خط نيوز - چرا اصلاح‌طلبان نمی‌خواهند فضای سیاسی کشور آرام باشد؟/ غوغاسالارانی که به دنبال ایجاد التهاب همیشگی هستند

چرا اصلاح‌طلبان نمی‌خواهند فضای سیاسی کشور آرام باشد؟/ غوغاسالارانی که به دنبال ایجاد التهاب همیشگی هستند

اصلاح‌طلبان که به آن‌ها لقب غوغاسالار را داده‌اند همواره منفعت سیاسی خود را در بهم ریختگی اوضاع کشور دیده‌اند.

گروه سیاسی جهان نيوز: اصلاح‌طلبان که منافع خود را به فضای غوغاسالاری و بلبشو سیاسی گره زده‌اند به طور کاملا جالب توجهی سعی می‌کنند از اتمام التهابات موجود جلوگیری کنند. جالب اینجاست که این افراد در تحلیل‌های قابل تامل خود از فضای سیاسی اجتماعی کشور دو رویکرد مهم را در پیش گرفته اند که هر کدام به یک نقطه یعنی آشوب مداوم ختم می شود. از یکسو اصلاح طلبان سعی دارند نشان دهند که مشکلات اجتماعی سیاسی کشور بسیار گسترده است و همین مشکلات است که منجر به ایجاد التهابات اخیر شده است. همچنین با کاهش این التهابات اصلاح طلبان سعی دارد آتش آشوب ها را زنده نگاه دارند و مطرح می‌کنند که مشکلات تمام نشده است و در آینده مثل آتش زیر خاکستر بازهم با اضافه شدن هیزمی دیگر شعله ور می شود. در همین رابطه، روزنامه جمهوری‌اسلامی در یادداشتی به مسئولان هشدار داد که تصور نکنند با فروکش کردن اعتراضات، نارضایتی‌ها تمام شده است و در این حوزه نوشت: «نکته مهمی که در حاشیه حوادث اخیر باید مورد توجه عمیق مسئولین قرار گیرد اینست که این حوادث نشان دادند مردم مطالباتی دارند که به عملکرد کارگزاران نظام و کشور به ویژه در مسائل اقتصادی، معیشتی و حقوق شهروندی مربوط می‌شوند. تبعیض‌ها و عدم انطباق گفتارها با عملکردها موجب سلب اعتماد مردم از مسئولین شده است. با فروکش کردن تظاهرات و اغتشاشات، نباید مسئولین تصور کنند نارضایتی‌ها پایان یافته و دیگر خبری نیست. شرایط کنونی همچون آتش زیر خاکستر است که با جرقه کوچک دیگری باز هم شعله‌ور خواهد شد. بنابراین، هرچه زودتر باید عوامل نارضایتی‌ها ریشه‌کن شوند که اگر چنین شود، مردم همچون گذشته در همه حال پشتوانه نظام خواهند بود.» با همین خط تحلیلی «علی ربیعی» از جمله دولتمردان دولت روحانی بدون اشاره به اتفاقات دولت متبوع خود می‌گوید: «تمام سنجش های ما از یک سال پیش به این طرف نشان می دهد که مدام امید به آینده رو به کاهش است. علت حضور کسی که امروز در خیابان است را «عدم امید نهادینه شده» نیز می توان تفسیر کرد. طبقه متوسط فرهنگی در این روزها مدام یا دست به حمایت ضمنی در اعتراضات زده یا در خیابان ها حضور داشتند.» وی افزود: «من فکر می کنم در سه چهار روز آینده ماجرا فروکش می کند ولی نباید مسأله را فراموش کرد. می ترسم و نگرانم که با فروکش کردن مسأله، سیاست های غلط هم فراموشی شود تا خدای نکرده اتفاق دیگر و باز هم تکرار اتفاقات پیشین! اگر می خواهم بدانم راه حل چیست، واقعا این را دستاویز گفت و گوی اجتماعی قرار بدهیم. واقعا اگر صدا و سیما می خواهد به جامعه خدمت کند، همین موضوع را موضوع یک بررسی بی طرفانه قرار بدهد.» آذر منصوری فعال سیاسی اصلاح طلب نیز در این زمینه بدون در نظر گرفتن سیاست های این جریان در سال‌های گذشته بیان می کند: «نباید فراموش کرد، مدت‌هاست جامعه‌شناسان، تحلیلگران و اساتید نسبت به شکاف موجود میان دولت و ملت هشدار می‌دهند و خواستار بازنگری جدی در تصمیمات اشتباه قبلی هستند. اشتباهاتی که باعث شده تا میزان مشارکت‌های عمومی کاهش پیدا کند و فاصله مردم با سیستم افزایش یابد.» روزنامه اعتماد نیز درمطلبی قابل تامل اغتشاشات اخیر را یک جنش نامید و نوشت: این بار نوع اعتراض و ترکیب معترضان متفاوت است و پیگیری مطالبات را در دستور کار خود قرار داده است. جنبشی که فارغ از هر نتیجه و دستاوردی، پیامی رسا و گویا برای سیاستمداران دارد. نسل دوم پس از انقلاب حالا در این شرایط حساس ب سیاستمداران هشدار می دهند که این نسل اجبار را بر نمی تابد.» همچنین این روزنامه در یادداشتی با عنوان «اعتراض حقی که پاسداشت نمی شود» نوشت: « در اصل وظیفه پلیس آرام کردن خشونت هاست نه آنکه با توسل به زور اعتراضات را سرکوب کند. سرکوب اعتراضات به وسیله پلیس کج فهمی سیاست های مرتبط با حق اعتراضات است. با این حال این جریان سیاسی در همه حال سعی دارد فضا را ملتهب سازد. التهاب برای این جریان به عنوان یک ضرورت برای رسیدن به اهداف سیاسی برشمرده می‌شود و به هیچ وجه این جریان به فکر بحث امنیت و آرامش و ایجاد ثبات برای کسب کار و زندگی روزمره مردم نیست. در این حوزه آنچه این جریان به آن باور دارد آنارشیستی کردن فضای موجود است. درواقع اصلاح طلبان خود می دانند که با این نوع بهم ریختگی نه تنها اصلاحاتی ایجاد نمی شود بلکه امکان آن از بین رفته و حتی ریشه اصلاحی نیز فراموش می شود. اصلاح طلبان با این فضا سعی دارند از آبی که گل آلود شده ماهی خود را بگیرند و خوب می دانند که در این حوزه تنها یک آنارشی و فضای بهم ریخته می ماند نه فضایی سازنده و اصلاح گرانه و اصلا برای از بین بردن فضای اصلاحات باید فضای آشوب و آنارشیستی ایجاد کرد. هر چند که جنس این اغتشاشات اصلا به جنبش نمی‌خورد و در این حوزه بیشتر تخریب و خرابکاری و عدم سازشگری برای رسیدن به حقیقت دیده می شود اما اصلاح طلبان سعی دارند آنرا جنبش و اعتراض بخوانند. پلیس نیز قطعا تا آنجا که توانسته با آرامش با معترضان برخورد کرده است و آنجا که آشوب و خشونتی رخ داده برخورد قاطعانه قطعا باید صورت گیرد. با نگاهی به حوادث سیاسی که رخ داده از جمله سالهای 78 و 88 به خوبی دیده می شود که اصلاح طلبان در بهم ریختگی فضای سیاسی کشور چقدر دست داشته اند. حالا که این جریان سیاسی قدرت ایجاد بهم ریختگی را ندارند سعی می کنند در این فضای ملتهب موج سواری کنند.