خط نيوز - زیر پوست وزارت ارتباطات چه می‌گذرد؟/ دست راست آذری جهرمی مشغول چه کاری است؟!

زیر پوست وزارت ارتباطات چه می‌گذرد؟/ دست راست آذری جهرمی مشغول چه کاری است؟!

رفتارهای معاون آذری جهرمی طی یک سال گذشته در نوع خود قابل تامل است که جهان نیوز در این گزارش به آنها خواهد پرداخت.

به گزارش خط نیوز به نقل از جهان نيوز: عملکرد و مواضع امیر ناظمی، معاون و دست راست آذری جهرمی در وزارت ارتباطات - که در شوآف و تلاش برای «برند» شدن دست ‌کمی از خود جهرمی ندارد- در یک سال گذشته بسیار تأمل برانگیز است. توییت های جنجال برانگیز و دو پهلوی او در سال گذشته و درباره فیلم «رد خون» که به جنایات سازمان مجاهدین خلق موسوم به منافقین می پردازد، از اولین حاشیه هایی بود که برای او رقم خورد و واکنش های زیادی را در پی داشت که جهان نيوز در همان مقطع با گزارشی تحت عنوان «کار از جاسوس و نفوذی به منافقین رسید» اختصاصی به آن پرداخت. اما عملکرد او نشان داد که مشکل فراتر از چند توییت و یا اظهار نظر درباره یک فیلم است. جهانی شدن یا ضربه پذیرترشدن؟! در خردادماه سال 97 او در یادداشتی تلگرامی با عنوان «چرا خودکفایی استقلال را کم می کند؟!»، درباره خود کفایی و تعریف دوباره از آن توضیح می دهد و می نویسد: «ما بیش از هر چیز نیاز داریم تا به بازتعریف مفاهیمی اقدام کنیم، که میراث دنیای ماقبل جهانی‌شدن است! ما نیاز داریم تا دوباره در خصوص بسیاری از چیزهایی که بدیهی می‌دانیم، فکر کنیم! .... اگر خودکفایی امکان‌پذیر هم باشد، قدرت و استقلال ما را افزایش که نمی‌دهد، بلکه کاهش می‌دهد!» (1) پایداری در برابر تحریم ها یا تحریم پذیرترشدن؟! او پس از تکیه زدن بر ریاست سازمان فناوری اطلاعات نیز به جای پایبندی به اسناد بالادستی نظام در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، همان راه و تفکر خود را ادامه می دهد. در یادداشتی که روزنامه شرق آن را منتشر کرده درباره تحریم اینترنت، پنج سناریو را مورد بررسی قرار می دهد و می گوید: «تحلیل اشتباه آن است که کشوری بخواهد میزان وابستگی خود را به کشورهای دیگر کاهش دهد و به صورت وارونه تصمیم درست آن است که هم میزان داده های ورودی بالا باشد و هم میزان داده های خروجی؛ در این صورت است که تحریم ها کاملا بدون تاثیر می شوند و اساساً هیچ کشوری در فکر تحریم ما نخواهد رفت... پایداری در برابر تحریم ها برخلاف ادعاهای ساده انگارانه زمانی خواهد بود که هم زمان هم میزان داده ورودی و هم خروجی افزایش یابد؛ یا به عبارت دیگر ما جهانی تر شده باشیم...» (2) هرچند پاسخ به این اظهارنظر خطرناک و غیر فنی نیازمند بحثی مفصل است که پرداختن به آن در این مختصر نمی گنجد، اما مثال های نقض مانند تحریم هواوی، غول تکنولوژی چین، از سوی دولت آمریکا، تحریم های آمریکا، کانادا و حتی اتحادیه اروپا علیه روسیه و یا تحریم های اخیر آمریکا علیه چین و روسیه نمونه هایی خلاف ادعای ناظمی را به ما نشان می دهد. در واقع چنین فردی با این تفکرات در یکی از مهمترین پست های جمهوری اسلامی ایران، یعنی سازمان فناوری اطلاعات، مشغول راهبری فضای مجازی کشور و فرمانده خط مقدم جنگ سایبری کشور است. مقام معظم رهبری فرموده اند: «آرایش دشمن در فضای مجازی، آرایش جنگی است.» (3) اما پیشنهاد ناظمی - فرمانده! - در واقع این است که هر چه بیشتر خود را در معرض آسیب های امنیتی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی قرار دهید تا تحریم نشوید! خود همین تفکر به نوعی تحریم ایرانیان از ابر قدرت بودن در عرصه سایبری