به گزارش ایسنا، آرامکوی سعودی یکشنبه هفته جاری اعلام کرد قیمت فروش رسمی گریدهای نفتی خود به آسیا برای محموله‌هایی که در فوریه بارگیری می‌شوند را به میزان دو دلار در هر بشکه نسبت به سطح قیمت ژانویه کاهش خواهد داد.
در نتیجه، قیمت گرید نفتی «عرب لایت»، یک دلار و ۵۰ سنت در هر بشکه بالاتر از میانگین نفت عمان/دوبی برای فوریه می‌شود در حالی که این نرخ برای محموله‌های ژانویه، سه دلار و ۵۰ سنت بود.
این بزرگترین کاهش قیمت فروش رسمی نفت عربستان سعودی در ۱۳ ماه گذشته است و احتمالا، پاسخی به پالایشگاه‌های آسیایی است که عمده صادرات نفت آرامکو را خریداری می‌کنند و خواستار قیمت رقابتی‌تر نفت عربستان نسبت به سایر صادرکنندگان نفت خاورمیانه و همچنین صادرکنندگان آمریکایی و آفریقایی شده‌اند.
مسئله برای پالایشگاه‌های آسیایی این است که آیا قیمت فروش پایین‌تر، کافی خواهد بود تا آنها را به خرید نفت قراردادی از آرامکو ترغیب کند یا حتی تشویق شوند که خریدشان را افزایش دهند.
با وجود کاهش قیمت فروش، نفت عربستان ممکن است برای پالایشگاه‌های آسیایی در مقایسه با گریدهای نفتی مشابهی که از سوی صادرکنندگان دیگر عرضه می‌شود، گران‌تر باشد.
نفت عربستان سعودی برای آسیا بر اساس میانگین نفت عمان/دوبی، قیمت گذاری می‌شود که از دو شاخص منطقه‌ای تشکیل شده است.
بهای معاملات نفت عمان روز دوشنبه در ۷۷ دلار و ۸۳ سنت در هر بشکه بسته شد در حالی که بهای معاملات نفت دوبی برای تحویل فوری، ۷۷ دلار و ۹۰ سنت بود که میانگین قیمت نفت عمان/دوبی را به ۷۷ دلار و ۸۷ سنت می‌رساند.
با توجه به قیمت فروش رسمی نفت عربستان در فوریه که یک دلار و ۵۰ سنت بالاتر از میانگین قیمت نفت عمان/دوبی تعیین شده است، به فرض ثابت ماندن این قیمت، پالایشگاه‌های آسیایی باید برای محموله‌های «عرب لایت» که در فوریه بارگیری می‌شوند، ۷۹ دلار و ۳۷ سنت در هر بشکه پرداخت کنند.
نفت سبک «بانی لایت» نیجریه که چگالی مشابه «عرب لایت» دارد، روز دوشنبه در ۷۷ دلار و ۳۲ سنت در هر بشکه و نفت کابیندای آنگولا در ۷۷ دلار و ۲۲ سنت بسته شدند. این به معنای آن است که گریدهای نفتی آفریقایی، رقابتی‌تر از نفت «عرب لایت» برای پالایشگاه‌های آسیایی هستند؛ حتی اگر هزینه حمل آنها با توجه به سفر دریایی طولانی‌تر، اندکی بالاتر باشد.
گرید نفتی «عرب اکسترا لایت» که دومین گرید نفتی صادراتی بزرگ آرامکو است، با گریدهای نفتی سبک‌تری شامل برنت و وست تگزاس اینترمدیت رقابت می‌کند.
قیمت فروش «عرب اکسترا لایت» برای محموله‌هایی که در فوریه بارگیری می‌شوند، یک دلار و ۵۵ سنت در هر بشکه بالاتر از میانگین قیمت نفت عمان/دوبی قیمت گذاری شده است.
وست تگزاس اینترمدیت روز دوشنبه در ۷۰ دلار و ۷۷ سنت و قراردادهای نفت برنت در ۷۶ دلار و ۱۲ سنت بسته شدند. این به معنای آن است که در حال حاضر، وست تگزاس اینترمدیت و برنت برای پالایشگاه‌های آسیایی، رقابتی‌تر از گرید نفتی «عرب اکسترا لایت» آرامکو هستند.
البته، این قیمت تنها عامل بازدارنده صادرات آرامکو نیست و عامل مهم دیگر، امنیت این غول سعودی به عنوان یک تامین کننده قابل اطمینان و بلندمدت با شهرت ثابت شده است.
عمده نفت آرامکو تحت قراردادهای بلندمدت فروخته می‌شوند که به هر دو طرف، در تامین یا خرید حجم قراردادی، انعطاف می‌دهد. این به معنای آن است که کشورهای واردکننده آسیایی می‌توانند حجم متغیری نفت از آرامکو بخرند و آمار اخیر واردات نفت به چین، نشان می‌دهد که این روند، چطور اتفاق می‌افتد.
واردات چین
بر اساس داده‌های گردآوری شده واحد تحقیقات نفت شرکت LSEG، چین که بزرگترین وارد کننده نفت در جهان است، در دسامبر، ۱.۳۸ میلیون بشکه در روز نفت از عربستان سعودی وارد کرد که در مقایسه با ۱.۷۰ میلیون بشکه در روز در نوامبر، کاهش داشت و کمترین میزان واردات از ژوئیه بود.
در مقابل، واردات نفت چین از آمریکا در دسامبر، ۴۳۰ هزار بشکه در روز بوده است که در مقایسه با ۲۲۰ هزار بشکه در روز در نوامبر، افزایش داشت و بالاترین میزان از ژوئن بوده است. همچنین میزان واردات چین از برزیل در دسامبر، ۸۴۰ هزار بشکه در روز بود که بالاتر از ۸۱۰ هزار بشکه در روز در نوامبر و سومین رشد ماهانه متوالی بود.
اقدام آرامکو در کاهش قیمت فروش رسمی نفت خود، با این دیدگاه بازار همخوانی دارد که این شرکت تلاش می‌کند نفت خود را در بازارهای آسیایی مهم، رقابتی‌تر کند.
این اقدام نشان می‌دهد که آرامکو این سیگنال را ارسال کرده که از سهم بازارش دفاع خواهد کرد و کاهش بیشتر تولید، خارج از بحث است.
سیاست انرژی سعودی مانند سطح تولید، توسط وزارت انرژی این کشور تعیین می‌شود در حالی که آرامکو در نسخه‌های سیاستی کار می‌کند تا بیشترین درآمد و روابط قوی با مشتری را داشته باشد.
بر اساس گزارش رویترز، کاهش تولید که عربستان سعودی به عنوان بخشی از تعهدات خود در گروه اوپک پلاس با آن موافقت کرده است، چارچوب سیاستی را برای آرامکو فراهم می‌کند اما تصمیمات مربوط به قیمت فروش رسمی بیانگر قرائت آرامکو از شرایط بازار است.
