری از اهل تدین کرمانشاه را اندوهگین نمود. شخصیت بزرگی که از اصالت مندان کرمانشاهی، از تباری شریف و روحانی، الگو و اسوه ای از تقوا، اخلاق و کرامت بوده و هستند و وجود و حضورشان در این استان مظلوم و مرزدار و غیور نعمت بسیار بزرگی بود که پس از رحلت آیات حاج آخوند و نجومی، با هوشمندی رهبری معظم انقلاب، تقدیم مردم شریف استان شد. استان کرمانشاه به واسطه ی بسیاری از پارامترها، استان ویژه ای بوده و هست و در سطوح مختلف نیازمند نگاه ویژه است. فقدان اعاظمی مثل شهید اشرفی اصفهانی و مرحومان حاج آخوند، نجومی، معصومی لاری و دیگر بزرگانی که نعمت های معنوی خداوند برای این خطه بودند، در این سالها که موج تهاجم گسترده ی فرهنگی بر ذهن و قلب جوانان حمله ور شده بود، حضور روحانیت اصیل، آگاه، روشن ضمیر، پاک و سرشار از معنویت از واجبات مقابله با این جنگ سنگین بوده و هست. متاسفانه سالهای متمادی، استان کرمانشاه در برخی سطوح روحانیت دچار سیاست زدگی مفرط و تغافل از وظیفه ی اصیل معنویت بخشی به جامعه شد. این سیاست گرایی صرف که متاسفانه توسط برخی دامن زده می شد موجب آن شد که وظیفه ی این طیف از روحانیون که در درجه ی اول، رشد معنویت و تلاش برای گستراندن سایه ی اعتقادات بر سر مردم عزیز و مظلوم کرمانشاه بود، در دعواهای انتصابی و انتسابی صرف شود و آن چنان که باید بر عمق بخشی به اعتقادات مردم پرداخته نشود. شاید اگر حضور برخی چهره های الهی مانند آیات مذکور نبود و تلاشهای صادقانه و خالصانه ی آن استوانه های تهذیب نفس در تربیت نفوس مستعده و آگاهی بخشی به مردم و شناساندن روحانیت اصیل شیعه به جوانان نبود، ظهور و بروز معنویت در استان کرمانشاه از آنچه که میبینیم به مراتب کمتر می شد. بدتر آنکه برخی از بزرگوارانی که ملبس به لباس روحانیت بودند و دارای نفوذی در بین مردم و دستگاهها، این نفوذ و قدرت را به دلیل برخی اطرافیان نابسامان، در مسیریبه کار بردند که بسیاری از نیروهای شریف و اصیل کرمانشاهی در زیر چرخ دنده های این سیاست زدگی مفرط له شدند. یعنی آن نقطه ی ثقلی که باید صرف وحدت و تلاش برای حفظ نیروهای انقلابی و سازمان دهی آنان می شد به طوری کاملا پارادوکسیکال، عامل تفرقه، انهدام و آسیب به آن نیروها شد. سوءاستفاده ی برخی اطرافیان برخیروحانیون متنفذ در استان کرمانشاه، درد بزرگ دیگری بود که بر جان کرمانشاه مظلوم نشست. کرمانشاهی که سالها مسیر کربلای معلی بود و باید تاکید و تمرکز بر اعتقادات مردمی و رشد آنها بیش از پیش مورد توجه قرار می گرفت، به دست جریانی افتاد که سر در هر منفذی داشت و برای هر چیزی برنامه ای داشت اما وقتی کار به تمرکز فکری بر اعتقادات مردم می شد، حلقه ای مفقوده به چشم می آمد که دردی جانکاه شد.
