براى امتیاز دهى به مواضع خواص جامعه در ایام فتنه ۸۸ و پس از آن تا به امروز، مجموعه نکاتى که رهبر حکیم انقلاب در بیش از ۵۰ سخنرانى خود از خطبه مهم نماز جمعه ۲۹ خرداد ۸۸ تاکنون در مورد فتنه بیان داشته، شاخصى متقن و خدشه ناپذیر است.

مهم‏ترین کلیدواژه‏هاى ایشان در این ایام تأکید بر «تبیین جنگ نرم»، «تمسک توامان به بصیرت و صبر»، «تلاش براى فهم حقایق»، «اعلام مواضع صریح و شفاف»، «عدم اتخاذ مواضع دوپهلو»، «مرزبندى با ضد انقلاب و نظام سلطه» و نهایتا اعلام استراتژى نظام در «جذب حداکثرى و دفع حداقلى» بوده است. در مقایسه با این شاقول و میزان، خواص جامعه در مواجهه با فتنه به ۵ دسته قابل تقسیم‏اند:
۱- افراد در خط ولایت (اهل البصر و الصبر): این گروه از خواص بصیر و صبور جامعه، پشت سر رهبرى حرکت کردند تا گمراه نشوند و نلغزند. این افراد از مؤثرین کشور، خط مشى رهبرى نظام را فهم کرده، در آن مسیر حرکت نمودند و هرجا که صحنه را غبارآلود دیدند و دچار ابهام شدند تنها به یک دهان چشم دوختند. نه دچار افراط شدند و نه به ورطه تفریط گرفتار.
۲- تندروها و جلورونده‏ها (ضعف صبر): این گروه با این‏که بصیرت لازم براى درک صحیح فتنه را داشتند، چه بسا از سر دلسوزى با تندروى قبل از تکمیل فرآیند روشنگرى و از همان ابتدا با سردادن شعار دستگیرى و حتى اعدام سران فتنه به‏دنبال فیصله دادن قائله بودند. ایشان که فقط نیمى از دوگانه صبر و بصیرت را گرفته بودند، بعد از ۹ دى و خصوصا بعد از غائله ۲۵ بهمن ۸۹ وقتى دیدند که کسى براى سران داخلى فتنه تره هم خرد نمى‏کند به اشتباه خود پى‏بردند.
۳- عقب‏مانده‏ها و متاخرین (ضعف بصیرت): این گروه که در تحلیل صحنه دچار اشتباه شدند، یا از ابتدا بر خطر جنگ نرم واقف نبودند یا فتنه را کوچک شمردند. آن‏ها بجاى دیدن تقابل انقلاب و ضد انقلاب، به‏دلیل اختلافات سیاسى احتمالى با رئیس جمهور، گناه اصلى فتنه گران یعنى ظلم در حق راى مردم را ندیدند یا معادل و هم سنگ خطاهاى ساختارى نظیر کهریزک قلمداد کردند. در نتیجه برخى از ایشان با درک نکردن نیاز لحظه با تاخیرى چند هفته‏اى، عده‏اى دیگر با چند ماه فاصله و حتى گروهى دیگر بعد از ۹ دى به اعلام موضع علیه فتنه گران پرداختند.
۴- ساکتین در فتنه تاکنون (بى‏بصیرت‏ها و مردودین): این عده که یک نام بزرگ در میان آن‏ها بیش از بقیه خودنمایى مى‏کند و همچنان ساکتند در امتحان فتنه مردود شدند، سقوط کردند و از چشم مردم انقلابى و نظام افتادند. شاید همراهى قبلى آن‏ها با فتنه گران، خصوصا نامه بى‏ادبانه و بى‏سلام به نایب امام زمان(عج)، چنین سرنوشت شومى را برایشان رقم زده است. البته صبر على‏گونه رهبر معظم انقلاب فرصت داد تا برخى از این خواص در معرض سقوط، بعد از گذشت یک و نیم سال از فتنه اعلام برائت کنند و جزء ساکتین نمانند؛ هرچند که حسنات الابرار سیئات المقربین.
۵- سران فتنه (بازیچه‏هاى داخلى نظام سلطه): این جماعت دوم خردادى که از مدعیان همیشگى و دروغین جمهوریت نظام بودند در ماجراى فتنه علاوه بر ظهور تام مخالفت همیشگى با اسلامیت نظام، راى اکثریت مردم را نیز برنتافتند و به مقابله با قانونى برخاستند که قبل از انتخابات ۸۸ با شیطنت همه چیز را تنها در چهارچوب آن قابل دفاع عنوان مى‏کردند. اینان به هر کارى براى رسیدن به اهداف پلیدشان دست یازیدند و از ذبح کردن شعارهاى اصلى نظام در حمایت از فلسطین و حتى جسارت به عکس امام(ره) نیز دریغ نکردند. این گروه شقى کار را به جایى رساندند که در روز عاشورا به خیام عزاى حسینى حمله‏ور شدند و نهایتا در ۹ دى و ۲۲ بهمن ۸۸ توسط همان جمهوریت که مردم مومن و حسینى بودند حذف شدند.
پدیده‏هاى اجتماعى را نمى‏توان در خلا و فارغ از تاریخ و تبار آن بررسى نمود. جامعه، چوب و سنگ نیست که در خلا و شرایط آزمایشگاهى به زیر میکروسکوپ برده شود. واقعه‏اى چون ۹ دى را باید ذیل تاریخى فهمید که سرچشمه آن است. از این حیث نه‏دى واقعه‏اى اصیل است که از انقلاب اسلامى و خواست عمومى مردمى مسلمان در جهت نیل به جامعه‏اى مقاوم و مستقل سیراب شده است.

خط نيوز