کد مطلب: 33375
پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۴۱
رسانه‌های عبری درباره‌ی افشاگری واشینگتن پست چه می‌گویند؟
دعوای نتانیاهو و اوباما عامل افشای راز ترور حاج رضوان
به گزارش خط نیوز ، «درز دادن عمدی» نحوه‌ی ترور شهید عماد مغنیه توسط آمریکایی‌ها، در چند روز گذشته بخش مهمی از رسانه‌ای عبری را به خود مشغول کرده است. سؤال تحلیلگران این رسانه‌ها بیشتر متمرکز است بر «زمان» این افشاگری، و هدف آن و اینکه پیام پشت آن، دقیقا خطاب به چه طرفی بوده است. به گزارش روزنامه‌ی الاخبار لبنان، اکثر تحلیلگران صهیونیست بر این باورند که واشنگتن می‌خواهد به تل آویو (و البته به عموم شهرک‌نشینان) بگوید که نخست‌وزیر فعلی‌شان بنیامین نتانیاهو به روابط دوجانبه ضربه می‌زند و این، می‌تواند موجب خسارت‌هایی در کمک‌های امنیتی و اطلاعای آمریکا به اسرائیلی گردد، «بیایید، این هم یک نمونه از کمک‌های ما!»
این «افشاگری آمریکایی» جدید را می‌توان نقطه‌ی اوج یک سلسله درگیری و انتقادات متقابل بین دولت نتانیاهو و دولت اوباما (به ویژه در موضوع هسته‌ای ایران) دانست، خصوصا که تل آویو از امضای توافقنامه‌ی هسته‌ای با ایران که واشنگتن در پی آن است، هراس دارد. آخرین نمونه‌ی درگیری‌ها هم دعوت کنگره‌ی آمریکا از نتانیاهو برای سخنرانی در آنجا (و پذیرش نتانیاهو) بود که بدون هماهنگی قبلی با دولت آمریکا صورت می‌گرفت و از همین جهت دولت اوباما، این را «توهین» به رئیس‌جمهور تلقی کردند. همین مسئله موجب شد کاخ سفید اعلام کند که اوباما و هیچ یک از وزرایش با این «مهمان ناخوشایند» دیدار نخواهند کرد.
پیش از این «افشاگری آمریکایی»، بحث و جدل و «سوءتفاهم» و تکذیب‌هایی هم بین منابع امنیتی آمریکایی و طرف‌هایی در کنگره و موساد درباره‌ی افزایش تحریم‌ها ضد ایران (که کنگره در پی آن است) رخ داده بود. مثلا آمریکایی‌ها این مطلب را به بیرون درز دادند که موساد (بر خلاف موضع دولت تل آویو) خواهان آن است که تحریم‌های جدیدی ضد ایران وضع نشود چراکه می‌ترسد این منجر به از هم پاشیدن مذاکرات گردد و این نیز بازتاب منفی بر اسرائیل داشته باشد.
این «درز دادن اطلاعات» باعث عصبانیت نتانیاهو شد و به موساد دستور داد بیانیه‌ای منتشر کند (و برای اولین بار در تاریخ) بر به وجود آمدن «سوءتفاهم» و بی دقتی از طرف آمریکایی‌ها تأکید کند. بیانیه‌ای که از نظر دولت آمریکا، تکذیب صحبت دولت محسوب می‌شد.
گزارش واشنگتن پست و نیوزویک برای تل‌آویو یک «صاعقه» محسوب می‌شد. این گزارش‌ها را می‌توان اوج سلسله انتقادات متقابلی (توافقنامه‌ی احتمالی با ایران) دانست که توسط «مسئولین ناشناس» دوطرف مطرح می‌شد؛ از جمله یک سری «درز دادن»ها و «درز دادن‌های متقابل» و تکذیب هر کدام نسبت به طرف دیگر و متهم کردن طرف مقابل به انتشار اطلاعات غیر دقیق.
در روز جمعه‌ی گذشته، شبکه‌های عبری در بخش‌های اصلی خبری خود از برخی مسئولین اسرائیلی (بدون ذکر نام آنها) نقل کردند که حکومت اوباما آماده است ایران را با هزارن سانتریفیوژ رها کند (۶۵۰۰ سانتریفیوژ به گفته‌ی شبکه‌ی دو و ۷۰۰۰ سانتریفیوژ به گفته‌ی شبکه‌ی ده) و این بدان معناست که آمریکایی‌ها کماکان ایران را در حالی رها می‌کنند که تنها در ظرف چند ماه بتواند سلاح اتم بسازد.
آمریکایی‌ها سریع پاسخ داده و این اطلاعات و صحبت از «کوتاه آمدن اوباما در برابر ایران» را «چرند محض» توصیف نمودند.
یائیر لبید وزیر اقتصاد سابق رژیم صهیونیستی (که به تازگی حزب «آینده‌ای هست» را تأسیس کرده)، گزارش آمریکایی‌ها را انعکاسی از بحران روابط بین تل آویو و واشنگتن توصیف کرد. تحليل‌گر مسائل نظامی شبکه‌ی ده، آلون بن دیوید هم معتقد است انتشار دو گزارش این دو نشریه‌ی آمریکایی دقیقا در این زمان، یک پیام واضح به اسرائیل است که سطح عالی روابط بین دو کشور را در دوره‌ی جورج بوش و ایهود اولمرت یادآوری می‌کند.
یوسی میلمان تحلیلگر نظامی وزنامه‌ی معاریو نیز در در مقاله‌ای با عنوان «بدون ما نمی‌توانید» نوشته است که انتشار گزارش آمریکایی‌ها در این زمان «اتفاقی نیست. به نظر می‌رسید کسی می‌خواسته پیامی به ملت [جعلی] اسرائیل و نتانیاهو بفرستد که: شما بدون کمک آمریکا نمی‌توانید کاری کنید و سیاست نخست‌وزیرتان به روابط دوجانبه صدمه می‌زند.»
رونین برگمن تحلیلگر امور نظامی روزنامه یدیعوت أحرونوت نیز درباره‌ی نقش سفارت آمریکا در دمشق در ترور شهید مغنیه نوشت: «از آنجا که آمریکا در دمشق سفارت دارد، می‌توانست از شرایط دیپلماتیکش در عملیات استفاده کند، کمااینکه کارمندانش در سوریه حضور قانونی داشته‌اند و می‌توانسته‌‌اند پس از اجرای عملیات، نقش پناه را برای انجام‌دهندگان آن ایفا نماید.»
/رجا