است! کمک به اپوزیسیون یا عدم آشنایی با حوزه مسئولت؟! در روزهایی که هنوز ترکش‌های آشوب و فتنه آبان ماه امسال ادامه داشت، به یک‌باره ناظمی در یک اقدام تعجب برانگیز طی توییتی که موجب دلگرمی ضد انقلاب می شد، گفت: «بازگشتیم اما برای جلوگیری از عادی‌سازی قطع اینترنت؛ در حال تهیه لایحه‌ای هستیم تا از این پس قطع اینترنت وهر اپ با بیش از ۱۰ میلیون کاربر ایرانی تنها با تصویب مجلس امکان‌پذیر باشد. از نمایندگان می خواهم از آن پشتیبانی کنند. اینترنت مثل آب، مثل هوا، قابل قطع کردن نیست!» این اظهار نظر قابل تامل و حتی مشکوک در حالي است كه: 1. انجام این کار عملاً تضمین پایداری سرویس های دشمن در زمان آشوب هاست.در صورتی که قرار باشد در شرایط بحران، مجلس تصمیم بگیرد، در اینصورت با توجه به لحظه ای بودن شرایط و با توجه به زمانی که بررسی و تصویب یک موضوع در مجلس می گیرد، در واقع اجازه قطع اپلیکیشن های مخرب، نوشداروی پس از مرگ سهراب می شود. 2. در شرایط بحران مخصوصاً در حوزه امنیت، تصمیم گیری بر عهده شورای عالی امنیت ملی است که رئیس آن نیز رئیس جمهور است. 3. قطع اینترنت در داخل کشور نه قبلاً عادی بوده و نه در آینده عادی خواهد بود! 4. فتنه بنزینی آبان ماه با اقدام نسنجیده دولت کلید خورد و عدم راه اندازی شبکه ملی اطلاعات و اشتباه گرفتن فضای مجازی کشور با زمین پینگ پنگ از سوی وزارت ارتباطات و به تبع آن واگذار کردن فضای سایبری کشور به نرم افزارهای مخرب خارجی، باعث شد که برای جلوگیری از ارتباط اشرار مسلح و همچنین حفظ امنیت کشور، جان و مال مردم، اینترنت برای مدتی قطع شود. یعنی از این طریق نقشه هایی که قبلاً از سوی سرویس های بیگانه کشیده شده بود به یک باره محو شد. اما در واقع عملکرد برخی دولتمردان هم به نوعی دامن زننده به این فتنه بود و هم به دلیل عدم راه اندازی شبکه ملی اطلاعات، عامل قطع شدن اینترنت بود. 5. اگر آب و هوای کثیف برای مردم و جامعه ضرر دارد، آیا نرم افزارهای ناسالم، نا ایمن و غیر استاندارد برای جامعه ضرر ندارد؟ اما علت چنین اظهار نظرهایی آن هم از سوی کسی که قاعدتاً باید به این مسائل آشنایی داشته باشد،l چیست؟ آیا به نوعی زمینه سازی و اطمینان دادن به عناصر مسلح و آشوب طلب نیست؟ حال باید نهادهای امنیتی بررسی کنند که ریشه این حرف های ناظمی چیست؟! اجرای بی سر و صدای سند خطرناک 2030 پنجم اردیبهشت امسال، همایشی درباره دختران در روز جهانی «دختران در ICT» در تهران برگزار شد که سازمان فناوری اطلاعات از حامیان اصلی این رویداد بود. در پوستر این همایش رسما ً ذکر شد که این همایش در چارچوب سند 2030 اجرا می شود. در واقع این همایش در ذیل رویداد بزرگی برگزار شده است که با همین عنوان توسط اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) در چهارچوب سند توسعه پایا (سند 2030) در حال پیگیری است. مسئولان سازمان فناوری اطلاعات ایران در معرفی‌های مختلف این برنامه و در سخنرانی‌های خود در افتتاحیه آن، این رویداد را ورود فعال در عرصه‌های جهانی با بیان دیدگاه بومی و الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت بیان کردند. اما باید پرسید که دیدگاه بومی چه نسبتی با توسعه پایا (سند 2030) دارد که اهداف ۱۷ گانه آن در سایت رسمی این سازمان نیز به زبان انگلیسی منتشر شد؟! (4) البته این رویداد چندروز بعد از ماجرای انتشار ویدئویی از محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات در نشست ژنو موسوم به "اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی" (WSIS) درباره