خط نيوز - فضای مبهمی که رهبرانقلاب شفاف کردند؛ ادعایی که باطل شد/ هفت نکته مهم درباره دیدار با دولت چهاردهم و ماجرای رای اعتماد

فضای مبهمی که رهبرانقلاب شفاف کردند؛ ادعایی که باطل شد/ هفت نکته مهم درباره دیدار با دولت چهاردهم و ماجرای رای اعتماد

قرار نیست رهبر انقلاب، بار نمایندگان مجلس را به دوش بکشند. طبیعی است که رهبر انقلاب، هر کسی که از سوی روسای جمهور در دولت ها به عنوان وزیر پیشنهادی مطرح می شود را از همان ابتدا نشناسند.

به گزارش خط نیوز: در نخستین دیدار هیئت دولت چهاردهم با رهبر معظم انقلاب، معظم له به موضوع رأی اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی پرداختند و بیان کردند: «آقای رئیس‌جمهور در این زمینه خیلی پُر کار و با تلاش وارد شدند برای انتخاب وزیرانی که باید با ایشان همکاری کنند با بنده هم مشورت کردند و من خب بعضی از افرادی که تعدادی را که می‌شناختم یا صلاحیت آنها از طرق مورد وثوق به ما رسیده بود اینها را تأیید کردم، بعضی‌ها را هم تأکید کردم، تعداد بیشتری را هم نمی‌شناختم گفتم نظری نسبت به آنها ندارم. خب بحمداللّه ایشان توانستند انتخاب را انجام بدهند و مجلس را هم قانع کنند و این موفقیت بزرگی بود خدا را سپاس می گوییم». چند نکته در این زمینه قابل بیان است: یک: ادبیات و سخنان رئیس جمهور در روز رأی اعتماد مجلس به وزاری پیشنهادی – خواسته یا ناخواسته – این موضوع را به مردم و نمایندگان القا کرد که همه وزرای پیشنهادی را رهبر انقلاب تأیید کرده است و فقط می ماند رأی موافق مجلس به همه وزرای پیشنهادی! همچنین، عده ای مغرض در داخل کشور و ضد انقلاب خارج نشین نیز از این سخنان، سوء استفاده کردند و به دنبال القای این موضع بودند که کابینه را رهبر انقلاب چیده است! اما رهبر انقلاب صراحتاً بیان می کنند که شخص رئیس جمهور برای انتخاب وزیرانی که باید با ایشان همکاری کنند با تلاش وارد شدند و رئیس جمهور در این زمینه با رهبر انقلاب «مشورت» کردند. البته این را هم اضافه کنیم که اساساً هماهنگی در مورد برخی از وزرای خاص هم با توجه به قانون اساسی کشور و با توجه به وظایف ذاتی ولی فقیه در نظام مقدس جمهوری اسلامی، موضوع جدیدی نیست و همیشه در دولت های گوناگون وجود داشته است. دو: در مقام مشورت هم رهبر معظم انقلاب نمی فرمایند که همه را تأیید کردم! بلکه می فرمایند: «بعضی از افرادی که تعدادی را که می‌شناختم یا صلاحیت آنها از طرق مورد وثوق به ما رسیده بود اینها را تأیید کردم، بعضی‌ها را هم تأکید کردم، تعداد بیشتری را هم نمی‌شناختم گفتم نظری نسبت به آنها ندارم». وقتی می فرمایند: «تعداد بیشتری»، ظاهر قضیه این است که چنین چیزی – یعنی عدم شناخت و نظر ندادن – حداقل در مورد نصف به اضافه یک، یعنی حداقل در مورد 10 نفر از وزرای پیشنهادی صدق می کند. سه: قرار نیست رهبر انقلاب، بار نمایندگان مجلس را به دوش بکشند. طبیعی است که رهبر انقلاب، هر کسی که از سوی روسای جمهور در دولت ها به عنوان وزیر پیشنهادی مطرح می شود را از همان ابتدا نشناسند. مثلاً افراد مشهور یا کسانی که قبلاً مسئولیت هایی داشته اند را بشناسند یا اگر نیاز بود، صلاحیت آنها از طرق مورد وثوق پیگیری کنند. بنابراین، وقتی برخی از وزرای پیشنهادی را