خط نيوز - معاون کری: می‎دانیم هدف کنگره از تحریم‎ها کمک به اوباما برای امتیازگیری از ایران است

گزارشی تامل برانگیز از جلسه استماع کمیته روابط خارجی کنگره/

معاون کری: می‎دانیم هدف کنگره از تحریم‎ها کمک به اوباما برای امتیازگیری از ایران است

آنتونی بلینکن معاون وزیر امور خارجه امریکا به نمایندگان کنگره گفت دولت امریکا می‎داند هدف کنگره از تحریم های بیشتر کمک به دولت برای امتیازگیری بیشتر از ایران است.

به گزارش خط نیوز، وی که روز چهارشنبه اول بهمن ۱۳۹۳ (۲۱ ژانویه ۲۰۱۵) در جلسه استماع کميته روابط خارجي سنا در مورد برنامه هسته اي ايران، شرکت کرده بود اضافه کرد آنچه برنامه هسته ای ایران را متوقف کرده مذاکرات بوده نه تحریم ها!

این در حالی است که وضع تحریم‎های جدید توسط کنگره را مکانیزم تولید چماق برای دولت اوباما با هدف حداکثر کردن امتیازات دریافتی از ایران ارزیابی کرده بود.

در ادامه متن کامل سخنان بلینکن که ایران هسته‎ای آنرا منتشر کرده است می‎خوانید. متن اصلی سخنان را از سایت کنگره ببینید.

***

من از فرصتی که برای صحبت با شما در مورد وضعیت مذاکرات مربوط به برنامه هسته ای ایران پیدا کرده ام قدردانی می کنم.

بسیار خوب است که ما امروز اینجا برای اولین نشست این کمیته در سال جاری و برای اولین نشست استماع در صد و چهاردهمین کنگره جدید برای بحث درباره برنامه هسته ای ایران دور هم جمع شده ایم. چالش های مطرح از طرف برنامه هسته ای ایران از دیرباز یکی از اولویت های امنیت ملی ما بوده و در کانون تمرکز کنگره و دولت قرار داشته است. جامعه بین المللی در نگرانی های جدی ما در مورد برنامه هسته ای ایران سهیم است.

ما همراه با شرکای خود در گروه ۱+۵ و اتحادیه اروپا، در راستای تعهد قاطع رئیس جمهور برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای برای یافتن یک راه حل جامع که این نگرانی ها را مرتفع می کند متحد شده ایم.

با در نظر داشتن این چالش بود که کری وزیر امور خارجه و شرمن مذاکره کننده ارشد هسته ای آمریکا هفته گذشته به عنوان بخشی از تازه ترین تلاش های ما برای رسیدن به یک برنامه بلند مدت جامع طرح اقدام با ایران، به ژنو سفر کردند.

این طرح اقدام به شکلی قابل راستی آزمایی اطمینان می دهد برنامه هسته ای ایران منحصرا مسالمت آمیز خواهد بود.

امروز من قصد دارم شما را در جریان تازه ترین اهداف خود در این مذاکرات و وضعیت آن قرار دهم. البته، برخی جزئیات وجود دارد که حالت طبقه بندی شده دارند و من نمی توانم در مورد آنها صحبت کنم - مذاکرات در حال انجام است و نمی تواند به صورت عمومی انجام شود. اما تا آنجا که بتوانم در این نشست جزئیات را به شما می گویم به دلیل اینکه همه ما نقش حیاتی که کنگره و این کمیته در شکل دادن سیاست ایالات متحده در قبال ایران ایفا می کنند درک می کنیم. ما متعهد به ادامه دادن - و در صورت لزوم، گسترش - مشاوره های منظم هستیم. همه ما هدف یکسان داریم - امن تر کردن جهان با برطرف کردن نگرانی های جامعه بین المللی در مورد برنامه هسته ای ایران.

