«شوالیه قلب مردم» واکنش‌ها به رد دریافت نشان شوالیه توسط استاد حسین علیزاده
9 آذر 1393 ساعت 12:15
روز گذشته بود که حسین علیزاده استاد موسیقی سنتی ایران طی نامه ای اعلام کرد که نشان «شوالیه» را رد کرده است.
به گزارش خبرگزاری خط نیوز ، نشان هنر و ادب شوالیه که از سوی وزارت فرهنگ فرانسه به هنرمندان و نویسندگان اعطا می‌شود، بیش از ۵۰ سال سابقه دارد و تاکنون تعدادی از هنرمندان و نویسندگان ایرانی این جایزه را از آن خود کرده‌اند. این نشان در هفته‌های اخیر، در مراسم جداگانه و غیرعمومی در منزل سفیر فرانسه در تهران، به کامبیز درم‌بخش، داریوش مهرجویی، محمود دولت‌آبادی و لی‌لی گلستان اهدا شد. پیش تر نیز شهرام ناظری، محمدرضا شجریان، رضا سیدحسینی، محمدعلی سپانلو، لیلا حاتمی، پری صابری، جلال ستاری و عباس کیارستمی، نشان شوالیه یا مشابه آن را از دولت فرانسه دریافت کرده بودند.
اما استاد حسین علیزاده روز گذشته در نامه ای با اعلام رد دریافت این نشان آورد: به احترام مردم هنر پرور و هنر دوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت کرده و تا آخر عمر به آن پیشوند و یا پسوندی نخواهم افزود.
وی در پایان نوشت:خود را بی نیاز از دریافت هر نشانی دانسته، همچنان اندر خم کوی دوست و به شوق عشق تا آخر عمر خواهم ایستاد.
اگرچه وی در این نامه انتقاداتی را نسبت به وضعیت موسیقی و تجلیل از پیشکسوتان این عرصه به مسئولین متذکر شد اما این حرکت او بازتاب وسیعی در رسانه های و شبکه های اجتماعی به عنوان یک حرکت قابل تقدیر و ارزشی داشت.
کیوان امجدیان در مطلبی در سایت مشرق با عنوان "تصمیم بزرگ «حسین علیزاده» را قدر بدانیم" نوشت:حسین علیزاده اولین استاد ایرانی است که نشان شوالیه را نپذیرفته و گفته است که به نام خودش قانع است. این یعنی شکستن تابو و ایجاد سوال در صف علاقمندان دریافت جایزه. حالا نوبت ماست که قدردانی‌مان را از این استاد نشان دهیم و دستگاه‌های فرهنگی با تقدیر از این تصمیم استاد نشان دهند که حامی ایرانیان آزاده و مسلمانی هستند که از عزت مسلمانی و ایرانی بودنشان به هیچ قیمتی نمی کاهند.
و اما همایون شجریان در صفحه فیس بوک خود با اشتراک نامه استاد حسین علیزاده نوشت:
«بسیار دعا کرد و گفت: این صلت، فخر است، پذیرفتم و بازدادم، که مرا به‌کار نیست.»
بزرگا! جاودان‌مردا! هُشیواری و دانایی
به احترام مردم هنرپرور و هنردوست ایران،
به نام حسین علیزاده
قناعت کرده،
تا آخر عمر به آن
پیشوند یا پسوندی
نخواهم افزود.
این حرکت ارزشمند استاد حسین علیزاده نیز بازتاب وسیعی در روزنامه های امروز داشت:
مخاطبان فضای مجازی و اخبار سایتها نیز نظرات جالبی در این زمینه ثبت کردند که در پی می آید:
*چون یه دونه است، چون مرد است، چون خالق اثر نینواست کسی که حسین را دارد از هرچیز دیگری بی نیاز است مگر خدای حسین.
*به عنوان یک ایرانی که بارها وبارها با نینوای علیزاده اشک ریخته ام، از ایشان خاضعانه تشکر میکنم.کاش این بصیرت را سایر هنرمندان و البته سیاسیون هم داشته باشند.
*دست مریزاد استاد. خداوند والدینت را رحمت کند که چنین مردی بار آوردند.
*به عنوان یک ایرانی خجالت می کشم که چرا مسئولین کشورم از مقام هنری استاد تجلیل درخوری نکرده اند.
*هنرمندان را هنرشان میشناسانند نه نشانهای بی نشان این و آن . ما مردم قدر شمارا میدانیم و به هنرتان افتخار میکنیم و بهترین نشانها که همانا عشق این مردم به شماست به شما پیشکش و اهدا میکنیم . زیاد از نگرفتن نشان شوالیه گلایه نکنید که کارتان پیش مردم ارج دارد و مردم ما در این وانفسای تحریم و کارشکنیهای فرانسه به شما و کارتان میبالند هر چند نشانهای فرهنگی و هنری و ادبی به دولتها ربطی ندارد ولی باور کنید که آنها از این مقوله ها استفاده سیاسی و ابزاری میکنند . پاینده باشید و همیشه هنرمند .
*امیدوارم که مراسم با شکوهی در تقدیر از این استاد موسیقی کشورمان برگزار شود و رئیس جمهور نشان هنری ویژه ای به ایشان اعطاء نمایند.