نشناخته اند، در مقام مشورت به رئیس جمهور نیز نفیاً یا اثباتاً نظری نداده اند. در اینجا وظیفه مجلس شورای اسلامی، نهادهای امنیتی و نظارتی، رسانه ها و نخبگان است که سوابق این افرادی که پیشنهاد شده اند و موضع گیری ها و عملکرد آنها در ایام فتنه و غیر فتنه و در فضای حقیقی و مجازی را بررسی و برجسته کنند. جلسات کمیسیون های مجلس، بررسی کارنامه و اعلام موافقت و مخالفت نمایندگان و کارشناسان هم اتفاقاً در همین راستا صورت می گیرد. البته رهبر انقلاب نیز در دیدار اخیر با نمایندگان مجلس و پیش از رأی اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی، شروط چندگانه ای را برای انتخاب وزرا بیان کردند و وظیفه نمایندگان مجلس این بود که آن شروط را بر افراد پیشنهادی تطبیق دهد. عده ای توجه نمی کنند که اگر قرار بود ایشان کار نمایندگان را انجام دهند، دیگر نیاز نبود این شرایط را بیان کنند! چهار: رهبر انقلاب از تک تک نمایندگان انتظار دارند که به وظیفه ذاتی خود عمل کنند. متاسفانه برخی از نمایندگان با گمان اینکه کل وزرای پیشنهادی مورد تأیید رهبر انقلاب قرار گرفته و یا به اسم «وفاق»، یک اشتباه تاریخی انجام دادند و این اشتباه موجب شد که در نهایت همه وزرای پیشنهادی رأی اعتماد بگیرند. حال اینکه با توجه به سابقه برخی از وزرا، چند نفر از آنها باید با مخالفت مجلس روبرو می شدند. پنج: هر چند که این یک پیروزی و موفقیت برای دولت بود که همه وزرای پیشنهادی آن توانستند از مجلس رأی اعتماد بگیرند، اما توجه کنیم که چنین چیزی نافی مسئولیت نمایندگان مجلس نیست و آنها باید در برابر تک تک آرائی که داده اند، هم در برابر خداوند متعال و هم مردم، پاسخگو باشند. این اشتباه آنها قطعاً یک درس عبرت برای آینده خواهد بود. البته این اشتباه می تواند در آینده با نظارت مستمر و دقیق بر رفتار و عملکرد وزرا تا اندازه ای جبران شود. شش: تشکر رهبر انقلاب از مجلس برای رأی دادن به وزرای پیشنهادی، اولاً به معنای عدم پاسخگویی نمایندگان در برابر رأیی که داده‌اند نیست. واضح است که عدم رای اعتماد به حداقل 2 یا 3 گزینه پیشنهادی که با شاخص های اعلامی رهبری تطبیق نداشتند منافاتی با تقدیر از زحمات مجلس در همراهی برای شروع به کار دولت ندارد. این تشکر در ادوار گذشته هم توسط رهبر انقلاب بیان شده است. ایشان در شهریور سال 1392 و در همان اوایل کار دولت حسن روحانی که سه وزیر او از مجلس نهم رای اعتماد نگرفتند، فرمودند: «از مجلس محترم هم من تشکر میکنم که با رأی خوبی و در مواردی با رأی بسیار بالا و برجسته‌ای وزیران را تأیید کردند و کار را در واقع دولت و مجلس آغاز کردند». هفت: با هر توصیف و انتقاد همه وزرایی که رای اعتماد گرفته اند مقامات رسمی نظام و مسئول پیشبرد امور کشور هستند و باید برای حل مشکلات کشور و رسیدن به اهداف ترسیم شده در برنامه‌های کلان کشور شبانه روزی تلاش کنند. برای نمونه، رهبرانقلاب در همین دیدار وزیر بهداشت را خطاب قرار دادند و از او خواستند تا بطور جدی مسئله جمعیت را پیگیری کند و با اقدامات لازم از جمله نظارت بر شبکه بهداشت جلوی موانع افزایش جمعیت را بگیرد؛ چرا که کشور به جمعیت جوان احتیاج دارد و در صورت دچار شدن به عاقبت تلخ پیری جمعیت، دیگر علاجی وجود ندارد.