خط نيوز - سقف درآمد پزشکان بالاخره کجاست؟

جامعه پزشکی فقط شامل پزشکان ایثارگر دوران کرونا و دفاع مقدس نیست، واقعیت آن است که روحیه سوداگرایانه در بخش هایی از جامعه شریف پزشکی نیز رسوخ کرده و نمودهایی از آن را هرچند وقت یکبار از زبان و گفتار مقامات عالی وزارت بهداشت می‌بینیم.

ویزیت پزشکان [عمومی] باید 120 هزار تومان باشد تا با هزینه‌های آنها همخوانی داشته باشد»، این گزاره کلیدی بود که محمد رئیس‌زاده، رئيس کل سازمان نظام پزشکی به‌ مناسبت «هفته بسیج» در یک سخنرانی مطرح کرد. سخنرانی که حال‌وهوای انقلابی هم البته داشت و در آن ارزش‌های انقلاب اسلامی و دفاع مقدس مطرح شد. خوب دقت کنید در محفلی مرتبط با بسیج که گفته می‌شود نماد سادگی و تعاون است صحبت از ویزیت سنگین برای پزشکان عمومی است. البته چنین سخنانی از مقام‌های مسئول در محافل این چنین مسبوق به سابقه است. گستردگی خدمات پزشکان عمومی و اهمیت هزینه‌ها سخنان رئیس‌زاده درباره ویزیت پزشکان عمومی بوده که خدمات مشخصی در حوزه پزشکی به جامعه ارائه می‌دهند. پزشکان عمومی از جهت وظایف، طیف گسترده‌ای از خدمات را در حوزه تشخیص بیماری‌ها برعهده دارند. هرسال هم بیماری‌های شایعی مانند آنفلوآنزا و سرماخوردگی وجود دارد که مراحل تشخیص و درمان آن برعهده پزشکان عمومی است. بنابراین مراجعات به این پزشکان از پزشکان متخصص بیشتر است و هزینه ویزیت آنها از اهمیت دوچندانی برخوردار است. در حال حاضر هزینه ویزیت پزشکان عمومی در بخش خصوصی (سال 1400) قریب به 67 هزار تومان است و درخواست رئیس کل سازمان نظام پزشکی برای ویزیت 120 هزار تومانی یعنی افزایشی معادل 100 درصد برای دریافت خدمات آنها. احتمالا رئیس‌زاده برای افزایش ویزیت پزشکان متخصص بیشتر از 120 هزار تومان هم مشکلی نداشته باشد. چرا که در نرخ‌های سال 1400 ویزیت آنها گران‌تر هست و انتظار عمومی بر این است که پزشک متخصص درآمد بیشتری نسبت به پزشکان عمومی و سایر ارائه دهندگان خدمات پزشکی داشته باشند. اما سقف این افزایش درآمدها کجاست. جای سوال است چرا پزشکانی که می‌توانند با پروانه پزشکی خود وام‌های معقولی بگیرند و در مناطق مرکزی، جنوب و حاشیه شهرهای بزرگ و همچنین شهرستان‌ها مطبی تجهیز کنند و با اندکی انصاف و مدارا در دریافت ویزیت از بیماران به درآمدی معقول برسند، با همین تعرفه‌های کنونی رضایت ندارند. چرخیدن چرخ زندگی یک پزشک با ویزیت 5 بیمار وقتی یک کارگر متاهل روزانه 140 هزار تومان درآمد دارد و با خط فقر 11 میلیون و 500 هزار تومان یک پزشک تنها با دیدن 5 بیمار (براساس تعرفه‌های کنونی) می‌تواند همه از عهده همه مخارج زندگی‌اش بر بیاید چرا باید انقدر توقع‌شان بالا باشد که رئیس کل سازمان نظام پزشکی حتی در محفلی مرتبط با بسیجیان درخواست افزایش قریب به 100 درصدی را تنها برای ویزیت پزشکان عمومی مطرح کند و در عوض حرفی از انصاف در دریافت ویزیت پزشکان نزند! تصویری از سریال روزگار قریب پزشکی یک حرفه و پیشه بود... پزشکی از گذشته‌های دور یک حرفه و پیشه بوده مانند سایر مشاغل جامعه؛ اگر کسی سریال «روزگار قریب» (زندگی‌نامه مرحوم دکتر قریب) را از تلویزیون دیده باشد به وضوح شکل پیشه‌ای بودن این حرفه در گذشته معاصر ایران را می‌بیند. اما کم‌کم حرفه پزشکی به یک حرفه لوکس تبدیل شد و تغییر سبک زندگی‌ در ایران به‌ویژه