خط نيوز - طرح شفافیت آرا در مجلس فقط سه رای کم آورد/ یک عده خیلی هم بدشان نمی‌آمد این طرح در پیچ‌وخم‌های اداری معطل بماند

طرح شفافیت آرا در مجلس فقط سه رای کم آورد/ یک عده خیلی هم بدشان نمی‌آمد این طرح در پیچ‌وخم‌های اداری معطل بماند

شریعتی گفت: عقبه شورای ائتلاف به انتخابات سال ۱۳۹۶ و رأی ۱۶ میلیونی آقای رئیسی مرتبط است.

به گزارش خط نیوز به نقل از جهان نيوز: در آستانه انتخابات مجلس دوازدهم، دکتر مالک شریعتی، نماینده جوان مردم تهران و دبیرکل جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی با روزنامه جوان گفتگوی تفصیلی داشته است که بخش هایی از آن را در ادامه خواهید خواند: به نظر شما وحدت در جریان اصولگرایی این دوره چه سرنوشتی خواهد داشت؟ به وحدت حداکثری خواهند رسید یا اینکه شاهد لیست‌های مختلفی خواهیم بودیم؟ ما تجربه خوبی از رقابت درون جریانی نداریم. در این زمینه می‌توانیم به انتخابات مجلس نهم نگاه کنیم که یک رقابت درون‌جریانی شکل گرفت. وقتی رقابت درون‌جریانی شکل بگیرد، نمی‌توانیم آرمان‌گرایانه تحلیل کنیم. خیلی نمی‌شود جلوی تخریب و ایجاد شکاف‌‎های درون‌گفتمانی را گرفت. در مجموع رقابت درون‌جریانی به صلاح جریان انقلاب نیست. من در مجموع وحدت و انسجام را بهتر می‌دانم، حالا ممکن است یک زمانی به وحدت حداکثری دست پیدا نکنیم، ولی در وضعیت وحدت نسبی باشیم، اما راهبرد ما باید تحقق وحدت باشد و به این سمت حرکت کنیم. رقیب هم داریم و جریان رقیب هم کاندیدا دارد و در انتخابات مجلس یازدهم هم جریان رقیب حضور داشت، در تهران لیست دادند و در انتخابات شرکت کردند. امسال هم ان‌شاءالله انسجام خوبی در جبهه انقلاب شکل بگیرد. یعنی وحدت دقیقه ۹۰ محقق می‌شود؟ یکی از واقعیت‌ها این است که وقتی همه معیار‌ها و شاخص‌ها بحث می‌شود، خب افراد قانع نمی‌شوند، وقتی قانع نمی‌شوند، به نحوی باید به خروجی برسیم. وقتی این اتفاق می‌افتد، ممکن است از برخی ساختار‌ها عدول شود. ترجیح من این است که روی معیار‌ها پافشاری و تا جای ممکن سلایق را کم کنیم و نگاه آینده‌نگرانه و ملی داشته باشیم. یکی از دلایلی که فهرست تهران نتوانست رهبری جریان سیاسی مجلس را به دست بگیرد، همین وجود اختلاف و شکل‌گیری خرده‌جریان‌ها در داخل فهرست بود. درست است که بستن این فهرست بدنه جریان انقلاب را از سردرگمی خارج کرد، اما به هر حال نتوانست نقش خود را در مجلس به صورت جدی ایفا کند، یعنی مجمع نمایندگان تهران آن جایگاه لازم و پیشرو خود را در مجلس نتوانست ایفا کند. مجلس یازدهم در حوزه تخصصی و کارشناسی خوب و کاملاً فعال عمل کرد و قوانین خوبی مصوب شد و به اندازه چند مجلس کار تقنینی و نظارتی شد، اما مجلس در مسئله جریان‌سازی ضعیف عمل کرد. مجلس در کشور ما همواره علاوه بر قانونگذاری و نظارت قلب تپنده سیاسی کشور و جریان‌ساز بوده، اما مجلس یازدهم نتوانست این کار را انجام دهد. یک بخشی از این مسئله به اختلافات لیست تهران مرتبط است. یک بخشی از این مسئله هم به هم‌سطح‌بودن سیاسی منتخبان مرتبط است که افراد از منظر جایگاه چندان فاصله‌ای از هم نداشتند. یک بخشی از نیرو‌های قدر و توانمند هم به دولت و شهرداری رفتند. در مجموع مجلس نتوانست از این انفعال سیاسی خارج شود. چرا هنوز جریان اصولگرایی نتوانسته است به سازوکار مشخصی در مسئله وحدت دست پیدا کند. برخی افراد جریان اصولگرایی هم به این مسئله انتقاد داشتند که کلی سازوکار چیدیم، اما آخر سر نظرات افراد در تصمیم‌گیری نهایی دخیل شد. چون ساختارها، ساختار‌های تشکیلاتی و حزبی منظم نیستند، یکی از ضعف‌های ما در این زمینه ضعف قانون احزاب است. اگر نقش احزاب جای خود را پیدا کند، مسئله عمل به چارچوب درست می‌شود. ثبات تشکیلاتی هنوز در کشور ما وجود ندارد، البته هنوز برای تهران فرصت کافی وجود دارد. برخی انتقاد دارند بعد از انتخابات ۱۳۹۸ شورای ائتلاف دچار غرور شده است. استدلال این افراد چیست و باید استدلال خود را طرح کنند. استدلال این افراد این است که شورای ائتلاف معتقد است همه باید با ما ائتلاف کنند. این استدلال، استدلال