خط نيوز - انحراف پشت نقاب اعتدال/ جلوگیری رهبر معظم انقلاب از تحریف مفاهیم اسلامی و اصول انقلاب به نام اعتدال

راز انذارهای صریح و تکان دهنده رهبری درباره اعتدال چیست؟

انحراف پشت نقاب اعتدال/ جلوگیری رهبر معظم انقلاب از تحریف مفاهیم اسلامی و اصول انقلاب به نام اعتدال

مقام معظم رهبری به عنوان مرجع دینی،ولی فقیه و حاکم جامعه بار ها و بار ها نسبت به این سیاست ها و اظهارات ناشی از «گفتمان اعتدال» هشدار هایی جدی‌ به عموم جامعه و مسوولین گوشزد کرده اند که مهمترین آنها خطر تحریف امام(ره) و اصول انقلاب اسلامی بوده است. طرح مسئله «مقابله با نفوذ» و «ایستادگی در برابر جریان غیر انقلابی درون نظام» توسط ایشان نیز، از جمله‌ی مسائلی است که در خصوص خطر استحاله سیرت انقلاب و تبدیل شدن جمهوری اسلامی به جمهوری اسلامی آمریکایی بیان شده است.

به گزارش خط نیوز به نقل از رجانیوز: اصول اسلامی انقلاب، با شروع کار دولت حسن روحانی، با چالش بازخوانی خود مواجه شده است. اصرار گفتمان دولت یازدهم بر دو قطبی سازی افکار عمومی ضمن شعار های مختلف، با نگاه به اصلی ترین آنها یعنی «اعتدال» به خوبی روشن میشود.به صورت طبیعی تمامی دولت ها با روی کار آمدن گفتمان سیاسی خود را پیگیری میکنند؛ گفتمان سازندگی،اصلاحات، عدالت و اکنون «گفتمان اعتدال»؛ اما آن چه «گفتمان اعتدال» را برجسته تر میسازد عبارت است از "توجیه سیاست های مغایر با اصول انقلاب اسلامی بوسیله تحریف اصول" تحریف اصولی چون استکباری ستیزی،مبارزه با دشمن و ظالم و انحراف بارز ادبیات سیاسی مسوولین این دولت با خط مشی امام راحل(ره) نشانه انحراف عمیق از گفتمان اسلام ناب حضرت امام(ره) و باور های دینی دارد. از این روست که مقام معظم رهبری به عنوان مرجع دینی،ولی فقیه و حاکم جامعه بار ها و بار ها نسبت به این سیاست ها و اظهارات ناشی از این گفتمان هشدار های جدی‌ای را به عموم جامعه و مسوولین گوشزد کرده اند که مهمترین آنها خطر تحریف امام(ره) و اصول انقلاب اسلامی بوده است. طرح مسئله «مقابله با نفوذ» و «ایستادگی در برابر جریان غیر انقلابی درون نظام» توسط ایشان نیز، از جمله‌ی مسائلی است که در خصوص خطر استحاله سیرت انقلاب بیان شده است. با مشاهده‌ی نه چندان عمیق نیز براحتی معلوم میشود که "ارائه نسخه های تقلبی از تعاریف اصول انقلاب اسلامی" بخش قابل توجهی از «گفتمان اعتدال» را به خود اختصاص داده است. به گزارش رجانیوز رهبر انقلاب پنجم اسفند ماه 1394 دردیدار خود با مردم نجف آباد، ضمن قرائت صحیح از اصول دینی، اصلی ترین شعار دولت حسن روحانی یعنی اعتدال را، با صراحت به چالش میکشند. ایشان در این دیدار با نهیبی در خصوص فهم معارف اسلامی میگویند:«میانه‌رو حرف قشنگی است امّا اسلام این‌جوری حرف نمیزند؛ بفهمیم معارف اسلامی را. اسلام، طرف‌دار میانه و طرف‌دار "وسط" است: وَ کَذلِکَ جَعَلنٰکُم اُمَّةً وَسَطًا. امّا "وسط" در اسلام چیست؟ در مقابل تندرو است؟ نه، "وسط" در مقابل منحرف است.» دشمن شناسی وارونه و رفتار غیرانقلابی در خصوص دوست و دشمن یکی دیگر از خصوصیات این گفتمان است. اعتدال با تندرو خواندن جریان دلسوز انقلابی و توهین های بی سابقه به منتقدان خود و ضمن آن با خوشبینی مفرط نسبت به استعمارگران برخلاف بینات امام خمینی(ره) و توصیات رهبرانقلاب عمل کرد. خط امام(ره) که رضایت دشمن را نشانه‌ی انحراف میداند، نادیده گرفته شد و دلسوزان،منتقدان و متخصصان نیز همنوا با دشمنان نظام و جنگ طلب نامیده شدند. اما گفتمان انحرافی اکنون در پوشش بدلی خود با نام اعتدال، علاوه بر ارائه تعاریف شاذ از اصول امام(ره)، طرح انحرافی باور های دینی را از ابتدا به قوت پیگیری کرده است.در ادامه مواردی از سعی اعتدالیون در جهت توجیه رفتار های مغایر با اصول را ذکر خواهیم کرد که رهبریِ انقلاب، یعنی حضرت آیت الله خامنه ای، خود در قامت مرجعیت دینی درباره آنها لب به سخن گشوده اند و هرچه آشکارتر نسبت به انحراف در باور های اسلامی انقلاب روشنگری کردند. 1. روحانی: درس امام حسین(ع)،درس برادری و کربلا درس مذاکره بود/ تحریف تاریخ متقن صدر اسلام، تنها برای توجیه مذاکرات هسته ای دولت! چهارشنبه 30 مهر 1393 در آستانه ماه محرم بود که حسن روحانی در سفر استانی خود در اجتماع مردم زنجان گفت: درس و پیام امام حسین(ع) درس برادری، وحدت، گذشت و قبول توبه از یکدیگر است و درس کربلا هم درس تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین می‌باشد. روحانی افزود: در شب تاسوعا امام حسین(ع) خیمه‌ای برپا کرد و عمر سعد را به مذاکره دعوت نمود؛ امامی که آگاه است که فردا او و یارانش توسط همین عمر بن سعد و یاران نادانش به شهادت خواهند رسید، اما خواست که با دنیا اتمام حجت کند و از همین‌رو در آن شب، ساعت‌ها با عمر سعد مذاکره کرد، تا نتیجه رویارویی آنان به جنگ ختم نشود. روحانی در ادامه اظهار داشت: این به معنای آن نیست که امام حسین(ع) از شهادت می‌ترسید، بلکه امام حسین(ع) از شهادت استقبال هم می‌کرد اما با این حرکت خود به ما یاد داد که حتی با دشمن خود باید به گونه‌ای رفتار کنیم که دنیا منطق ما را در صحنه مذاکره پیروز بداند. با این حال سخنان روحانی با اظهارات افرادی نظیر شیخ محمود امجد (از روحانیون حامی فتنه88) ادامه پیدا کرد. امجد در آبان 1394 گفت:«عاشورا درس مدارا بود.» علاوه بر مسئله مذاکرات هسته ای،آنچه به روشنی قابل فهم بود، تلاش بی ثمر روحانی و جریان اعتدال با طرح این موضوع،در جهت خدشه به اصل «ممنوعیت مذاکره با آمریکا» بوده است.اما رهبر انقلاب در کمتر از یکسال بعد با صراحت پاسخ آن اظهارات را دادند. ایشان نیمه مهر ماه امسال و در دیدار فرماندهان نیروی دریایی سپاه پاسداران هدف طرح موضوع مذاکره از طرف جبهه استکبار را «نفوذ» دانستند. رهبر انقلاب عنوان کردند که ما با اصل مذاکره حتی با دشمن مخالف نیستیم اما برخلاف همه‌ی کشور های اروپایی و غیره، با مذاکره با آمریکا مخالفیم.