روند اجرای دو بند (شانزدهم و هفدهم) از سند توسعه پایدار 2030 در حوزه ارتباطات بود. اما آذری جهرمی در پاسخ به اعتراضات مدعی شد که در حال اجرای دولت الکترونیک که ابلاغیه مقام معظم رهبری و برنامه ششم توسعه است، بوده است! (5) این در حالی بود که مقام معظم رهبری در نخستین روز سال جاری (اول فروردین ۹۸ در حرم مطهر رضوی) فرمودند: «آنهایی که افکار غربی را، سبک زندگی غربی را، روش های غربی را، لغات غربی را به طور پیوسته در داخل، در ادبیات ما، در افکار ما، در دانشگاه‌های ما، در مدارس ما تزریق می کنند، پمپاژ می کنند، اینها همین تقی‌زاده‌های جدیدند. آنهایی که پشت سر سند 2030 -یعنی برگرداندن سبک زندگی اسلامی به زندگی غربی- می‌ایستند، همان تقی‌زاده‌های امروز هستند». (6) برگزیدن سیستم اعتراض! معاون جهرمی در توییتی درباره مزدک میرزائی، عادل فردوسی پور و محمد حسین میثاقی، می نویسد: «هر روز حداقل سه انتخاب پیش روی هر کس، از جمله اکوسیستم استارتاپی هست: سناریوی مزدک میرزایی: ناامیدی و مهاجرت/ سناریوی عادل فردوسی پور: ماندن برای ساختن راه های خلاقانه/ سناریوی میثاقیان... دومی نه تنها امید را می سازد، بلکه آینده جامعه ای را نوگرایانه شکل می دهد...» برداشت اولیه از این نوع اظهارنظرها، طعنه زدن است. اما او با تبیین و توضیح این توییت در نوشته ای با نام «سرنوشت فوتبالی ما» با اشاره به کتاب «خروج، اعتراض و وفاداری» هیرشمن می گوید: «به نظر می‌رسد ما انسان‌ها مدام در برابر انتخاب این گزینه‌ها هستیم». (7) هرچند در اینجا حوزه های کسب و کار در فضای مجازی را به رویه اعتراض تشویق می کند و رفتار امروز فردوسی پور را نیز در چهارچوب اعتراض تفسیر می کند. فارغ از اینکه فردوسی پور هنوز هم در جای دیگری از رسانه ملی حضور دارد و از طرفی برنامه های نوگرایانه در رسانه ملی نیز کم نبوده و نیستند – هر چند باید بسیار بیشتر از این باشند- اما به نظر می رسد که این تفسیر او، در واقع قابل تطبیق بر خودش باشد. با توجه به عملکرد و همچنین موضع گیری های ناظمی می توان دریافت که او به جای آنکه کارهای اساسی و برزمین مانده فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور را سرو سامان ببخشد، به دنبال تولید ادبیات برای توجیه وابستگی در فضای مجازی است. در واقع بر اساس همان گفته او در مورد سه گزارشگر فوتبال، او در حال اعتراض و به زعم خودش نوآوری! است، اما با استفاده از جایگاه مهمی که نصیبش شده، یعنی ریاست سازمان فناوری اطلاعات. بهتر از این هم برای او نمی شود که هم درون ساختار حکومت باشی و اسناد بالادستی آن را نادیده بگیری و هم در بیرون نیز برای فرار از پاسخگویی در برابر نظام و مردم، چهره روشنفکری به خود بگیری و خود را سوپر من نشان دهی و نظام را بدهکار! اما خیلی شیک و رسمی! حال سؤال اینجاست که چنین شخصی به پیشنهاد چه کسانی و به چه دلیلی در نهادهای حساس کشور مسئولیت دارد و مشغول اجراء و برنامه ریزی برای آینده کشور است؟ آیا این همان دست فرمانی نیست که سند 2030 از ما می خواهد؟ واقعیت این است که نباید همیشه به دنبال یک جاسوس یا نفوذی گشت، بلکه گاهی تهدید از آنچه که فکر می کنیم هم به ما نزدیکتر است اما به راحتی از کنار آن می گذریم. پی نوشت: http://rahnews.com/fa/news/1157 https://www.magiran.com/article/3827004 https://www.yjc.ir/00TGWZ https://www.yjc.ir/00Szoh https://www.mashreghnews.ir/news/952078 http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=42061 https://virgool.io/@nazemi