ما همچنان معتقدیم بهترین راه برای انجام این کار، مذاکره در مورد یک طرح جامع اقدام است که وقتی اجرا شود تضمین خواهد کرد که ایران در عمل نمی تواند سلاح هسته ای درست کند و برنامه هسته ای ایران منحصرا صلح آمیز است.

هر توافق جامعی باید به طور موثر چهار مسیری که ایران می تواند برای بدست آوردن مواد شکافت پذیر کافی برای یک سلاح هسته ای بدست آورد مسدود کند: دو مسیر اورانیومی، از طریق فعالیت های تهران در نطنز و فردو، یک مسیر پلوتونیومی از طریق راکتور آب سنگین اراک و یک مسیر بالقوه پنهانی. این توافق باید شامل محدودیت های شدید و محدودیت هایی سختگیرانه در مورد برنامه هسته ای ایران باشد. و در نهایت، این توافق نیازمند نظارت و شفافیت اقدامات برای به حداکثر رساندن توانایی جامعه بین المللی برای تشخیص سرعت هر گونه تلاش های ایران برای فرار هسته ای آشکار یا مخفیانه است.

در مقابل، جامعه بین المللی، کاهش مرحله ای تحریم ها بر اساس اقدامات قابل راستی آزمایی از طرف ایران را به تهران ارائه می کند. این کاهش تحریم ها، ساختاری دارد که به راحتی به حالت قبلی باز می گردد به طوری که اگر ایران به نقض تعهدات خود بپردازد، این تحریمها می تواند به سرعت دوباره برقرار شود.

ما هرگز انتظار نداشتیم این فرآیند ساده باشد و تاکنون مشخص شده این انتظارات صحیح بوده است. این همچنین فرایندی است که نمی تواند با عجله انجام شود. پس از سی و پنج سال بدون روابط دیپلماتیک و پس از بیش از ده سال تلاش برای توقف گسترش هسته ای ایران در مورد فعالیت های حساس هسته ای، ما در حال حاضر در تلاش برای بررسی در این باره هستیم که آیا می توانیم بسیاری از مسائل پیچیده را حل کنیم تا ما و جامعه بین المللی بتوانیم در مورد ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران مطمئن شویم.

هدف ما، توافق در مورد عناصر عمده توافق تا پایان ماه مارس و پس از آن تکمیل جزئیات فنی تا ژوئن است.

بحث های هفته گذشته جدی، مفید و حرفه ای بود. ما درباره برخی از مسائل پیشرفت کرده ایم اما در مورد موضوعاتی دیگر، شکافهایی همچنان باقی مانده است. من یا مذاکره کننده ارشد ما، وندی شرمن معاون وزیر امور خارجه، خوشحال می شویم به ارائه اطلاعات بیشتر در جلسه ای طبقه بندی شده بپردازیم.

به طور کلی، با این حال، ما ارزیابی می کنیم که هنوز بختی معتبر برای رسیدن به یک توافق داریم که در جهت منافع امنیتی امریکا و همچنین امنیت متحدان ما باشد. اگر مقامات ایران بخواهند به طرف جلو حرکت نکنند، ما با کنگره برای افزایش فشارها همکاری خواهیم کرد. اما در حالی که ما در حال انجام این مذاکرات هستیم، مهم است که به شرکای خود و همچنین ایران نشان دهیم که واشنگتن در حمایت از راه حلی جامع که اطمینان حاصل شود ایران به سلاح هسته ای دست نمی یابد و اینکه برنامه هسته ای اش منحصرا صلح آمیز است متحد خواهد بود. من می دانم که این هدف مشترک همه ما است.

کنگره آمریکا نقش مهمی در رسیدن ما به نقطه امروزی داشته است و بدون شک این نقش از این پس مهمتر می شود. تحریم ها نقش موثری در آوردن تهران به میز مذاکره داشته، اما برنامه ایران تا زمانیکه طرفین در مذاکرات به طرح اقدام مشترک رسیدند ادامه داشت.تحریم ها پیشرفت برنامه هسته ای ایران را متوقف نکرد. اما مذاکرات این کار را انجام داد و به نفع ما است که فرصت دستیابی به راه حلی جامع و بلند مدت را که مانع از دستیابی تهران به سلاح هسته ای شود از دست ندهیم.

