خط نيوز - پالرمو در جهت منافع ملی است

یک استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل گفت: جمهوری اسلامی ایران بر اساس سه پروتکل اصلی کنوانسیون پالرمو فعالیت می‌کند و پالرمو ضرورتا نه تنها با منافع ملی کشور تضادی ندارد بلکه در جهت منافع ملی کشور است. علی امیدی در گفت‌وگو با ایسنا اصفهان در رابطه با تصویب پالرمو در هیئت دولت و مجلس، اظهار کرد: مسال‌ای که باعث به تعویق افتادن تصویب پالرمو شده این است که امنیت و اهداف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مخدوش نشود و اعضای مجمع تشخیص مصلت نظام در صدد این هستند که جوانب امر سنجیده و در آینده قدرت های غربی نتوانند علیه ایران از آن استفاده کنند. وی افزود: این کنوانسیون به دلیل اینکه در شهر پالرمو ایتالیا امضا شد از این جهت به کنوانسیون پالرمو معروف شد و در سال 2000 و بعدا در سال 2003 خاصیت اجرایی پیدا کرد پس عنوان رسمی آن کنوانسیون سازمان ملل علیه جرائم سازمان یافته بین المللی است. در سال 2017، 189 عضو داشته و تقریبا اکثر کشورهای سازمان ملل عضو شده اند غیر از 9 کشور از جمله بوتان، جمهوری کنگو، جزایر پائولو، پاپوآ گینه، جزایر سولومون، سومالی، سودان جنوبی، تووالو و ایران که می‌توان نتیجه گرفت که ایران نیز باید چنین کنوانسیونی را بپذیرد. این استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه اصفهان، ادامه داد: این کنوانسیون سه پروتکل دارد یکی پروتکل ممنوعیت قاچاق انسان است، دیگری پروتکل مبارزه با قاچاق مهاجرین از طریق دریایی و هوایی است و پایانی پروتکل مبارزه با ساخت غیر قانونی اسلحه و جابجایی اسلحه است که هیچ کدام از این سه پروتکل که ستون این کنوانسیون است ضرورتا نه تنها با منافع ملی کشور تضادی ندارد بلکه در جهت منافع ملی کشور است. امیدی اظهار کرد: جمهوری اسلامی ایران از آغاز با قاچاق انسان مخالف بوده و در قانون اساسی نیز به این موضوع اشاره شده است و در کشور با قاچاق انسان خصوصا کودک و زن مخالف بوده و هستیم. از سوی دیگر ایران کشوری است که میزبان حدود 5 میلیون مهاجر بوده و این را خوب می دانیم که مهاجرین چقدر هزینه برای کشور میزبان دارند و با قاچاق مهاجرین چه از طریق هوایی، زمینی و دریایی مخالف هستیم. ما خودمان کشور پیشگام در مبارزه با جابجایی قاچاق مهاجرین هستیم و بابت آن هزینه می دهیم و قطعا این موضوع را برای کشورهای دیگر هم نمی‌پسندیم. این استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه اصفهان، گفت: ستون سوم این کنوانسیون ساخت غیرقانونی اسلحه و قاچاق آن را مطرح کرده و قاچاق آن برای گروه های جنگ طلب و گروه های تروریستی و ... را بررسی می‌کند. در این خصوص نیز کشور ایران یکی از قربانیان اصلی تروریسم است و چگونه می توانیم اسلحه برای تروریست ها یا گروه های فراملی که امنیت کشورها را مخدوش می کنند قاچاق کنیم. پس ارکان این کنوانسیون با سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی کاملا سازگار است و ما از اول در این راستا طبق قانون عمل کرده‌ایم. امیدی ادامه داد: دغدغه مخالفان این است که می گویند در آینده، کشورهای غربی و کشورهایی که علیه ایران هستند از این مساله سوء استفاده می کنند مثلا گروه‌های فلسطینی، گروه های لبنانی و حزب الله لبنان را تحت عنوان برچسب تروریست یا گروه های فرا ملی که کارهای غیر قانونی انجام می‌دهند و پولشویی می‌کنند و ... می آورند و این باعث می شود که در آینده علیه ما اقدام شود. وی تصریح کرد: طرفداران این کنوانسیون می گویند که این استدلال اشتباه است چون ما باید از منطق سازمان ملل استفاده کنیم، سازمان ملل هیچگاه گروه های فلسطینی یا حزب الله لبنان را به عنوان گروه های تروریستی نامگذاری نکرده و اساسا کشورها تشویق شدند از گروه‌هایی که برای رهایی از اشغال می‌جنگند حمایت کنند. حزب الله لبنان ابتدا با صهیونیسم