پوریا ترکمن؛ مردم ایران اسلامی نشان داده اند که در عرصه ی مبارزات انتخاباتی غیر قابل پیش بینی عمل می نمایند. نگاهی به انتخاب های مردم در سالیان گذشته تقریبا این نکته را به اثبات رسانیده است که در نظر گرفتن پارامترهای معمول سیاست ورزان برای پیش بینی عملکرد مردم و رایشان تقریبا هیچ کمکی به آنها نکرده و احتمالا از این به بعد نیز نخواهد کرد.
انتخاب خاتمی و احمدی نژاد توسط مردم در سالهای ۷۶ و ۸۴ به وضوح این نظریه را به اثبات می رساند که مولفه های موثر بر نظر مردم در انتخاب نامزد خود، بسیار فراتر از پیش بینی های عموم کارشناسان است.
این نکته شاید به دلیل عدم احاطه سیاست مداران داخلی و خارجی بر وضعیت کشور و شاید به دلیل عدم مطالعات علمی کافی بر روی مردم باشد، اما بر روی رویکرد مردم هر چه بخواهیم نام بنهیم و یا استدلال بیاوریم تفاوتی در اصل این مسئله نمی کند که رفتار مردم در انتخابهایشان مطابق با پیش بینی های سیاست ورزان نیست.
آنچه روزهای اخیر فضای سیاسی کشور را شوق و شور بخشیده است، انتخابات ریاست جمهوری است که با تعدد بی سابقه نامزدها مواجه است.
اصولگرایان، اصلاح طلبان، جریان آقای هاشمی، دولتی ها، مستقلها و جبهه پایداری، شش ضلعی انتخابات امسال را تشکیل می دهند که امکان دارد تعداد این اضلاع با ائتلاف ها کاهش بیابد.
اما آنچه این دوره را نسبت به دوره های پیشین متمایز نموده است تقلای فرزندان راستین انقلاب و ولایت برای شناسایی و انتخاب نامزدی است که اصلح باشد و بتواند گفتمان انقلاب را بیش از پیش در رگهای جامعه جاری سازد.
شاید عده ای انتخابات سال ۸۴ را نمودی از این رفتار بدانند اما حقیقت آن است که موج ایجاد شده از سوی طلاب، دانشجویان، اساتید دانشگاهها و نخبگان انقلابی در ماههای اخیر و غنای بیش از پیش ادبیات انقلابی و اصول مدار آنان رنگ وبویی به مراتب خالصانه تر و دقیق تر و البته پرزحمت تر دارد که نوید بخش آن است باز هم ایمان مردمی معجزه ای را در عرصه ی سیاست ایران اسلامی رقم بزند.
مشاهده ی جریانی رشد یافته از بدنه ی نیروهای خالص انقلاب با تفکرات کاملا منطبق با آرمانهای امام راحل و امام خامنه ای و اقبال تماشایی به آنها در قالب بیانیه ها و دعوت نامه ها همگی نشانگر این است که در روزهای آینده باید شاهد بروز اراده ی مردمی در ظل ایمان الهی آنان خواهیم بود که نتیجه ای احتمالا متضاد با دیدگاههای کنونی کارشناسان در مورد نتیجه ی انتخابات خواهد داشت.
نکته ی مهم در این بین آن است که افرادی همچون سعید جلیلی و یا باقری لنکرانی که مورد اقبال مردم قرار گرفته اند و به عنوان پیشانی حرکت خط اصیل انقلاب عمل می نماید فاقد هرگونه پشتیبانی نرم و سختی از سوی جریان های رایج سیاسی کشور هستند و رشد شعور در بین نخبگان به جایی رسیده است که روشهای غرب گرایانه در تبلیغات و ایجاد جوهای رسانه ای منطبق بر اصول غربی در انتخاب آنان نقشی ندارد.
جالب آنجاست که برخلاف افرادی که احساس تکلیف کرده اند افرادی که مورد اقبال نخبگان قرار گرفته اند علیرغم سابقه ی درخشان و گفتمان منطبق بر اصول انقلاب تمام تلاششان خالی کردن شانه از زیر بار مسئولیت است و این نشانگرعمق نفوذ اندیشه های اسلامی در بدنه ی جامعه ی مومنان و برگزیدگان این جریان است.
بدون هیچ تردید جریانی که از سوم تیر رشد یافته است اکنون با چشمانی بازتر و با دقتی بیشتر و البته با خلوصی فزونتر به دنبال احیای گفتمانی است که در چند سال اخیر بیش از این باید  گردیده است و به نظر می رسد لطف خداوندی باز هم شامل ملت ایران خواهد شد و آنچه شاید امروز به عنوان ( معجزه ) باید از آن یاد شود در آن روزها رنگ واقعیت به خود بگیرد.

خط نيوز