اجازه دهید درباره پیشرفتهایی که تاکنون داشته ایم صحبت کنم.

قبل از توافق طرح اقدام مشترک، با وجود تحریم ها، برنامه هسته ای ایران به سرعت به سمت ذخیره اورانیوم غنی شده بیشتر، ظرفیت غنی سازی بیشتر، تولید پولوتونیوم که می توان در سلاح هسته ای از آن استفاده شود و نزدیک شدن به زمان فرار هسته ای در حرکت بود. امروز در نتیجه محدودیتهایی که در طرح اقدام مشترک آمده ایران پیشرفت در برنامه هسته ای را متوقف کرده و برای اولین بار پس از سالها برخی از فعالیتها در زمینه های مهم را کاهش داده و به ما اجازه داده است تا از طریق بازرسی های مکرر و سرزده دید بیشتر و بهتری پیدا کنیم.

قبل از طرح اقدام مشترک ایران در حدود دویست کیلوگرم اورانیوم غنی شده بیست درصدی در اختیار داشت که قابلیت غنی شدن سریع برای استفاده تسلیحاتی را دارا بود. بیشتر این مواد در تاسیسات زیرزمینی فوردو تولید شده بود. امروز ایران هیچ اوراینوم غنی شده بیست درصدی ندارد. آنها را رقیق کرده، غنی سازی اورانیوم بیش از پنج درصد را متوقف کرده و کار سانتریفیوژهای فوردو را برای تولید اورانیوم بیست درصدی متوقف کرده است.

قبل از طرح اقدام مشترک ایران پیشرفتهایی در راکتور اراک داشت، که اگر راه اندازی می شد همراه با تاسیسات باز فن آوری می توانست پولوتونیومی تولید کند که راه ایران را برای رسیدن به سلاح هسته ای باز می کرد. درصورتیکه سوخت به تاسیسات اراک تزریق شود مقابله نظامی با آن بسیار سخت و چالش برانگیز خواهد بود. اما امروز پیشرفتهای نیروگاه اراک متوقف شده است. قبل از طرح اقدام مشترک ایران تقریبا با ده هزار سانتریفیوژ کار غنی سازی اورانیوم را انجام می داد و در حدود نه هزار سانتریفیوژ نصب شده و آماده برای راه اندازی هم در اختیار داشت. طرح اقدام مشترک ظرفیت غنی سازی ایران را به حالت تعلیق درآورد و نه هزار سانتریفیوژ اضافی هم هنوز راه اندازی نشده اند. قبل از طرح اقدام مشترک بازرسان امکان کمتری برای بازرسی تاسیسات هسته ای ایران داشتند. امروز به موجب توافق طرح اقدام مشترک بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی می توانند روزانه از تاسیسات غنی سازی ایران بازرسی کنند و به فهم و درک عمیق تری از برنامه هسته ای ایران برسند. آنها می توانند از موارد مربوط به تولید سانتریفیوژی ایران، معادن اورانیوم و دیگر تاسیساتی که در نظارت روند برنامه هسته ای ایران مهم هستند مطلع شوند و هر گونه تلاش برای فرار هسته ای را شناسایی کنند. آژانس بین المللی انرژی اتمی دائما گزارشهایی مبنی بر پایبندی ایران به توافق طرح اقدام مشترک ارائه کرده است.

