خط نيوز - دنیاطلبان، دین خود را به چند سکه می‎‌فروشند/ رسیدن به این باور که دنیا در برابر آخرت ناچیز است، کار ساده‌ای نیست

سخنرانی آیت‌الله مصباح یزدی در دفتر رهبر انقلاب در قم:

دنیاطلبان، دین خود را به چند سکه می‎‌فروشند/ رسیدن به این باور که دنیا در برابر آخرت ناچیز است، کار ساده‌ای نیست

آیت الله مصباح یزدی با بیان این که حب دنیا موجب می شود فرد دینش را به چند سکه بفروشد، گفت: در جمهوری اسلامی چنین نمونه هایی داشتیم، با این که چنین احتمالی در مورد آنها نمی رفت کارهایی کردند که گفتنی نیست.

به گزارش خط نیوز به نقل از رسا، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی رییس مؤسسه امام خمینی(ره) شب گذشته در دفتر مقام معظم رهبری در قم به تشریح آفات دلبستگی به دنیا پرداخت و اظهار داشت: چنین فردی دینش را به چند سکه می فروشد؛ در همین جمهوری اسلامی داشتیم کسانی را که چنین احتمالی در مورد آنها نمی رفت اما برای چند سکه رأی هایی صادر و کارهایی کردند که گفتنی نیست.

وی با توجه به این که رسیدن به این باور که دنیا در برابر آخرت بسیار ناچیز است کار ساده ای نیست، گفت: باید تلاش کنیم و ریاضت بکشیم تا در اعمال ما این باور متجلی شود؛ صرف استدلال و مطالعه در این زمینه ما را به این نقطه نمی رساند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم رفتار امیرالمؤمنین(ع) را بهترین الگو دانست و ابراز داشت: کامل ترین و جذاب ترین سیره از آن ایشان است؛ حضرت به ابن عباس فرمود به خدا قسم این کفش پاره ارزشش از حکومت کردن بر شما بیشتر است مگر این که حقی را از ظالم بگیرم و به صاحب حق برسانم؛ پست ومقام و ریاستی که بسیاری از افراد برایش سر و دست می شکنند حضرت هدف دنیوی و بی ارزش می داند.

دلبستگی به دنیا مهم ترین مانع سعادت بشر است

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری دلبستگی به دنیا را مهم ترین مشکلی دانست که موجب می شود انسان از حیات باقیه دست بکشد و گفت: اگر این مانع برداشته شود دیگر بود و نبود دنیا در نظر ما یکسان است؛ در این حالت تلی از سکه طلا با تلی از خاک در نزد ما فرقی ندارد.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم افزود: اما اگر انسان آرزو کند که ای کاش سکه ها برای من بود، برای رسیدن به آن تلاش می کند، هر حرفی را که از او بخواهند، تکرار می کند و خیلی چیزها را امضا کند؛ این فرد در پی دنیا است و حاضر است در معاملات یا تبلیغات انتخاباتی سر مردم را کلاه بگذارد تا به هدف خود برسد.

آیت الله مصباح یزدی گفت: کسی که دنیا در نزدش خوار و حقیر باشد آنگاه زمینه برایش فراهم می شود تا در جاهایی که خواسته خدا با خواسته نفس وی در تزاحم بود، بنایش را بر این بگذارد که خواست خدا را مقدم بدارد؛ پیش از انجام هرکاری فکر می کند که آیا خدا از این کار خوشش می آید یا نه؛ اما اگر عاشق دنیا باشد اصلا این مسأله برایش مطرح نمی شود وقتی به او تذکر بدهی در پاسخ می گوید این مقدس بازی ها را ول کن.

انسان می تواند به جایی برسد که جز خواست خدا چیز دیگری برایش مهم نباشد

وی در تبیین مقاماتی بالاتر از دل بریدن از دنیا، اظهار داشت: انسان در اثر تمرین و ریاضت می تواند به یک پله بالاتر برود؛ در این مرحله خواست فرد دیگر مطرح نیست و انگیزه اصلی او برای انجام کارها، رضای خدا است؛ چنین کسی تمام توجه اش به این است که ببیند خدا چه می خواهد تا آن را انجام دهد؛ آدمی زاد ممکن است این گونه شود.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: اصلا برای چنین شخصی تضاد پیش نمی آید تا بخواهد در مورد آن تصمیم بگیرد، او به هیچ وجه خواسته ای در مقابل خواست خدا ندارد و با خود می گوید من بنده ام و باید همه تلاش خود را صرف امتثال امر مولا کنم.

