بررسی برخی از دلایل پیشرفت ژاپن
چرا ایران، ژاپن نشد؟
4 دی 1397 ساعت 11:25
دکتر مجتبی لشکربلوکی، استاد دانشگاه، در تازهترین یادداشت تلگرامی خود به سه دلیل از دلایل پیشرفت ژاپن اشاره کرده و معتقد است: «ایران قرار نیست ژاپن شود اما الهام گرفتن و یادگیری فعالانه توصیه شدنی است.» متن کامل یادداشت او در ادامه از نظر میگذرد:
به گزارش خط نیوز به نقل از جوان آنلاین: زمانی یکی از مسوولان ارشد کشور گفته بود که ما باید ژاپن اسلامی شویم! ظاهرا این فانتزی، فقط خواسته دوران ما نیست. بیش از صد سال است که ما ایرانیها خود را با ژاپن مقایسه میکنیم، حدود ۱۱۰ سال پیش، ناصرالملک، که در دوران قاجار چند سالی هم نایبالسلطنه بود، جایی گفته: راه سعادت ملت این است که ما هم همان راهی را برویم که امپراتور ژاپن رفت و امروز برای سرمشق مللِ غافل و خوابآلوده هیچ نمونهای بهتر از ژاپن نیست. اما چه شد که ژاپن، ژاپن شد و ایران، ایران ماند؟! باید اعتراف کرد که نمیشود، به این مساله به سادگی پاسخ داد. یکی از روشها توجه به تفاوت هاست. تفاوتهای رفتاری، تفاوتهای جغرافیایی و یا تفاوتهای نهادی. در این فرصت کوتاه فقط به سه تفاوت اشاره میکنم و شما را به تامل فرامی خوانم. ۱. ژاپنیها خیلی شیک و مجلسی حاضرخوابند! معروف است که ژاپنیها اصلاً نمیخوابند. خودشان هم خیلی به این مساله اعتقاد دارند. ولی اگر چندوقتی را در ژاپن بگذرانید، مداوماً با آدمهایی روبهرو میشوید که در ایستگاه مترو، روی نیمکتهای خیابان و ... خیلی شیک و مجلسی خوابیدهاند. یکی از اساتید مطالعات ژاپن میگوید: ژاپنیها حاضرخوابی میکنند! (خواب در حضور دیگران). ژاپنیها بعد از جنگ، روزانه بیش از چهارده ساعت کار میکردند، تا کشورشان را از نو بسارند. متوسط ساعات کار ژاپنیها در سال ۱۹۸۳ از تمامى کشورها بیشتر گزارش شده است؛ یعنى ۲۱۵۲ ساعت که نسبت به کشور بعدى؛ یعنى آمریکا، ۲۵۴ ساعت بیشتر است. از خودمان صادقانه بپرسیم ما در روز چند ساعت کار مفید میکنیم؟ ۲. ژاپنیها از اویاتوئی گائیکوکوجین استفاده کردند؟! یکی از اقدامات فوق العاده ژاپنی ها، استفاده از مشاوران بین المللی بود. آمار این مشاوران حیرتانگیز است: بین ۱۸۶۸ تا ۱۸۸۹، ۲۶۹۰ مشاور بین المللی (یا به قول ژاپنیها اویاتوئی گائیکوکوجین) در همۀ زمینهها از هنر و موسیقی گرفته تا امور نظامی و اقتصادی از کشورهای مختلف دنیا دعوت شدند: ۱۱۲۷ بریتانیایی، ۴۱۴ آمریکایی، ۳۳۳ فرانسوی، ۲۵۰ چینی، ۲۱۵ آلمانی و ۹۹ هلندی. ایده مدیریت کیفیت جامع متعلق به یک آمریکایی بود، اما در ژاپن به ثمر نشست و خود را در کیفیت بی نظیر سونی و تویوتا نشان داد. هنوز که هنوز است، بهره کشی (عمدا کلمه بهره کشی را استفاده کردهام) ژاپن از خارجیها ادامه دارد، نه تنها در کسوت مشاور که بسیاری از مدیران ارشد شرکتهای معروف ژاپنی، خارجی بودند و یا هستند: یک فرانسوی، رییس نیسان است، مزدا از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ مدیران عامل غیر ژاپنی داشته است. آلبرت کریچمن مدیر عامل گروه میتسوبیشی فوسو است و... برای اینکه اهمیت این نکته را بیشتر درک کنیم باید توجه کنیم که ژاپن در همه این صنایع، در جهان پیش رو است مانند اینکه ما برویم برای صنعت فرش از چین، برای کشت و فرآوری زعفران از اسپانیا و برای تولید پسته از کانادا مدیر بیاوریم! ۳. ژاپنیها تفاوت هشت و هشت یک دقیقه را میفهمند! در این کشور هیچ بهانهای برای تاخیر پذیرفته نیست. نه تنها انسانها که تمام سسیستمها نیز به وقت حساسند. مثلا قطارهای متروی توکیو در روزهای عادی هر دو دقیقه یک بار راه میافتند. نکته جالب اینجاست که اگر هر روز در ساعت خاصی سوار مترو شوید، مسافران تقریبا همانها هستند که هر روز میبینید! جالب اینجاست بدانید متروی ژاپن در صورت تاخیر برگهای به مسافران میدهد تا رییس شان بداند که عذرشان موجه است. در این کاغذ، نام قطار و مدت زمان تأخیر به دقت نوشته شده. مقایسه کنید با قرارهای کاری ما؛ ساعت ۳ قرار میگذاریم، ۳:۱۵ اعضا حاضر میشوند. تا ۳:۲۵ راجع به حواشی صحبت میکنیم. ۳:۳۰ دنبال دستور کار میگردیم، ۳:۴۰ یک نفر به خاطر جواب دادن به تلفن همراه جلسه را ترک میکند و ۳:۴۵ جلسه را ادامه میدهیم و جلسه با ۴۰ دقیقه تاخیر به پایان میرسد و کار بعدی ما ۴۵ دقیقه دیرتر آغاز میشود. تجویز راهبردی: ایران قرار نیست ژاپن شود، هر کشوری مختصات یگانه خود را دارد، تاریخ، جغرافیا، باورها و ارزشها و عادت ها؛ بنابراین کپی برداری یک اشتباه استراتژیک است، اما الهام گرفتن و یادگیری فعالانه توصیه شدنی است. اشتباه بزرگی است که بخواهیم همان راهی را برویم که ژاپن رفت، اما میتوانیم به تفاوتها بنگریم و بیاموزیم برای توسعه نیازمند آنیم که تفاوت هشت و هشت یک دقیقه را بفهمیم، ضمن استفاده از تمام پتانسیلهای داخلی، هیچ ابایی برای بکارگیری زبدهترین مدیران و مشاوران بین المللی نداشته باشیم و کار کنیم؛ منضبط، خستگی ناپذیر و با وجدان. اولی و سومی را باید از دبستان آغاز کرد و دومی را مدیران شجاع و چارچوب شکن باید ترویج کنند.
کد مطلب: 56508
آدرس مطلب: http://khatnews.com/vdcdjk0k.yt09z6a22y.html