غلطی است. شورای ائتلاف یک عقبه دارد، این دوستان عقبه را عمداً نمی‌گویند. عقبه شورای ائتلاف به انتخابات سال ۱۳۹۶ و رأی ۱۶ میلیونی آقای رئیسی مرتبط است. آقای رئیسی با پشتوانه این رأی جلساتی را تشکیل داد و به مرور این جلسات منجر به شکل‌گیری شورای ائتلاف شد و چارچوب و سازوکار‌هایی طراحی شد، البته همه آن سازوکار‌ها عملیاتی نشد، اما معدودی وسط کار انشعاب کردند و الان این حرف‌ها را مطرح می‌کنند. همه دور یک میز بودیم، کسانی به دلایلی میز را ترک کردند و آن‌ها باید به این میز برگردند. برخی تا دیدند حرف خود را نمی‌توانند به کرسی بنشانند از شورای ائتلاف جدا شدند یا اینکه در ذهن خود به دنبال سهم بیشتر بودند. باید اصلاح را از درون انجام داد. ما اگر اعتقاد داریم جریان انقلاب باید یکپارچه عمل کند، این اصلاح را باید از درون آغاز کنیم، نه اینکه برویم بیرون و علم جدایی بلند کنیم. ما یک طرف و شما یک طرف و حالا بیایید با هم مذاکره کنیم. اینکه حرف منطقی نیست، وگرنه شورای ائتلاف خالی از اشکال نیست و ما هم در جلسات اشکالات را طرح می‌کنیم. تحلیل شما از کنش انتخاباتی اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس دوازدهم چیست؟ به نظر من آن‌ها دچار اختلافات جدی هستند که این اختلافات متأثر از اتفاقات سال پیش جدی‌تر شد. در اغتشاشات سال گذشته دشمنان ما به روشنی به همه این پیام را دادند که هر کسی در چارچوب نظام باشد، ما قبولش نداریم و افراد باید انتخاب کنند و نمی‌شود وسط ایستاد، بنابراین همه را مورد حمله قرار دادند و فرقی نمی‌کرد آن فرد منتهاالیه اصلاحات است یا جریان اصولگرایی، این پیام روشن اصلاح‌طلبان را دچار اختلافات درونی کرده است. افراد عاقل این جریان معتقد هستند باید در چارچوب نظام کار کنیم و چارچوب نظام هم یعنی صندوق رأی و انتخابات. برخی هم همانند حزب «اتحاد ملت» (بازماندگان مشارکت و سازمان مجاهدین) مشارکت سیاسی در چارچوب نظام را دنبال نمی‌کنند. از طرف دیگر هم طیف رادیکال بدنه خود را از دست داده است. انتخابات مجلس دوازدهم فرقانی بین این دو جریان خواهد بود. سؤال آخرم را در مورد موضوعی بپرسم که پرسروصداترین موضوع سال اول مجلس یازدهم بود و آن مسئله شفافیت آرای نمایندگان است. بر سر این آرمان مجلس یازدهم در نهایت چه آمد و چرا نتوانستید این وعده خود را عملیاتی کنید؟ واقعیت این است که در این زمینه بی‌تدبیری شد. در دو مقطع بی‌تدبیری شد، با وجود اینکه طرح شفافیت آرا تنها طرحی است که آقای قالیباف به عنوان نفر اول آن را امضا کردند و طراح آن بودند، چون خود بنده امضا‌ها را جمع می‌کردم، به نظرم شاید تجربه‌ای از این حوزه نداشتیم. زمانی برای طرح شفافیت رأی گرفتیم که فردای رد کلیات بودجه دولت روحانی در شرایط کرونا بود و ترکش‌های این مسئله طرح شفافیت را گرفت. شاید اگر با تدبیر این طرح را چند روز دیرتر برای رأی‌گیری وارد صحن می‌کردیم، نتیجه می‌گرفتیم، چراکه کلاً سه تا رأی کم آورد. بعد از آن هم تب شفافیت خوابید و دوستان رفتند سراغ کلیات شفافیت قوای سه‌گانه. در بحث قوای سه‌گانه هم عملاً 1.5 سال زمان سپری شده که رأی آورده و تمام شده است، اما آن هم با بی‌تدبیری دوم مواجه شد، چراکه بخش‌های اختلافی را نگه داشتیم و همین مانع ایجاد کرد. شاید بهتر بود آنچه محل اختلاف نبود، جلو ببریم، چون مجمع معلوم بود که مخالفت می‌کند. چون اصل ۱۱۲ بود. نمایندگان نمی‌توانند آیین‌نامه مجمع را اصلاح کنند. من پیشنهاد دادم این مسئله اختلافی را از قانون دربیاوریم و بعداً که طرح تصویب و تبدیل به قانون شد، طرح دوفوریتی بگذاریم این ماده الحاق می‌شود که موارد اختلافی با مجمع را هم شفاف کند، اما دوستان نپذیرفتند. یعنی نیت‌ها صادقانه بود، فقط بی‌تجربگی شد؟ چه بگویم! از یک مقطعی عده‌ای مخالف شدند. بله مخالف شدند و خیلی هم بدشان نمی‌آمد که این طرح در همین پیچ‌وخم‌های اداری معطل بماند، البته با پیگیری ما شفافیت داوطلبانه عملیاتی شد و ۲۲۰ نماینده آرای خود را در سامانه منتشر می‌کنند، اما خب آن چیزی که می‌خواستیم نشد و مردم قانع نشدند.