*قابل توجه بعضی هاااااااااااااااااااااااا...
*احسنت بر شما استاد.
*استادارجمند ! شما به معناى واقعى ، افتخارِ عالم هنرهستى که ، هنرترا هزاران برابر، ارزشمندتر، نموداین جنبه وظرفیت والاى شما، باشد که درسى شود براى دیگران
*حالا بعد از این کار ارزشمند و تحسین برانگیز این استاد موسیقی ؛نوبت مردم و بخصوص مسئولان است که به نحو شایسته از این اقدام ارزشمند قدردانی و تمجید کنند....مردم در گروه ها و شبکه های اجتماعی میتونن به نحو شایسته از این هنرمند ارزشمند کشورمان تقدیر کنند و مسئولان هم باید به خود بیایند و برای این هنرمند وطن دوست و ارزشمند کار در خور شانی انجام دهند
*گل گفت آسید مرتضی که شاید جنگ خاتمه یافته باشد اما مبارزه هرگز پایان نخواهد یافت.این هنرمند بزرگوار با این کار مهمشون مصداق این جمله شدن.موید و منصور باشند ان شاء الله.
*واقعا هم اسم با مسمایی دارند: «حسین» اون هم از نوع «علی زاده»: یعنی در واقع اسمش حسین اندر حسین است...
*کسی که موسیقی ایران و نغمه های ساز تار را بشناسد می داند که در آسمان موسیقی ایران حسین علیزاده بسان خورشیدی جاوید همیشه در فروغ هست
*لذا ایشان به امثال این جوائز و به به و چهچه فرامزی نیاز ندارد چرا که زخمه ساز او از هر مرزی می گذرد و بر قلب عاشق می نشیند
هنر او کلام نمی خواهد چون از دل بر می اید لاجرم بر دل می نشیند این دل می تواند یک عاشق ایرانی باشد یا یک انسان فراتر از مرزهای ایران
*چه زیبا. آفرین. هنرمند تویی که خود را نمی‌فروشی که نشان ملتت را با نشان هیچ بیگانه‌ای عوض نمی‌کنی. به خود می‌بالم که در کشوری زندگی میکنم که ارزش‌ها و معیارها در آن با تمام دنیا متفاوت است. سنگ محک در کشور من نه پول است و نه شهرت؛ اینجا مدال مردی و مردانگی می زنند بر سینه آزادگان.
*با سلام خدمت این استاد عزیز که غیرت ایرانی در خود دارد و این چنین به وطن و مردمش می‌بالد تا فرهنگ اصیل و کهن ایرانی را به جهان بشناساند این ملت با تمدن هنوز یادش هست که هواپیمای میراژ فرانسه چگونه فرهنگ بر خواسته از دل مردم فرانسه را برسر پیر و جوان کوچک بزرگ هنرمندان دانشجویان و.... می ریختند و حال این گونه فرهنگ را در قابی به ملت ایران می دهند.
*درود بر غیرت و شرف استاد علیزاده و استادانی چون شما و قابل توجه خانم هنرمندمان که به خاطر یک جایزه تمام اعتقادات و ... خود را زیر پا گذاشت. یا بعضی ها که به خاطر جایزه هایی این چنین که فقط قولش را بهشان داده‌اند وطن فروشی میکنند. درود بر تاج سرمان استاد علیزاده.
*حسین علیزاده یک ترکیب دو کلمه ای است نوشته شده با خط نورانی که مثل ستاره ای فروزان در آسمان هنر ایران می درخشد، آنچنان که حتی نیازی نیست بگوئیم استاد، پروفسور، هنرمند، صاحب سبک یا رشته هنری موسیقی یا موسیقی اصیل یا هر کلمه ای دیگر، کافیست بگوئیم علیزاده تا شور و حماسه و احساس زیبای انسانی در هر ایرانی هنرپرور و هنردوست و صاحب احساس و ایمان زنده شود.
*هرچند وقت یکبار یک نفر پیدا می شه که راه درست رو به بقیه نشان بده که متاسفانه خیلی کمه و به همین خاطر زود از ذهن ها می ره. شاید گفت کلمه درود بر شما استاد عالی قدر بسیار ناچیز باشد در مقابل این روشن فکری و وطن دوستی این عاشق وطن اما استاد درود بر شرفت درود بر غزتت و درود بر فکر روشنت.
*به خودم می بالم که ایرانی ام. فرزند سرزمینی که چنین بزرگمردانی را در دامان خود پرورده. درود بر این هنرمندِ عزتمند درود بر پدر و مادری که چنین آزادمردی را به جامعه فرهیخته ایران هدیه داده اند. وقتِ آن رسیده که قبل از آنکه «:خارجی ها» هنرمندانِ ما را ببینند! مسئولان فرهنگی کشورمان؛ ایشان را ببینند.
*من عاشق آن هنرمندانی هستم که هنرشان را به تعفن سیاست آلوده نکردند و برای مردم نواختند و همراه و همگام مردم و در بین مردم ماندند
*ایشان الگوی خیلی از جوانان و هنرمندان بوده و خواهد بود
کد مطلب: 31874
آدرس مطلب: http://khatnews.com/vdcc04q1.2bqsm8laa2.html
خط نيوز
http://khatnews.com