رویکرد آگاهانه ی رهبر فرزانه ی انقلاب در انتصاب آیت اله علما به عنوان امام جمعه و نماینده ولی فقیه در استان، نشان از عمق بینش و تشخیص صحیح حضرتشان از وضعیت استان کرمانشاه بود که با استقبال گرم خانواده های شهدا، ایثارگران، متدینین و توده های جامعه همراه شد. آیت اله علما در این برهه ی نسبتا طولانی امامت جمعه در کرمانشاه، نامی نیکو و تجربه ی یادگاری ارزشمند از جایگاه امامت جمعه و نمایندگی مقام معظم ولایت را برای همگان و به خصوص آیندگانی که در مقام روحانی در این استان قرار می گیرند، به جای گذاشت که دست یافتن به قله ای که این شخصیت مهذب به یادگار گذاشته اند کار بسیار دشواری برای آیندگان خواهد بود. آیت اله علما با درک درست ساختارهای اعتقادی و فرهنگی جامعه و علیرغم سن بالا، وقت بسیار فراوانی را صرف امور مختلف استان نمود و یادگار ارزشمند درسهای اخلاق ایشان در مسجد حاج شهبازخان که به یاد مرحوم آیت اله حاج مجتبی حاج آخوند از ذهن علاقمندان و محبین اهل بیت زدوده نخواهد شد. این اهتمام در تربیت اخلاقی جامعه و تلاش شبانه روزی در جهت حل مشکلات مردم و نقش بزرگوارانه، کریمانه و پدرانه در معادلات سیاسی استان کرمانشاه، برگ زرینی در زندگی این استوانه ی اخلاق و تقوا بود و هست.
با این حال در مدت طولانی امامت جمعه و نمایندگی ولی فقیه در استان، برخی بی انصافی ها و حقد و کینه و یا نفهمی های برخی از هر دو جریان سیاسی عمده ی کرمانشاه، در قبال ایشان، حتما لکه ی سیاهی در پرونده ی زندگی این افراد خواهد بود و این قدرناشناسی نابالغانه، قدرت طلبانه و دنیاپرستانه که گاه به آن رنگ های ریاکارانه ی دلسوزی برای مردم زده می شد، در آستان حق بدون پاسخ نخواهد ماند:
تو پنداری که بدگو رفت و جان برد
حسابش با کرام الکاتبین است.
آیت اله علما برای برخی در استان کرمانشاه، پدر بود و پدرانه عمل کرد اما برخی حق فرزندی را نه تنها به جا نیاوردند که حتی ابتداییات اخلاقی را هم رعایت نکردند.
آیت اله علما، نمونه ی ارزشمندی از عالمان صالح شیعی هستند که قرنهاست با وجود تبلیغات شدید و سنگین دشمنان اسلام عزیز، توانسته اند شعله های دل افروز حق خواهی را در دل مردم روشن زنده نگه دارند. عالمانی که حق و حقیقت را فدای منافع و مصالح شخصی و خانوادگی و قبیله گرایانه نکردند و زندگی شخصی و اجتماعی آنان، همچون چشمه ای زلال پیمایندگان حقیقت را سیراب کرد.
هر چند برخی از ما، قدرشناس این نعمت بزرگ نبودیم و اکنون، جای خالی ایشان در استان کرمانشاه حس خواهد شد اما یقین داریم این روحانی مهذب، کارنامه ای درخشان، پاک و ارزشمند در پیشگاه پروردگار و در محضر مردم شریف استان کرمانشاه ارائه نمودند و بروز عملی : «العلماء باقون مابقی الدهر» در کرمانشاه عزیز بودند.
در پایان ضمن تبریک به نماینده ی منتخب رهبری برای اعتماد رهبر انقلاب به ایشان، گوشه ای از سخنان امام راحل را یادآور می شویم که انصافاً آیت اله علما در جامه ی عمل پوشاندن به این گفته، موفق عمل نمودند:
باید عالِم وقتی که در یک جامعه ای می رود، در یک محلی می رود، در یک دهی می رود، در یک شهری می رود، دنبال این باشد که تزکیه کند آنها را، قبل از اینکه تعلیم کند آنها را. باید معلمینی که در دانشگاه می آیند و می خواهند تربیت کنند و تعلیم بدهند به دانشجوها، همراه آنها یک عالمی باشد که تزکیه کند.
۲۱ مهرماه ۱۴۰۲ شمسی-
محمد حسین ترکمن