خدا می خواهد همه صفات و حالات انسانی در مقام بندگی او بروز پیدا کند

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری روح انسان را دارای ابعاد و حالات مختلف دانست و ابراز داشت: هر کدام از ابعاد وجودی انسان در شرایط خاصی ظهور می کند اما خداوند می خواهد همه اینها برای بندگی خدا ظهور پیدا کند؛ یعنی احساس ترسی که در وجود آدمی است تنها به صورت ترس از خدا بروز پیدا کند، اگر امید هست تنها نسبت به خدا باشد.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم افزود: چنین فردی زنده باد یا مرده باد گویی مردم برایش مساوی است و فرقی نمی کند که دیگران به او فحش دهند یا دستش را ببوسند.

آیت الله مصباح یزدی در توضیح حالات مختلف اولیاء الهی، گفت: از امیرالمؤمنین(ع) نقل شده است که از یک سو آنچنان عاشقانه رفتار می کردند که جز رحمت و لطف محبوب چیز دیگری را نمی دیدند و گاهی در مناجات گریه می کردند و به خدا عرض می کردند کسی بدتر از من پیدا نمی شود؛ این حالات مختلف از شاهکارهای خداوند است که در انسان بوجود آورده است.

کسی که عظمت خدا را درک کند رفتارش متناسب با این صفت الهی می شود

وی با اشاره به فراز دیگری از حدیث معراج، بیان داشت: اگر کسی عظمت خدا را درک کند آنچه متناسب با عظمت خداست از خود بروز می دهد؛ وقتی در نماز ایستاده است و می خواهد با او حرف بزند عظمت خدا در مقابلش جلوه می کند و نمی تواند درست قرائت کند؛ کسانی که نماز حضرت آیت الله بهجت را دیدند چنین حالاتی را مشاهده کرده اند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: ما در زندگی خود تجربه کرده ایم که گاهی انسان در مواجهه با شخصیت بزرگواری حرف زدن هم از یادش می رود، دلیلی هم ندارد، گناهی نکرده، نمی خواهد بی احترامی کند اما وقتی بزرگی او را درک کرد این گونه می شود؛ این حالت طبیعی است و کسی او را مذمت نمی کند.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری افزود: حضرت امام خمینی شخصیت الهی و بزرگی بود، شاید کسانی که حضور ایشان را از نزدیک درک کرده اند چنین حالتی را تجربه کرده باشند؛ عظمت امام(ره) موجب می شد که کسی نمی توانست در مقابل ایشان به راحتی صحبت کند.

انسان در اثر درک عظمت الهی حالات لذت بخشی را درک می کند که هیچ عاشقی در وصال معشوق چنین لذتی نمی برد

استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به آیه«فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَکّاً وَ خَرَّ مُوسَى صَعِقاً»گفت: اگر مقدار کمی از عظمت خدا جلوه کند کوه ها پودر می شوند؛ موسی(ع) وقتی این عظمت را دید بی هوش به زمین افتاد؛ اگر واقعا عظمت خدا را درک کنیم چنین حالاتی پیدا می کنیم.

آیت الله مصباح یزدی با بیان آیه«إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُ الرَّحْمٰنِ خَرُّوا سُجَّداً وَ بُکِیّاً» خاطرنشان کرد: وقتی آیات الهی برای ایشان خوانده می شود به سجده می افتند و گریه می کنند، فقط آیات خدا را، آن هم با چندین واسطه و به وسیله یک انسان می شنوند چنین حالتی پیدا می کنند؛ لذتی که اینها از این حالت می برند هیچ عاشقی از وصول به معشوقش نمی برد؛ این حالات با امید به رحمت الهی داشتن، منافاتی ندارد.

وی گفت: گاهی عده ای نزد حضرت زهرا(س) می رفتند و می گفتند علی(ع) یک گوشه افتاده و غش کرده است، حضرت می فرمود این کار هر روز او است؛ خداوند می خواهد همه بندگانش به این مرتبه برسند اما قدم اول این است که عشق دنیا را از سر بیرون کنیم.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: کمال انسان به این است که نسبت به صفات و جلال الهی معرفتش زیاد شود و عظمت خدا در نزدش جلوه کند.