همانطور که از ایران خواسته ایم به تعهداتش طبق توافق طرح اقدام مشترک پایبند باشد خودمان هم به تعهداتمان برای کاهش تحریم ها و برگرداندن حدود ۱۴ تا ۱۵ میلیارد دلار از دارایی ها از زمان توافق موقت پایبند بوده ایم. اما این اقدام در مقایسه با حجم گسترده تحریم ها ناچیز است. به عنوان مثال فقط در سال ۲۰۱۴ تحریم های نفتی مانع از دستیابی ایران به ۴۰ میلیارد دلار درآمد نفتی بود. درواقع ساختار تحریم ها پابرجاست و با وجود توافق طرح اقدام مشترک فشار ناشی از تحریم ها بر ایران نه تنها کم نشده بلکه بیشتر هم شده است. اکنون کنگره در حال بررسی تصویب قانونی برای اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران درصورت ناموفق بودن مذاکرات است. من می دانم که هدف از این قانون اعمال فشار بیشتر به ایران برای بازتر شدن دست مذاکره کنندگان ما به منظور رسیدن به راه حلی جامع است. درحالیکه دولت آمریکا چنین هدفی را ارج می نهد ما باید این مسئله را در نظر داشته باشیم که تحریم های جدید در شرایط کنونی ضروری نیست و دیپلماسی ما را تضعیف می کند و ساختار تحریم ها را که تلاش بسیاری برای ایجاد آن شده بر هم می زند. تحریم های جدید ضروری نیست چرا که همانطور که قبلا گفتم ایران اکنون هم تحت فشارهای زیاد ناشی از تحریم های کنونی است. در ماههای اخیر این فشار با افت شدید قیمت نفت بیشتر شده است. اگر ایران توافقی معقول را نپذیرد و یا به تعهداتش طبق توافق طرح اقدام مشترک عمل نکند سنا و مجلس نمایندگان می توانند اقدامات بیشتری را در مدت چند ساعت تصویب کنند. دولت از چنین اقدامی شدیدا حمایت خواهد کرد. ایران به خوبی می داند با چه مسائلی روبرو خواهد بود و نیاز به انگیزه بیشتر ندارد.

بنابراین تحریم های جدید ضروری نیست و تصویب آنها امکان دستیابی به توافقی نهایی در چند ماه آینده را به خطر می اندازد. اجازه دهید دلیلش را توضیح دهم.

در طرح اقدام مشترک متعهد شده ایم در زمان اجرای طرح هیچ تحریمی در رابطه با برنامه هسته ای ایران وضع نکنیم. در نبود تخلفی از جانب ایران، هر تحریم جدید مصوب کنگره از نظر ایران و جامعه بین المللی به تخلف آمریکا تعبیر خواهد شد. این مساله مصوبه «ماشه» را شامل می شود. مصوبه ای که اجرای تحریم های جدید را منوط به ناکامی در دستیابی به توافق نهایی می داند. حتی اگر تحریم هایی از این دست، محتملاً، تخلفی فنی از برنامه اقدام مشترک نباشد،‌ معتقدیم ایران و شرکای ما در جهان آن را تخلف قلمداد خواهند کرد. مساله ای که می تواند پیامدهای مهم ناخواسته ای داشته باشد و به جای بهبود امنیت ملی آمریکا آن را تضعیف خواهد کرد.

نخست، تصویب تحریم های جدید می تواند ایران را به ترک میز مذاکره، تخلف از برنامه اقدام مشترک و از سرگیری توسعه برنامه هسته ای اش تحریک کند. به جای حفظ غنی سازی زیر پنج درصدی، آنگونه که پس از امضای برنامه اقدام مشترک شاهدیم، ‌ایران می تواند غنی سازی ۲۰ درصدی یا بیشتر را از سرگیرد. ایران می تواند به جای محدود کردن ذخیره اورانیوم با غنای چهار درصدی به سطح پیش از برنامه اقدام مشترک، ذخیره اش را به سرعت افزایش دهد. ایران می تواند به جای فراهم کردن دسترسی بی سابقه بازرسان بین المللی به تاسیسات هسته ای اش دسترسی آژانس بین المللی انرژی اتمی را محدود کند و ما را در تشخیص اقدام برای فرار هسته ای محدود کند. به جای محدود سازی کار روی سانتریفوژ های پیشرفته، ایران می تواند تلاش های خود را برای افزایش و بهبود چشمگیر توانایی های هسته ای خود در بازه زمانی نسبتاً کوتاهی از سر گیرد.