بعد از دهه 70 باعث شد این موضوع شتاب بیشتری بگیرد. کم‌کم ارائه خدمات پزشکی براساس توجه به ابعاد انسانی این حرفه و درمان بیماران و رسیدن به سلامت بیماری رنگ باخت. دیو طمع در جامعه پزشکی امروز برخی از پزشکان در صدر اقشار مرفه جامعه قرار گرفته‌اند و نگاه‌شان براساس طمع، منفعت طلبی، و تفاخر بین سایر اقشار جامعه تعریف می‌شود. برای همین چه بسا برخی از همین پزشکان حتی زحمت یک معاینه درست و حسابی را در مطب خودشان هم نمی‌کشند و حاضر نیستند به سوالات بیمارشان پاسخ دهند ! وقت گذاشتن برای صحبت‌های بیمار، توجه به نیازهای او، وقت گذاشتن برای تشخیص و درمان بیماری در مطب بسیاری از پزشکان به یک رویای گران تبدیل شده است. گویا آنها به مراجعان به چشم بیمار و نیازمند کمک که برای بهبود حالشان سوگند خورده‌اند نگاه نمی‌کنند. برای همین می‌بینیم آنها وقت کمتر برای بیماران می‌گذارند تا بیمار بیشتری را ویزیت کنند و در این بین اگر نرخ ویزیت‌ها هرسال به شکل تصاعد هندسی و بی‌قواره بالاتر هم رفت چه بهتر! طمع پزشکان حتی در بخش دولتی طمع برخی پزشکان فقط مربوط به بخش خصوصی نیست و در بخش دولتی هم انقدر زیاد است که وزیر بهداشت برای حقوق ماهانه آنها چانه‌زنی غیر متعارف می‌کند و درخواست حقوق بیش از سقف قانونی و مجاز دستمزدها در کشور را می‌کند. همین رفتارها باعث شده تا پزشکی از آن قداست و پاکی سابق خود خارج بشود. هرچند هنوز پزشکان شریف در این کشور هستند که بدون شک پیام این مطلب متوجه این افراد نیست. در ماجرای کرونا هم اعضایی از کادر درمان و پزشکانی بودند که جان‌برکف بر بالین بیماران مبتلا حاضر شدند و چه‌بسیار از آنها که امروز در بین ما نیستند و «شهید» شدند. سلامت مردم در تهدید؛‌ پزشکان درگیر طمع! اما واقعیت جامعه پزشکی تنها شامل این قشر از پزشکان شریف نیست. نمی‌شود تا حرف از جامعه پزشکی زده شد یک عده فداکاری برخی از آنها در دوران دفاع مقدس و در این اواخر ایثارشان در روزگار کرونایی را به‌رخ بکشد اما حرفی از طمع برخی از پزشکان نگویند. همه مردم پول آنچنانی برای خدمات گران دندانپزشکی ندارند. اما بسیاری از مردم دندان‌هایشان نیاز به درمان جدی دارد و سلامت‌شان در معرض تهدید است. گران‌شدن برخی خدمات مانند دندان‌پزشکی، پوست و مو زیبایی باعث شده است که این موضوع سایر خدمات پزشکی در این بخش و سایر تخصص‌ها و حتی پزشکان عمومی را در بربگیرد. گویا عزم راسخی برای مقابله نیست! طمع در بسیاری از بخش‌های جامعه پزشکی ریشه دوانده است، افراد دیگر به کم راضی نیستند، این درحالی‌ است که بسیاری از مردم ایران در سختی زندگی می‌کنند و به خدمات پزشکی نیازمندند و از دریچه انسانی حق دارند به خدمات مناسب دسترسی داشته باشند. اما وقتی هزینه ویزیت پزشکان از زبان یک مقام مسئول به‌حدی بالا درخواست می‌شود که نسبت به قیمت امسالش رشد 100 درصدی را نشان می‌دهد معلوم می‌شود عزم راسخی برای مقابله با این طمع در جامعه پزشکی نیست! در این بین درد ما مردم که با این وضعیت جامعه پزشکی به‌راحتی و ارزان درمان‌ شدنی نیست، شاید نگاهی به دو بیت از غزلیات حافظ مرهم آلام‌مان شد:‌ تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد **** وجود نازکت آزرده گزند مباد سلامت همه آفاق در سلامت توست **** به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد