روزنامه فرانسوی لوموند در تحلیلی به عوامل ناکامی دولت محمد مرسی در مصر پرداخته است:

این روزها کشور مصر ساعات سختی را پشت سر می گذارد، ساعاتی تعیین کننده برای سرنوشت دموکراسی در بزرگترین کشور عربی. اکنون در خیابان‌های قاهره و دیگر شهرهای مهم مصر صدای تولد یک جنگ داخلی شنیده می شود. از یک نگاه کلی"مصر لائیک" با دعوت مردم به تظاهرات، " مصر اخوان المسلمین" را به چالش کشیده است. این مبارزه طلبی به حدی است که ارتش مصر تهدید کرده " در برابر گردابی که کشور را به درگیری غیر قابل کنترل فرو برد وارد عمل خواهد شد."

محمد مرسی، اولین رئیس جمهور تاریخ مصر که در یک روند دموکراتیک انتخاب شد، سالگرد به قدرت رسیدن خود را در بحران جشن خواهد گرفت. در حالی یک سال از ریاست جمهوری این عضو اخوان المسلمین به پایان می رسد که کارنامه مرسی اسفناک است.

اول، شکست سیاسی؛ محمد مرسی قدرت بیان و استعداد لازم برای برای جذب جریان‌های مخالف و اجماع سازی را از خود نشان نداد. واقعیت این است که رئیس جمهور مصر دائما مردد بود و نتوانست جهت گیری صریح و مشخصی را انتخاب کند. این استاد دانشکده مهندسی این احساس را القاء می‌کرد که عاری از توانایی رهبری مورد نیاز برای گرفتن زمام کشور است.

شکست اقتصادی و اجتماعی برای مصری ها شاید خیلی چشمگیر تر بود، چرا که امید داشتند با تغییر رژیم، وضعیت آنها تغییر ملموسی داشته باشد. وضع اقتصادی مصر بازتاب وضعیت سیاسی پر هرج و مرج این کشور است. این وضع نشان از غیاب هرگونه برنامه اقتصادی و ناتوانی اخوان المسلمین در طراحی و ارائه چنین برنامه‌هایی است. آنها نشان دادند قادر به تلفیق محافظه کاری مذهبی و مدرنیته اقتصادی نیستند.

و بدین ترتیب جریان گسترده مخالفان شکل گرفت که بدنه آن را جریان لائیک -بعلاوه برخی طرفدارن رژیم سابق – تشکیل می‌دهد. اکنون این جریان می تواند روی ناامیدی بخش بزرگی از مردم مصر سرمایه‌گذاری کند. با این حال این ائتلاف جدید نیز برنامه واحدی در باره آینده سیاسی و اقتصادی مصر ندارد. تنها نقطه مشترک این افراد مخالفت با محمد مرسی است.

در حالی که تظاهرات گسترده مردم، مشروعیت مرسی را به چالش کشیده‌ است، محمد مرسی در مقابل اپوزیسیون سکولار، بدترین واکنش ها را داشته : تکیه کردن بیشتر به عناصر رادیکال تر جریان اخوان المسلمین. این رفتار رئیس جمهور مصر فضای درگیری و خشونت را در مصر شعله ور ساخت و ارتش ناچار تهدید به دخالت کرد.

و اما ارتش به عنوان بازیگر سوم در مصر، به نوبه خود مقصر است و با مدیریت مصیبت بار خود طی دوران پس از مبارک، یک کشور ویران به دولت مرسی تحویل داد.

در حالت آرمانی، هر دو جریان در نفی رژیم سابق متعهد بودند و اکنون این کشور باستانی نیاز به کمی دانایی و منطق برای کشورداری دارد.

خط نيوز