به گزارش خط نیوز، احتمالا محسن رضایی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی باز می گردد.
به نوشته «پارس»، سردار محسن رضایی که از سال ۱۳۷۶ از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خارج شده بود مجددا طی درخواستی خواهان بازگشت به این نهاد انقلابی شده است.
هدف اصلی وی از بازگشت به این نهادِ پاسدار ارزشهای انقلاب، تقویت بنیه علمی و نهاد دانشگاهی سپاه، عنوان شده است.
احتمالا پس از پذیرش مجدد درخواست رضایی، وی در دانشگاه امام حسین(ع) مستقر خواهد شد و همزمان نیز در مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز حضور خواهد داشت.
وی در حال حاضر عضو هیات علمی دانشگاه با درجه دانشیاری(Associate Professor) است که با توجه به طی مراتب علمی، به عنوان استاد(Professor) در دانشگاه امام حسین(ع) مشغول فعالیت علمی خواهد شد.
لازم به ذکر است سردار محسن رضایی در روز قدس نیز رسما با لباس سپاه در راهپیمایی شرکت کرده بود.
در صورت پذیرش درخواست محسن رضایی جهت حضور مجدد در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، با توجه به ممنوعیت قانونی، وی دیگر نمی تواند برای هیچ انتخاباتی، نامزد شود.
محسن رضایی میرقائد در خرداد ۱۳۵۸ به عضویت سپاه درآمد. در شهریور ۱۳۶۰ از سوی حضرت امام خمینی(ره) به فرماندهی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (به عنوان پنجمین فرمانده کل سپاه) منصوب شد و در دوران پرافتخار هشت سال دفاع مقدس، فرماندهی سپاه اسلام را برعهده داشت.
در دوره تصدی فرماندهی کل سپاه پاسداران، سازمان رزم سپاه را طرح ریزی کرد و به فرمان حضرت امام(ره)، سپاه را به ۳ نیروی زمینی، دریایی و هوایی مجهز نمود و توانست سپاه را در قالب ۵ نیرو سازماندهی کند.
در این دوره همچنین اقدام به تأسیس دو دانشگاه امام حسین(علیه السلام) و بقیه الله(عجل الله فرجه) نمود و به منظور بهره گیری از ظرفیت یگان های مهندسی سپاه برای کمک به دولت در اجرای طرح های عظیم سازندگی کشور، خود شخصاً فرماندهی قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء را برعهده گرفت.
در شهریور ۱۳۷۶ پس از قبول استعفای وی توسط رهبر معظم انقلاب و فرماندهی کل قوا، از سوی ایشان به عنوان «دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام» منصوب گردید.
* چرا لباس سپاه پوشیدم؟رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت پس از حضور در راهپیمایی روز قدس با پوشیدن لباس سپاه ،دل نوشته ایی به شرح زیر نوشت:
«بازگشت به ارزشهای انقلاب»
کجا رفت آن صمیمیت‌ها، آن برادری‌ها، آن اعتمادها؟
کجا رفت آن شهادت طلبی، آن مجاهدات بدون ادعا؟
کجا رفت آن دست محرومان را گرفتن؟
کجا رفت اجابت فریادهای «یا للمسلمین»؟
کجا رفت آن شعارهای حمایت از مستضعفین و پا برهنه‌ها؟
از حقیر سوال شد که چرا لباس پاسداریِ بدون درجۀ سال‌های اول انقلاب را در راه پیمایی روز قدس پوشیدی؟
یک کلام خواستم بگویم: برگردیم به ارزشهای انقلاب، برگردیم به صفا و صداقتِ روزهای آزادی خرمشهر، برگردیم به برادری‌ها، برگردیم به فضای رفع محرومیت، برگردیم به سلامت اقتصادی روزهای اول انقلاب، برگردیم به وحدتِ روزهای بعد از شهادت شهید بهشتی. به راستی در کشور چه چیز کم داریم؟
رهبری و نظامی داریم که همچون نخ تسبیح، همۀ ما را گرد یکدیگر جمع می‌کند. ملتی داریم که پانصد میلیون جمعیت را در کل منطقه میتواند اداره کند. معادن و منابعی داریم که قادر است یک میلیارد جمعیت را رفع نیاز کند، دین و مذهبی داریم که میتواند قلوبِ سخت ترین دشمنانِ بشر را تسخیر کند.
البته نمی‌گویم خدای ناکرده تمام ارزشهای انقلاب از دست رفته که، اگر چنین بود محاصره اقتصادی نمی‌شدیم، غرب و اسرائیل با ما خصومت نمی‌ورزیدند، بلکه می‌خواهم بگویم که تنها راه جهشِ این انقلاب و رفع مشکلاتِ ناشی از فساد و تبعیض و فقر در کشور، فقط و فقط بازگشت صادقانه و گسترده به ارزشهای انقلاب اسلامی است که باید از مسئولان و جناح‌های سیاسی کشور آغاز شود.
ارزشهای انقلاب، تنها ساده زیستی و استکبار ستیزی نیست، برادری، شهادت طلبی، صداقت و صمیمیت و نیز حفظ بیت المال و ... همه و همه جزء لاینفک ارزشهای انقلابند. همه ارزشهای انقلاب را باید با هم ببینیم.
آری، لباس سپاه پوشیدم که هم از رزمندگان و مظلومین سوریه، فلسطین و عراق حمایت کنم و هم بگویم تنها راه نجات منطقه، این است که ما در داخل کشور، عمیقا به ارزش های انقلاب اسلامی برگردیم.
موج ناامنی که از سوریه و عراق شروع شده و امروز به فلسطین رسیده است اگر مهار نشود در ماه های آینده وارد لبنان و خلیج فارس شده و احتمالا در آنصورت به ایران هم کشیده خواهد شد.
می بینید که در مذاکرات ۱+۵ در مقابل تواضع و فروتنی ایران، چگونه زیاده خواهی می‌کنند. آری، ما باید قوی تر شویم، ولی تنها راه آن، بازگشت کامل به ارزشهای انقلاب است. جامعۀ ما نیاز به آزاد سازی یک انرژی بزرگ معنوی دارد که تنها، با بازگشت به ارزشهای انقلاب، این مهم، شدنی است.