دوم، حتی اگر ایران میز مذاکره را ترک نکند یا به سرعت به مذاکرات باز گردد، احتمال دارد هیات ایرانی در پاسخ (به وضع تحریم های جدید) مواضع تند و تیز تری اتخاذ کند و دستیابی به توافق نهایی را دشوار یا غیرممکن کند.

سوم، اگر شرکای بین المللی ما گمان کنند، کما اینکه بسیاری چنین فرض خواهند کرد، آمریکا در نبود تخلف ایران، با وضع تحریم های جدید شتابزده عمل کرده است، میل آنها به حفظ نظام موجود تحریم ها، یا افزایش آن در صورت شکست مذاکرات، به شدت کاهش می یابد. تا به امروز توانسته ایم سایر کشورها را، بر خلاف منافع اقتصادی شان، با خود همراه کنیم، چون نشان داده ایم درباره دستیابی به راه حل دیپلماتیک جدی هستیم. اگر آنها این عقیده محکم را از دست بدهند؛ آمریکا، و نه ایران، منزوی خواهد شد؛ نظام تحریم ها فروخواهد ریخت و ایران بی هراس از فشار تحریم های بین المللی، هر آنچه در چارچوب برنامه اقدام مشترک متوقف کرده است، از سر خواهد گرفت.

می توان درباره محقق شدن همه یا هریک از این موارد بحث کنیم. آنچه امروز به یقین می توانم بگویم مطلبی است که افراد بسیار مطلع می گویند. دیپلمات های حرفه ای که مذاکرات را هدایت می کنند و در چند سال گذشته مستقیم با دیپلمات های ایرانی و شرکای بین المللی ما در ارتباط هستند، بر این باورند، خطر (وضع تحریم ها جدید) واقعی، جدی و به کلی غیرضروری است. چرا باید چنین ریسکی کرد و چشم انداز توافقی را به خطر انداخت که موفقیت یا شکست آن در دو ماه آینده مشخص می شود؟ چرا چند ماه دیگر صبر پیشه نکنیم و شیوه دیپلماسی را تمام و کمال نیازماییم؟ شتابزدگی نه تنها عایدی ندارد بلکه هر آنچه به دست آمده از دست می رود.

متحدان نزدیک ما نیز چنین داوری می کنند. هفته گذشته، نخست وزیر کامرون نمی توانست واضح تر از این سخن بگوید: «از نظر انگلیس، تحریم های بیشتر یا تهدید به وضع تحریم های بیشتر در مقطع کنونی به واقع کمکی به سرانجام موفقیت آمیز مذاکرات نمی کند و می تواند در اتحاد بین المللی شکاف ایجاد کند. اتحادی که در ایجاد جبهه متحد مقابل ایران بسیار ارزشمند بوده است».

بنابراین می بایست به همکاری ادامه دهیم. در یک سال گذشته بارها کنگره را در جریان جزئیات مذاکره با ایران قرار داده ایم. با کنگره مذاکرات گسترده ای درباره وضعیت مذاکرات ۵+۱ داشته ایم و به این رویه ادامه خواهیم داد و کنگره را طی جلسات علنی و غیر علنی در جریان قرار خواهیم داد.

پیش از خاتمه مایلم تاکید کنم، حتی در زمانی که با ایران بر سر مساله هسته ای تعامل می کنیم و با نظام موجود تحریم ها، ایران را در فشار قرار داده ایم، کماکان ایران را مسئول اقداماتش در سایر جبهه ها می دانیم. بر موضع خود مبنی برای آزادی سعید عابدینی، امیر حکمتی و جیسون رضائیان از زندان های ایران پافشاری می کنیم تا بتوانند نزد خانواده های خود بازگردند. همچنین از ایران می خواهیم با ما برای یافتن رابرت لوینسون و بازگرداندن او به خانه همکاری کند. متاسفانه مارس امسال هشتمین سالی است که او در جزیره کیش ایران ناپدید شده است. هفته گذشته وزیر خارجه کری و معاون وزیر خارجه شرمن نگرانی های موجود درباره سرنوشت این شهروندان آمریکایی را با ایران مطرح کردند و تا بازگشت آنها به خانه این رویه را ادامه خواهند داد.