حضرت آیت الله خامنه ای فرمودند: «وقتی صحبت مذاکره میشود، میگویند آقا شما چرا با مذاکره‌ی با آمریکا مخالفت میکنید؟ خب امیرالمؤمنین هم مذاکره کرد با فلان‌کس، امام حسین هم مذاکره [کرد]. خب اینها نشان‌دهنده‌ی سهل‌اندیشی است، نشان‌دهنده‌ی نرسیدن به عمق مسئله است. این‌جور نمیشود مسائل کشور را تحلیل کرد؛ با این نگاه عامیانه و ساده‌اندیشانه نمیشود به مصالح کشور رسید. اوّلاً امیرالمؤمنین که با زبیر یا امام حسین که با ابن‌سعد حرف میزند، او را نصیحت میکند؛ بحث مذاکره‌ی به معنای امروزی نیست؛ مذاکره‌ی امروزی یعنی معامله، یعنی یک چیزی بده، یک چیزی بگیر. امیرالمؤمنین با زبیر معامله میکرد که یک چیزی بده، یک چیزی بگیر؟ امام حسین با ابن‌سعد معامله میکرد که یک چیزی بده یا یک چیزی بگیر؟ [هدف‌] این بود؟ تاریخ را این‌جور میفهمید؟ زندگی ائمّه را این‌جور تحلیل میکنید؟ امام حسین رفت نهیب زد، نصیحت کرد، گفت از خدا بترس؛ امیرالمؤمنین زبیر را نصیحت کرد، خاطره‌ی زمان پیغمبر را یادش آورد، و گفت از خدا بترس؛ اتّفاقاً اثر هم کرد، زبیر خودش را از جنگ کنار کشید. امروز مذاکره به این معنا نیست؛ برای اینکه ما با آمریکا که شیطان بزرگ است، باید مذاکره کنیم یک عدّه‌ای واقعاً با نگاه سهل‌اندیشانه و عوامانه و بدون فهمِ حقیقتِ حال مثال می‌آورند و در روزنامه مینویسند، در سایت مینویسند و در سخنرانی میگویند که چرا امیرالمؤمنین با زبیر مذاکره کرد، شما با آمریکا مذاکره نمیکنید؟ یعنی این‌قدر اشتباه در فهم مسئله [وجود دارد]. این که حالا به این معنا مذاکره نبود.» 2. تغییر ایدئولوژیک روحانی در خصوص صلح امام حسن(ع) حسن روحانی تابستان امسال نیز در جمع استانداران خود در خصوص صلح امام حسن(ع) با معاویه اظهاراتی بر زبان آورد. وی گفت: «عمل امام حسن (ع) به ما نشان می دهد که در مقاطعی از دنیای اسلام، وحدت و مدارا در برابر افکار دیگران تا چه حد اهمیت دارد... به اعتقاد من نرمش قهرمانانه، سخت‌تر از جهاد قهرمانانه است و امام حسن، سبط اکبر پیامبر این قهرمانی و شجاعت را برگزید و انتخاب کرد. ما باید راه امام حسن را ادامه بدهیم.» حسن روحانی همچنین در صفحه توییتر خود نوشت: «امام حسن به ما یاد دادند که باید به مصلحت امت و خواست مردم و جامعه توجه کرد و به نفع امت و جامعه اسلامی تصمیم گرفت.» این اظهارات در حالی بیان شده است که روحانی سال 56 در مسجد حکیم اصفهان درباره صلح امام حسن طی یک سخنرانی‌ گفته بود: «در مدائن، امام مجتبی (ع) مردم را در مسجد شهر جمع کرد و خیانتکارانی که حاضر به جنگ با معاویه نشدند را معرفی کرد سپس با مردم اتمام حجت کرد.» 3. از معرفی بین المللی اسلام رحمانی تا اقدام غیرانقلابی ظریف در دست دادن با اوباما اگر چه طرح ناقص اسلام در قالب اسلام رحمانی از دوران اصلاحات شروع شد اما در این دولت یازدهم و توسط شخص حجت الاسلام روحانی نیز این مسئله بارها بازگو شد.