خط نيوز - آیا کلید دولت تدبیر به فرهنگ امید می دهد؟

فرهنگ و نحوه عملی کردن خواسته مردم در این بعد یکی از سخت ترین وظایف رییس جمهور است، علی الخصوص که رییس جمهور از پیش هم برنامه هایی را در این زمینه ارائه کرده باشد.

پس از انقلاب سال ۵۷، بزرگترین اتفاقی که در جهان رخ داد صرفا پیروزی یک ملت بر طبقه حاکم اش و یا شکست یک قدرت متکی به غرب در کشور حساسی مانند ایران و یا حتی روی کار آمدن یک نظام دینی نبود؛ بلکه بزرگترین اتفاقی که جهان را تکان داد برگرداندن دین به متن جوامع بود و نشان دادن کارآمدی این قانون یکتای بشری.

جمهوری اسلامی ایران پس از کسب این پیروزی عظیم راه پر پیچ و خمی را برای خود انتخاب کرد تا آنجا که برخی از این اتفاقات به راحتی یک نظام چند ده ساله را سرنگون می‌کرد چه برسد به نظامی که تنها دو سه سال از به وجود آمدنش می‌گذشت.

وظیفه ملت ایران در حفظ این میراث به شدت خطیر و حساس بود، پس از پیروزی این ادعای بزرگ مبنی بر توانایی دین در اداره امور یک کشور مشکلات یکی یکی پیش می آمد. از درگیری داخلی تا جنگ تمام عیار خارجی، از ترور فیزیکی تا تشکیل انواع گروه های معاند و ده ها نمونه دیگر؛ این کشور اما به راحتی و البته با انگیزه کامل تمام آنها را پشت سر گذاشت.

جامعه ای که یکایک این مشکلات را تحمل می‌کرد و البته ثابت قدم تر هم می‌شد برای تمامی تحلیلگران و جامعه شناسان معاصر یک شگفتی محسوب می شد. از این رو به تحلیل ها و تئوری پردازی های گوناگون دست می‌زدند تا به دلیل اصلی این رویکرد ملت پی ببرند، تحلیل ها گاهی ضد و نقیض بود اما عموما یک جوهره داشت و آن هم وجود اسلام و مبانی اسلامی در جامعه ایران. که البته درست هم تشخیص داده شد.

پرداختن به تک تک توطئه ها در این نوشته نمی گنجد، اما رصد آنچه که رخ داده است تاکنون حاکی از این نکته است که دشمنان به دنبال کم‌رنگ کردن و بالطبع آن نابود کردن تمام علقه های مذهبی در این جامعه اند.

در این بین اما بزرگترین نهاد حافظ این فرهنگ در ایران پس از نهاد مدنی روحانیت، دولت جمهوری اسلامی است که رییس آن طی یک فرآیند مردم سالارانه از طریق آراء مستقیم مردمی انتخاب می شود.

رویکرد دولت ها در حفظ فرهنگ اسلامی و تقویت آن در جامعه رویکرد های متفاوتی بوده است و این به خوبی از نگاهی به عملکرد بجامانده آنان مشخص است.

نقد رویکرد های فرهنگی و دینی نیز در این مقاله نمی‌گنجد، آنچه قرار است به آن پرداخته شود مطالبات مردم از دولت در این راستا و چگونگی پاسخ دولت به این مطالبات است.

مردم هر چهار سال یک بار با پدیده انتخابات روبرو هستند، پدیده ای که در آن چند تن از نخبگان جامعه با ارائه برنامه هایشان در پی جلب اعتماد مردم و آراء آنها هستند. طبیعتا مردم نیز با دادن رای اعتماد به آنها و برنامه هایشان ضمن اینکه وی را بر مسند بزرگترین نهاد اجرایی کشور می نشانند از او انتظار برآورده کردن خواسته هایشان که در برنامه های کاندیدا متجلی بوده را به نحو احسن دارند.

انتخابات سال نود و دو هم با تعیین منتخب ملت به پایان رسید و حجت الاسلام حسن روحانی با کسب بیش از نیمی از آراء ماخوذه رییس عالی ترین نهاد اجرایی کشور شد. رای به حجت الاسلام روحانی و همان طور که گفته شد به همه روسای جمهور قبلی و حتی بعدی، رای به برنامه هایشان است و بنابراین اکنون رئیس جمهور منتخب زیر بار همه برنامه های ارائه شده اش رفته و موظف به اجرایی کردن آنهاست.

مطالبات دینی و فرهنگی از حجت الاسلام روحانی و نحوه برخورد وی و اجرایی کردن این مطالبات با توجه به پیشینه گفته شده در بالا اگر نگوییم از مساله اقتصاد مهم تر است، کمتر از آن نیست.

فرهنگ و نحوه عملی کردن خواسته مردم در این بعد یکی از سخت ترین وظایف رییس جمهور است، علی الخصوص که رییس جمهور از پیش هم برنامه هایی را در این زمینه ارائه کرده باشد.

نگاهی به وضعیت فعلی جامعه ایران درخواست ها و مطالبات از رییس جمهور منتخب را که باید در جهت اجرای آنها بکوشد به درستی روشن می سازد.

اکنون دولت پیش روی رئیس جمهور منتخب که قرار است آن را تحویل بگیرد با توقعات عظیمی در این مقوله روبروست.مردم، چه آن دسته که به حجت الاسلام روحانی رای داده اند و چه آن دسته که به ایشان رای نداده اند در زمینه فرهنگ در سطح اجتماع به طور جدی از وی یک مطالبه خاص دارند و آن اینکه وضع حجاب را در سطح اجتماع به یک وضع قابل قبولی برگرداند که مناسب با شانیات جمهوری اسلامی باشد.