ما به بلند کردن صدایمان در حمایت از مردم با استعداد و شجاع ایران ادامه می دهیم و از تمایل آنها به رعایت بیشتر حقوق بشر جهانی و حاکمیت قانون حمایت می کنیم.

ما آشکارا و به طور مداوم بر ضد نقض حقوق بشر در ایران سخن گفته ایم و از دولت ایران خواسته ایم حقوق و آزادیهای شهروندانش را تضمین کند. ما این کار را در گزارشهایی که این نهاد قانونگذاری درخواست کرده است از قبیل «گزارش حقوق بشر» از طریق صدور بیانیه ها در موارد به خصوص که صدایمان می تواند از افرادی که در داخل ایران هستند حمایت کند و از طریق سازمانهای بین المللی از قبیل کارمان در حمایت از ماموریت گزارشگر ویژه سازمان ملل در خصوص حقوق بشر در ایران انجام داده ایم. ما همچنین از جایگاه آنلاین سفارت مجازیمان در تهران برای ترویج آزادی بیان و رعایت حقوق بشر و برنامه مان برای حمایت از حقوق شهروندان عادی در ایران استفاده کرده ایم. صرف نظر از نتیجه مذاکرات هسته ای جاری با ایران، ما از تلاشهایمان برای مسئول دانستن ایران به علت نقض حقوق بشر دست نخواهیم کشید.

ما همچنین به مقابله با فعالیتهای بی ثبات کننده ایران، ترویج اختلافات فرقه ای و حمایت آن از بازیگران غیر دولتی و تروریستها در سراسر خاور میانه ادامه خواهیم داد. مواضعمان در قبال گروههای تروریستی فلسطینی از قبیل حماس و جهاد اسلامی و حزب الله لبنان به عنوان مثال، به هیچ وجه تغییر نکرده است و نخواهد کرد. ما آشکارا و به طور مداوم بر ضد این سازمانهای تروریستی خارجی مشخص همچنین حمایت ایران از آنها سخن گفته ایم. و ما به جستجو برای یافتن راههایی برای حمایت از کسانی در منطقه که برای مقابله با اقدامات بی ثبات کننده این گروهها تلاش می کنند از جمله ایجاد ظرفیت شراکت ادامه می دهیم، در حالی که همزمان ساختار نیرومند امنیت منطقه ای را که پیشتر ایجاد کرده ایم تقویت می کنیم. ما همچنین ایران را به علت حمایتش از رژیم بی رحم بشار اسد در سوریه به چالش کشیده ایم. ما امیدواریم ایران به زودی درک کند که تعامل سازنده در منطقه و ترویج فراگیری (شمولیت) دستاوردهایی بیش از سیاستهای بر هم زننده دارد.

چالشهایی که ایران ایجاد کرده است متعدد و پیچیده هستند. ما با آنها مقابله کرده ایم و به مقابله با آنها ادامه خواهیم داد. در خصوص چالش برنامه هسته ای ایران ما با فرصتی تاریخی برای حل و فصل این نگرانی از طریق دیپلماسی چشمان باز، اصولی و منضبط مواجه هستیم. ما هنوز نمی دانیم دیپلماسی موفقیت آمیز خواهد بود یا نه. همانگونه که رئیس جمهور اظهار کرده است فرصتها احتمالا کمتر از پنجاه پنجاه هستند، اما این مسئله بسیار حائز اهمیت است که هر فرصتی را برای موفقیت به آن بدهیم.