روحانی امسال در همایش بین المللی وحدت اسلامی به تکرار دوباره این مفهوم پوچ آن هم برای شرکت کنندگان بین المللی این همایش اهتمام داشت. او کوشید تا اسلام رحمانی را سیره پیامبر اعظم معرفی کند: « اگر ما امروز می‌خواهیم به ندای پیامبر اسلام(ص) پاسخ مثبت دهیم، همه باید در حد خودمان در این شرایط فریادمان فریاد وحدت و پایان خشونت و معرفی اسلام رحمانی و سیره پیامبر برای جهانیان باشد و درنهایت باید به یکدیگر نزدیک شده و برای آینده دنیای اسلامی که به نفع همه ملت‌های اسلامی باشد کار کنیم.» اصرار بر طرح اسلام رحمانی آن هم در ابعاد بین المللی، آدرس غلطی است که توسط گفتمان اعتدال از حنجره‌ی جمهوری اسلامی به مسلمانان داده میشود. آدرس غلط هایی که بی پاسخ نمی ماند و واکنش رهبر انقلاب اسلامی را به دنبال دارد: «گاهی یک شعارهایی داده میشود، شعارهای به‌ظاهر اسلامی که باطناً اسلامی نیست؛ از جمله‌ی چیزهایی که اخیراً خیلی رایج شده و انسان می‌شنود در نوشته‌ها و در گفته‌ها، «اسلام رحمانی» [است]؛ خب، کلمه‌ی قشنگی است، هم اسلامش قشنگ است، هم رحمانی‌اش قشنگ است؛ امّا یعنی چه؟ تعریف اسلام رحمانی چیست؟ اسلام رحمانی که گفته میشود، قضاوتش در مورد مؤمن، در مورد غیر مؤمن، در مورد کافر، در مورد دشمن، در مورد کافرِ غیر دشمن چیست؟ همین‌طور پرتاب کردن یک کلمه بدون عمق‌یابی، کاری است غلط و احیاناً گمراه‌کننده. بعضی‌ها که در حرفها و نوشتجات و اظهارات این تعبیر «اسلام رحمانی» را به کار میبرند، انسان مشاهده میکند و خوب احساس میکند که این اسلام رحمانی یک کلیدواژه‌ای است برای معارف نشئت‌گرفته‌ی از لیبرالیسم، یعنی آن چیزی که در غرب به آن لیبرالیسم گفته میشود.» اشاره رهبر انقلاب درباره این موضوع مانند بحث "اعتدال و میانه روی" بود. ایشان ظاهر زیبا اما باطن فاسد آنها را صریحا به چالش میکشند و عمق شکاف بین این مفاهیم بدلی با معارف ناب انقلاب اسلامی را مشخص میکنند. در آخرین سفر روحانی به ایالات متحده و سازمان ملل بود که که ظریف، وزیر امور خارجه در اقدامی ساختار شکنانه با رئیس جمهور آمریکا دست داد و خوش و بش کرد. بعد از آن حجت الاسلام نقویان در دفاع از این عمل غیرانقلابی مدعی شد که امام حسین(ع) در کربلا با عمر سعد دست داده است! همچنین این اظهارات و اقدامات در حالی صورت میگیرد که جواد ظریف، وزیر امور خارجه در کتاب خود با نام «آقای سفیر» در ادعایی میگوید«:من تلاش میکنم هیچگاه از واژه دشمن استفاده نکنم!» و در جای دیگری از کتاب خود مینویسد:«ما اختلافات اساسی با امریکا دﺍﺭﯾﻢ، ﻫﻤﺎﻥ‌ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺍﺧﺘﻼ‌ﻓﺎﺕ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﺷﻤﻨﯽ نیست!» با این اوصاف و اوضاع، باید از آقای ظریف پرسید آیا تنها جریان نفاق بین مسلمین ضریه زننده است یا کافران حربی نیز دشمن و