و اشغال اسرائیلی ها در لبنان جنگید و بعد با داعش که یک گروه تروریستی است جنگید، حماس برای نجات مردم فلسطین از اشغال مبارزه می کند پس این دغدغه، دغدغه درستی نیست. این استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه اصفهان اظهار کرد: یکی از تاکیدات این کنوانسیون مبارزه با پولشویی است که از عنوان پولشویی مشخص است که یک عمل نادرستی بوده و این شفافیت اقتصادی کشور را کم می کند و شکاف بین اغنیا و فقرا را بیشتر و منابع کشور را نابود می کند، ایرادی ندارد که پیشنهاد بین المللی که مبارزه با پولشویی است پذیرفته شود. امیدی گفت: دغدغه دیگری هم که مطرح شده این است که راه های فرار از تحریم آمریکا را برای ما می بندد و این استدلال هم درست نیست زیرا تحریم آمریکا غیرقانونی است و سازمان ملل و کشورهای اروپایی و کشورهای بزرگ مثل روسیه، چین و هند همه پذیرفته اند که تحریم ها غیر قانونی است و به نظر می رسد که این دغدغه ها مبانی علمی محمکی نداشته باشد و از سوی دیگر نکته ای که وجود دارد این است که فرض کنیم یک سند بین المللی در راستای منافع ما نباشد ما اصلا آن را اجرا نمی کنیم یا در نهایت از آن سند خارج می شویم همانطور که با اختیار و آگاهانه سند را پذیرفتیم با اختیار و آگاهانه می توانیم از سند خارج شویم. وی ادامه داد: این استدلال هایی است که در موافقت و مخالفت با این سند مطرح می شود، اما اشکالی که وجود دارد این است که نهادی داریم تحت عنوان گروه ویژه اقدام مالی که یک سازمان بین دولتی است به نام FATF این گروه ویژه اقدام مالی کارنامه بانکی کشورها را بر اساس تعهدات بین المللی آن ها ارزیابی می کند و یکی از معیارهایی که برای این گروه اهمیت دارد عضویت کشورها در کنوانسیون پالرمو و کنوانسیون CFT (مقابله با تامین مالی تروریسم) است. اگر کشورها عضو کنوانسیون ها شوند در لیست سیاه کشورها قرار نمی گیرند، ولی اگر کشورها عضو این دو کنوانسیون نشوند می گویند این کشورها می خواهند پولشویی کنند اقدامات غیر قانونی انجام دهند و در نتیجه کشورها ممکن است در لیست سیاه قرار گیرند. این کارشناس مسائل بین الملل اظهار کرد: برای مدتی ایران در لیست سیاه قرار داشت و بانک های بین المللی با توجه به قرار گرفتن ایران در لیست سیاه مایل نبودند که با ایران تبادل بانکی انجام دهند بعد از اینکه ایران برجام را پذیرفت و به نتیجه رسید ایران از لیست سیاه تعلیق شد، ولی سایه اینکه ایران در لیست سیاه باشد وجود دارد و به ایران غیر مستقیم سیگنال دادند که اگر شما می خواهید در آینده در لیست سیاه قرار نگیرید این تعهدات بین المللی را بپذیرید، به این دلیل دولت آقای روحانی تاکید دارد که رابطه اقتصادی ایران با کشورهای دیگر نرمال باشد و فشار تحریم های آمریکا کاهش پیدا کند و جامعه جهانی بهانه ای برای عدم همکاری با ایران نداشته باشد. تصویب این دو کنوانسیون را در دستور کار خود قرار دادند و پیش بردند که با مخالفت شورای نگهبان مواجه شد و نهایتا پرونده به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارجاع شد. وی در رابطه با اینستکس و اینکه آیا می تواند جایگزینی برای برجام باشد گفت: مقامات کشور اذعان کردند اینستکس نمی تواند نیازهای برجامی کشور را تامین کند و همانطور که ظریف هم اشاره کردند اینستکس فعلا پا در هوا است و فقط موضوع آن مطرح شده و اروپایی ها هم ادعا کردند 8 یا 9 ماه طول می کشد تا عملیاتی شود. امیدی ادامه داد: پول این سیستم باید از کجا تامین شود؟ ایران باید بتواند نفت بفروشد تا درآمد داشته باشد و وارد این سیستم کند یا شرکت هایی که ایران از آن ها کالا وارد می کند، از طریق این سیستم بتوانند پولشان را دریافت کنند، اصلا اروپایی ها نفتی از ما نمی خرند که پولی وارد این سیستم شود تا بتوانند به تبادل اقتصادی با ایران ادامه دهند، پس اینستکس نمی تواند مطالبات برجامی کشور را تامین کند.