حسین قدیانی در قطعه 26 نوشت:
نیمه شعبان، باز هم عکس ماه در چاه افتاد… این بار ماه کامل!… و دعای کمیل شیعیان مصر، ناتمام، تمام شد… ما اینجا چه راحت، مناجات شعبانیه می خوانیم!… کاش «مالک» به مصر می رسید… کاش عزا نمی شد جشن تولد خورشید… و خدا عالم است کی آه شیعه، گلوی دجال را بگیرد… اینک «شهدای انتظار» از مصر گرفته تا شام، با خون سرخ خود «دعای فرج» می خوانند… «اللهم کن لولیک الحجت بن الحسن»… آنهم در اوج مظلومیت… خدایا! نوبت حکومت جهانی حزب الله، پس کی فرا می رسد؟!… «صدق الله العظیم» بی «علی (ع)»، عامل وحدت نشد… داریم می بینیم که تفرقه را تشدید کرده است… اینک حضرات سلفی، «سلمان رشدی» را مسلمان تر از «سلمان فارسی» می دانند!… و شیعه را اصولا مسلمان نمی دانند!… با اینها باشد به خدای ابوتراب هم می گویند «خارجی»!… سلفی ها و تکفیری ها، هرگز شاخه ای از اهل سنت نیستند… اخوان المسلمینِ مصطفی اسماعیل نیستند!… و بوی نفت ملک عبدالله را به عطر تلاوت عبدالباسط ترجیح می دهند… من اما گمانم بهترین قاری قاهره، «شهید شیخ حسن شحاته» باشد… «اشهد ان علی ولی الله»… این روزها در کشور عزیز، همه آزادند الا «یا ایها العزیز»… و سلفی ها، به جای آیات قرآن، با بندهای بیانیه حقوق بشر، استخاره می گیرند… حوزه علمیه سلفی ها، دانشگاه الازهر نیست… رسما کاخ سفید است!… سلفی ها، شعبه ای از شعبده ابلیس اند… فرقه تفرقه… «ناطق من الشیطان»… شیطان بزرگ!… کاش به جای «مختار» و «سلیمان» و «یوسف پیامبر»، «مالک» می رسید به مصر… فتنه بالا گرفته… زهر خورانده اند در کام آدمیت… و دنیا، آری! همه دنیا دارد تو را می خواند حضرت موعود (عج)… زمین پر شده از جور و ستم… آتش و دود… زمان نیز… اینک «آخرالزمان» است… و در صحرای سینا، همه صدایی شنیده می شود الا صوت داوود… گره افتاده به کار بشر… لکنت گرفته زبان آدمی زاد… و حرفش را نمی خرند اصحاب زور… عشق شده کفر… اشک شده شرک… نام علی (ع) شده جرم… آزادی بیان، «آیات شیطانی» را تحمل می کند، اما رهسپار زندان می کند «آیات القرمزی» را… «آزادی بیان»!… بشریت، دروغی از این بزرگ تر نشنیده… «حقوق بشر»!… چه ناسزای رکیکی… سلفی ها، بیش از آنکه «مسئله مسلمین» باشند، «مصیبت بشریت» اند… بازیگران نقش حرمله… که حروف تیر سه شعبه را دقیقا از مخرج کمان ادا می کنند… و می کشند و می کشند و می کشند… گویی شهوت کشتار دارند… و سیر نمی شوند هر چه می کشند… سلاطین عالم، خود مشغول عیاشی اند، اما تور ترور راه انداخته اند در بلاد مسلمین… جزایر قناری و صنعت توریسم… اما جشن نیمه شعبان و صنعت تروریسم!… صنعت جنایت… صنعت ارعاب و وحشت… این خونخواران آخرالزمان، چشم آسمان را دور دیده اند… چشم عباس بن علی (ع) را… و من حالا می فهمم که چرا مهدی (عج) با ذوالفقار می آید… و چرا آن همه گریه می کرد نوح… و چرا انسان در رنج آفریده شده… داد نزنیم علیه این بیداد، تاریخ، محکوم خواهد کرد سکوت ما را… و اگر در مقام عمل، چاره ای نجوییم، تاریخ، محکوم خواهد کرد داد ما را… حتی محکوم کردن ما را!… وقتی تاوان جشن نیمه شعبان می شود جان… وقتی سلفی ها صدای سنی و شیعه را با هم درمی آورند… وقتی هنوز زنده به گور می کنند دختران را… وقتی قبر حجر را می شکافند… وقتی قدر صحابی پیامبر را نگه نمی دارند… وقتی حنجره ها را می درند… وقتی تجارت می کنند با قلب اطفال بی گناه… و وقتی این همه چرک و آلوده است زمین… باید تمام کرد کار نیمه تمام ابراهیم را… خدایا! غیبت دارد سنگین تمام می شود برای بشریت…

خط نيوز