ضربه زننده به اسلام اند؟! 4. تاریخ صدر اسلام زیر آتش تحریف توصیفات تاریخی اعتدالیون به اینجا ختم نمیشود. اظهارات روحانی در خصوص مدیر گزینی با ارائه آدرس غلط تاریخی اینبار با داستان انتصاب زیادبن ابیه در حکومت حضرت امیر(ع) کلید خورد روحانی در این باره گفت: «امیرالمؤمنین مشاهده کردند که در فارس شلوغ است و کسی نمی‌تواند اداره کند و سیاستمدار پخته‌ای را و برخی مواقعی تا حدی قابل قبول بود زیادبن ابیه را استاندار فارس کرد که وی پدر عبیدالله‌بن زیاد بود، اما الان دولت یک همچنین فردی را قرار دهد، چه می‌شود؟... یعنی امیرالمؤمنین(ع) وقتی حاکمی را در یک منصب قرار دهد، فقط به نماز شب آن فرد یا اینکه اول وقت در مجلس حاضر می‌شود و یا اینکه زکات چگونه داده است، توجه می‌کرد؟ و فقط صداقت و ایمان بود؟ یا کارآمدی و کاربلدی فرد، توان اداره و مدیریت و فهم فرد را از جامعه نیز درنظر می‌گرفت؟» این اظهار نظر اما با واکنش تاریخ دانان اسلام، سیاسیون و شخصیت های برجسته دینی همراه بود. دکتر رجبی دوانی در مصاحبه ای با رجانیوز با بیان اینکه زیادبن ابیه هیچ سابقه ی خیانتی نداشت،عنوان کرد: اگر تنها معیار امیرالمؤمنین(ع) توان مدیریتی بود، معاویه را عزل نمیکردند. رجبی دوانی اضافه کرد: «زیادبن ابیه» در دوره حکومت حضرت امیر(ع) وفادار به ایشان و پایبند به دفاع از حاکمیت حق بوده و هیچ سابقه. این استاد دانشگاه افزود:« اگر تاریخ را مطابق خواسته های خود تفسیر کنیم گناه بزرگی مرتکب شده ایم.» در ادامه واکنش ها به این تفاسیر عجیب و غریب حسن روحانی، عده ای این اظهارات را قیاس مع الفارق و توهین به کارگزاران نظام دانستند. در این میان اما پدر خوانده گفتمان اعتدال، هاشمی رفسنجانی، که ید طولایی در خاطره گویی پیرامون تاریخ انقلاب و سیره حضرت امام(ره) دارد، نیز در خصوص توجیه سیاست های این گفتمان از ارائه تفسیر درباره تاریخ اسلام دریغ نمیکند. هاشمی در مورد تاریخ صدر اسلام و «شعب ابیطالب(ع)» بدون عنوان واقعیت تاریخی آن، در حساب کاربری توئیتر مدعی آن شد که پیامبر(ص) زیر فشار تحریم ها از شعب ابیطالب خارج شد! حال آنکه پیامبر در شعب مقاومت کرده و این لطف خداوند در قبال مقاومت مسلمانان بود که موریانه را مامور نجات مسلمین قرار داد. این اظهارات در حالی گفته شده است که رهبرانقلاب در سال 90 گفتند: «بر خلاف تصور و تحلیل های جبهه استکبار، نظام جمهوری اسلامی امروز نه تنها در شرایط شعب ابی طالب نیست بلکه در شرایط بدر و خیبر قرار دارد و به لطف و فضل الهی حضور مردم در انتخابات آینده مجلس به عنوان یکی از مظاهر دخالت مردم در سرنوشت کشور، حضوری پرشور و دشمن شکن خواهد بود.» این دست تفاسیر از اوضاع کشور، یعنی از یکطرفی سیاهنمایی و از طرف دیگر بزک آدرس غلط ها (همچون برجام) ، همان چیزی است که اگر اصول انقلاب نیز دربرابر آن قرار بگیرد،آن اصول تحریف میشوند تا تاوان سیاست های اعتدال را بدهند.